Sighere z Esseksu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
|||
Linia 50: | Linia 50: | ||
Sighere zmarł ok. 688 roku, od tego momentu jedynym władcą Essex był Sebbi. |
Sighere zmarł ok. 688 roku, od tego momentu jedynym władcą Essex był Sebbi. |
||
== Przypisy == |
|||
{{przypisy|2|przypisy= |
|||
{{Przypisy| |
|||
<ref name="b330">{{cytuj stronę|url=http://classiclit.about.com/library/bl-etexts/bede/bl-bede-3-30.htm|tytuł=Historia ecclesiastica gentis Anglorum, księga III, rozdział 30|autor=[[Beda Czcigodny]]|język=en|data dostępu=2010-09-26}}</ref> |
<ref name="b330">{{cytuj stronę|url=http://classiclit.about.com/library/bl-etexts/bede/bl-bede-3-30.htm|tytuł=Historia ecclesiastica gentis Anglorum, księga III, rozdział 30|autor=[[Beda Czcigodny]]|język=en|data dostępu=2010-09-26}}</ref> |
||
<ref name="chan">{{cytuj książkę|nazwisko=Chaney|imię=William A.|tytuł=The cult of kingship in Anglo-Saxon England;: The transition from paganism to Christianity|wydawca=University of California Press|data=1970|strony=160|isbn=0520014014|url=https://books.google.com/books?id=UQfqjVJj01wC&printsec=frontcover&dq=The+cult+of+kingship+in+Anglo-Saxon+England%3B:+The+transition+from+paganism+to+Christianity&source=bl&ots=VXn6KKYZMh&sig=lKxQ87VTupnkgIGDZPluMytfHHo&hl=pl&ei=sKWfTITBKcvEswbUz7TmDg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBQQ6AEwAA#v=onepage&q=Sighere&f=false}}</ref> |
<ref name="chan">{{cytuj książkę|nazwisko=Chaney|imię=William A.|tytuł=The cult of kingship in Anglo-Saxon England;: The transition from paganism to Christianity|wydawca=University of California Press|data=1970|strony=160|isbn=0520014014|url=https://books.google.com/books?id=UQfqjVJj01wC&printsec=frontcover&dq=The+cult+of+kingship+in+Anglo-Saxon+England%3B:+The+transition+from+paganism+to+Christianity&source=bl&ots=VXn6KKYZMh&sig=lKxQ87VTupnkgIGDZPluMytfHHo&hl=pl&ei=sKWfTITBKcvEswbUz7TmDg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBQQ6AEwAA#v=onepage&q=Sighere&f=false}}</ref> |
Wersja z 08:13, 21 sty 2018
współwładca Essex | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data śmierci | |
Rodzeństwo | |
Żona | |
Dzieci |
Sighere z Essex (Sigehere, zm. ok. 688) − współwładca Królestwa Essex w okresie 664–683.
Sighere był synem Sexbalda i wnukiem Sleddy[2]. W 664 roku, wraz z kuzynem Sebbi, został sukcesorem tronu Essex po bezpotomnej śmierci Swithelma[3].
W 664 roku kraj spustoszyła wielka plaga dżumy, wśród zarażonych znalazł się również Sighere. Jego ozdrowienie lud zinterpretował jako efekt opieki dawnych bogów. Sighere wykorzystał tę sytuację i ogłosił się "stróżem zdrowia swego ludu", reaktywował pogańskie świątynie i dokonał apostazji[3][4][5], podczas gdy Sebbi pozostał wierny chrześcijaństwu. Konsekwencją konfliktu młodych władców było poszukiwanie stronników wśród sąsiadów w pogańskim Wessex i chrześcijańskiej Mercji.
Potężniejszym sojusznikiem okazał się Wulfhere z Mercji[6], który uzyskał władzę zwierzchnią nad Essex i nakłonił Sighere do poślubienia swojej bratanicy - Osyth - córki współwładcy Surrey Firthuwolda. Legenda głosi, że zmuszona do małżeństwa Osyth pozostała po ślubie nietknięta[7], jednak według innych źródeł urodziła Sighere syna, Offa[1].
Wulfhere wysłał do Essex swego biskupa Jarumana z misją ewangelizacyjną, której celem była ponowna chrystianizacja królestwa[4]. Misja Jarumana zakończyła się sukcesem[3] i Sighere ponownie się ochrzcił[4].
W późniejszym okresie swych rządów w Essex, Sighere prawdopodobnie ponownie zwrócił się w stronę Wessex. Istnieją przypuszczenia, że zawarł sojusz z Mul, bratem króla Caedwalla, i towarzyszył mu w podboju Kentu[1][5]. Być może współrządził również Kentem wspólnie z Mul ok. 680 roku[8][6], ale już w roku 689 prowincję kontrolował syn Sebbi, Swaefhard, wraz z następcą tronu Kentu, Oswinem[8].
Sighere zmarł ok. 688 roku, od tego momentu jedynym władcą Essex był Sebbi.
Przypisy
- ↑ a b c d Ann Williams, Alfred P. Smyth, D. P. Kirby: A Biographical Dictionary of Dark Age Britain: England, Scotland and Wales c.500 - c.1050. Routledge, 1997, s. 215. ISBN 1-85264-047-2.(ang.)
- ↑ J.M. Lappenberg: A History of England Under the Anglo-Saxon Kings Part One 1845. Kessinger Publishing Co, 2004, s. 288. ISBN 1-4179-7795-7.
- ↑ a b c Beda Czcigodny: Historia ecclesiastica gentis Anglorum, księga III, rozdział 30. [dostęp 2010-09-26]. (ang.).
- ↑ a b c William A. Chaney: The cult of kingship in Anglo-Saxon England;: The transition from paganism to Christianity. University of California Press, 1970, s. 160. ISBN 0-520-01401-4.
- ↑ a b Barbara Yorke: The Kingdom of the East Saxons. s. 25. w: Peter Clemoes: Anglo-Saxon England. Cambridge University Press. ISBN 0-521-03838-3.
- ↑ a b Michael Lapidge, John Blair, Simon Keynes: The Blackwell encyclopaedia of Anglo-Saxon England. Wiley-Blackwell, 2000, s. 511. ISBN 0-631-22492-0.
- ↑ Michael Lapidge, John Blair, Simon Keynes: The Blackwell encyclopaedia of Anglo-Saxon England. Wiley-Blackwell, 2000, s. 347. ISBN 0-631-22492-0.
- ↑ a b Barbara Yorke: The Kingdom of the East Saxons. s. 29. w: Peter Clemoes: Anglo-Saxon England. Cambridge University Press. ISBN 0-521-03838-3.