Języki samojedzkie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
int. |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
'''Języki samojedzkie''', rzadziej nazywane także '''językami samodyjskimi''' – [[rodzina językowa]], przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie [[języki uralskie|rodziny uralskiej]]. Są też próby kwestionowania tej klasyfikacji, polegające na uznawaniu języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie [[języki uralo-ałtajskie|ligi uralo-ałtajskiej]]. |
'''Języki samojedzkie''', rzadziej nazywane także '''językami samodyjskimi''' – [[rodzina językowa]], przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie [[języki uralskie|rodziny uralskiej]]. Są też próby kwestionowania tej klasyfikacji, polegające na uznawaniu języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie [[języki uralo-ałtajskie|ligi uralo-ałtajskiej]]. |
||
Języki samojedzkie występują w północnej [[Rosja|Rosji]] (północno-wschodni skrawek [[Europa|Europy]] i północno-zachodnia [[Azja]]). Posługuje się nimi ok. |
Języki samojedzkie występują w północnej [[Rosja|Rosji]] (północno-wschodni skrawek [[Europa|Europy]] i północno-zachodnia [[Azja]]). Posługuje się nimi ok. 25–30 tys. ludzi, określanych jako [[Samojedzi]] lub [[Nieńcy]]. Obecnie w użyciu znajdują się 4 języki samojedzkie, są to: |
||
* [[język nieniecki]] (juracki) (ok. |
* [[język nieniecki]] (juracki) (ok. 23–27 tys. mówiących) |
||
* [[język nganasański]] (tawgi-samojedzki) (tawgijski) (ok. |
* [[język nganasański]] (tawgi-samojedzki) (tawgijski) (ok. 500–1000 mówiących) |
||
* [[język eniecki]] (jenisej-samojedzki) (mniej niż 300 mówiących) |
* [[język eniecki]] (jenisej-samojedzki) (mniej niż 300 mówiących) |
||
* [[język selkupski]] (ostiak-samojedzki) (ok. 1, |
* [[język selkupski]] (ostiak-samojedzki) (ok. 1,5–3 tys. mówiących) |
||
Spośród kilku wymarłych najbardziej znanym był [[język kamasyjski]] (sajan-samojedzki). |
Spośród kilku wymarłych najbardziej znanym był [[język kamasyjski]] (sajan-samojedzki). |
Wersja z 19:36, 15 mar 2020
Języki samojedzkie, rzadziej nazywane także językami samodyjskimi – rodzina językowa, przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie rodziny uralskiej. Są też próby kwestionowania tej klasyfikacji, polegające na uznawaniu języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie ligi uralo-ałtajskiej.
Języki samojedzkie występują w północnej Rosji (północno-wschodni skrawek Europy i północno-zachodnia Azja). Posługuje się nimi ok. 25–30 tys. ludzi, określanych jako Samojedzi lub Nieńcy. Obecnie w użyciu znajdują się 4 języki samojedzkie, są to:
- język nieniecki (juracki) (ok. 23–27 tys. mówiących)
- język nganasański (tawgi-samojedzki) (tawgijski) (ok. 500–1000 mówiących)
- język eniecki (jenisej-samojedzki) (mniej niż 300 mówiących)
- język selkupski (ostiak-samojedzki) (ok. 1,5–3 tys. mówiących)
Spośród kilku wymarłych najbardziej znanym był język kamasyjski (sajan-samojedzki).
Języki samojedzkie dzieli się na dwa zespoły: północnosamojedzki i południowosamojedzki. Spośród używanych obecnie języków samojedzkich wszystkie poza selkupskim (ostiak-samojedzkim) należą do zespołu północnego. Wymarłe języki samojedzkie należały do zespołu południowego.