Morgante: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
c.d. |
poprawka |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
== Charakterystyka ogólna == |
== Charakterystyka ogólna == |
||
Morgante jest utworem epickim o znacznych rozmiarach. Utwór ten jest jednym z najdłuższych poematów w całej literaturze europejskiej. Składa się z dwudziestu ośmiu pieśni<ref name="Toruń">{{Cytuj książkę | nazwisko = Preisner | imię = Walerian | |
Morgante jest utworem epickim o znacznych rozmiarach. Utwór ten jest jednym z najdłuższych poematów w całej literaturze europejskiej. Składa się z dwudziestu ośmiu pieśni<ref name="Toruń">{{Cytuj książkę | nazwisko = Preisner | imię = Walerian | tytuł = Luigi Pulci i jego "Morgante". Studium o pierwszym włoskim poecie epickim wielkiego stylu | miejsce = Toruń | data = 1966 | strony = 64-71}}</ref>. Zbudowany został z trzech tysięcy siedmiuset sześćdziesięciu trzech strof ośmiowersowych i liczy w sumie trzydzieści tysięcy sto cztery wersy{{r|Toruń}}. |
||
== Forma == |
== Forma == |
||
Wersja z 00:42, 14 lis 2016
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
Morgante - epos renesansowego włoskiego poety Luigiego Pulciego. Poemat ten zapoczątkował we Włoszech tradycję pisania obszernych epickich dzieł wierszowanych. Poemat został opublikowany w pełnej wersji w 1483 roku. Niekiedy stosuje się wobec niego nazwę Morgante maggiore, która odróżnia ostateczną redakcję dzieła od jej wcześniejszego wydania.
Charakterystyka ogólna
Morgante jest utworem epickim o znacznych rozmiarach. Utwór ten jest jednym z najdłuższych poematów w całej literaturze europejskiej. Składa się z dwudziestu ośmiu pieśni[1]. Zbudowany został z trzech tysięcy siedmiuset sześćdziesięciu trzech strof ośmiowersowych i liczy w sumie trzydzieści tysięcy sto cztery wersy[1].
Forma
Strofy poematu realizują model oktawy (po włosku ottava rima). Zwrotka taka jest zbudowana z wersów jedenastozgłoskowych (endecasillabo) i rymuje się abababcc[2]. Jako pierwszy oktawy w poematach epickich użył w czternastym wieku Giovanni Boccaccio[2], jednak dopiero poeci wieku piętnastego Pulci i Boiardo, uczynili z tej strofy podstawową zwrotkę eposów bohaterskich, jak również poematów heroikomicznych[3].
- In principio era il Verbo appresso a Dio,
- Ed era Iddio il Verbo, e il Verbo Lui:
- Quest'era nel principio, al parer mio,
- E nulla si può far sanza costui:
- Però, giusto Signor, benigno e pio,
- Mandami solo un degli Angeli tui,
- Che m’accompagni, e rechimi a memoria
- Una famosa, antica e degna storia.[4]
Bohaterowie
Utwór bazuje na Pieśni o Rolandzie. Głównymi bohaterami poematu są Orlando i Rinaldo, paladynowie Karola Wielkiego i tytułowy Morgante, olbrzym[1]. Negatywnym bohaterem, źródłem wszelkich nieszczęść, jest Ganelon Moguntczyk, który spiskuje przeciwko szlachetnym rycerzom z Saracenami[1].
Znaczenie
Znaczenie poematu Pulciego wynika z jego prekursorskiej roli wobec innych eposów włoskiego renesansu, Orlanda zakochanego (Orlando Innamorato) Mattea Marii Boiarda, Orlanda szalonego (Orlando furioso) Ludovico Ludovica Ariosta i Jerozolimy wyzwolonej Torquata Tassa.
Przekłady
Pieśń pierwszą eposu Pulciego przełożył na język angielski George Gordon Byron[5]. Na język polski przetłumaczone zostały tylko nieliczne oktawy poematu.
- ↑ a b c d Walerian Preisner: Luigi Pulci i jego "Morgante". Studium o pierwszym włoskim poecie epickim wielkiego stylu. Toruń: 1966, s. 64-71.
- ↑ a b Ottava rima, poetic form. Encyclopaedia Britannica. [dostęp 2016-11-13]. (ang.).
- ↑ Luigi Pulci, Italian poet. Encyclopaedia Britannica. [dostęp 2016-11-13]. (ang.).
- ↑ Luigi Pulci: Morgante maggiore I, Canto_primo. it.wikisource.org. [dostęp 2016-11-13]. (wł.).
- ↑ 1 Luigi Pulci: Morgante Maggiore Canto I: Morgante Maggiore, Canto I. Edited by Peter Cochran. newsteadabbeybyronsociety.org. [dostęp 2016-11-13]. (ang.).