Rym wewnętrzny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Metryka i wersyfikacja"; Dodano kategorię "Rym" za pomocą HotCat
Linia 1: Linia 1:
'''Rym wewnętrzny''' – współbrzmienie, które łączy słowa stojące nie w klauzulach, ale wewnątrz jednego wersu lub kilku linijek<ref>Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 1966, s. 238.</ref>.
'''Rym wewnętrzny''' – współbrzmienie, które łączy słowa stojące nie w klauzulach, ale wewnątrz jednego wersu lub kilku linijek<ref>Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 1966, s. 238.</ref>.


Rymy wewnętrzne i wewnętrzno-zewnętrzne występują w wierszu [[Bolesław Leśmian|Bolesław Leśmian]] Zielony dzban:
Rymy wewnętrzne i wewnętrzno-zewnętrzne występują w wierszu [[Bolesław Leśmian]] Zielony dzban:


: Wybiła '''godzina''' - wiosna się '''zaczyna''',
: Wybiła '''godzina''' - wiosna się '''zaczyna''',
Linia 10: Linia 10:
: Co w proch wargi ścina.
: Co w proch wargi ścina.
Znanym przykładem zastosowania rymów wewnętrznych jest wiersz [[Vitězslav Nezval|Vitězslava Nezvala]] Smuteční hrana za Otokara Březinu<ref>Jiří Poláček, Básnické nekrology Vítězslava Nezvala, https://journals.muni.cz/universitas/article/viewFile/425/414.</ref>. W pierwszej zwrotce tego napisanego ściśle jambicznym [[aleksandryn|aleksandrynem]] utworu<ref>Zobacz: Wiktor J. Darasz, Jamb, Język Polski, 4/1999, s. 294-295.</ref> rymują się w średniówce i klauzuli słowa:
Znanym przykładem zastosowania rymów wewnętrznych jest wiersz [[Vitězslav Nezval|Vitězslava Nezvala]] Smuteční hrana za Otokara Březinu<ref>Jiří Poláček, Básnické nekrology Vítězslava Nezvala, https://journals.muni.cz/universitas/article/viewFile/425/414.</ref>. W pierwszej zwrotce tego napisanego ściśle jambicznym [[aleksandryn]]em utworu<ref>Zobacz: Wiktor J. Darasz, Jamb, Język Polski, 4/1999, s. 294-295.</ref> rymują się w średniówce i klauzuli słowa:


: duch kruh
: duch kruh

Wersja z 08:43, 27 gru 2017

Rym wewnętrzny – współbrzmienie, które łączy słowa stojące nie w klauzulach, ale wewnątrz jednego wersu lub kilku linijek[1].

Rymy wewnętrzne i wewnętrzno-zewnętrzne występują w wierszu Bolesław Leśmian Zielony dzban:

Wybiła godzina - wiosna się zaczyna,
Z chaty poprzez kwiaty wybiega dziewczyna,
Dzban zielony, pełen wody,
Niesie zmarłym dla ochłody
W skwar śmiertelnej niepogody,
Co w proch wargi ścina.

Znanym przykładem zastosowania rymów wewnętrznych jest wiersz Vitězslava Nezvala Smuteční hrana za Otokara Březinu[2]. W pierwszej zwrotce tego napisanego ściśle jambicznym aleksandrynem utworu[3] rymują się w średniówce i klauzuli słowa:

duch kruh
Bůh Katedrálu
much stuh
bez předtuch Grálu
  1. Stanisław Sierotwiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 1966, s. 238.
  2. Jiří Poláček, Básnické nekrology Vítězslava Nezvala, https://journals.muni.cz/universitas/article/viewFile/425/414.
  3. Zobacz: Wiktor J. Darasz, Jamb, Język Polski, 4/1999, s. 294-295.