Nieważność decyzji administracyjnej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Właściwość organu: źródła/przypisy |
m niebędące przy użyciu AWB |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji następuje w drodze decyzji. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, następuje w drodze postanowienia wydawanego na podstawie art. 61a § 1 kpa. Aktualnie w sprawie odmowy wszczęcia postępowania "nieważnościowego" nie wydaje się decyzji, nie znajduje zastosowania art. 158 § 1 kpa<ref>{{Cytuj książkę | autor = Marek Wierzbowski (red.) | tytuł = Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi | wydawca = C. H. Beck | miejsce = Warszawa | data = 2017 | strony = 259 | isbn = 978-83-255-9634-7}}</ref>. |
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji następuje w drodze decyzji. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, następuje w drodze postanowienia wydawanego na podstawie art. 61a § 1 kpa. Aktualnie w sprawie odmowy wszczęcia postępowania "nieważnościowego" nie wydaje się decyzji, nie znajduje zastosowania art. 158 § 1 kpa<ref>{{Cytuj książkę | autor = Marek Wierzbowski (red.) | tytuł = Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi | wydawca = C. H. Beck | miejsce = Warszawa | data = 2017 | strony = 259 | isbn = 978-83-255-9634-7}}</ref>. |
||
Zgodnie z art. 156 § 2 kpa nie można stwierdzić nieważności decyzji, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, została skierowana do osoby |
Zgodnie z art. 156 § 2 kpa nie można stwierdzić nieważności decyzji, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie lub zawiera wadę powodującą nieważność decyzji z mocy prawa, jeżeli od jej doręczenia lub ogłoszenia minęło dziesięć lat; nie można też stwierdzić nieważności decyzji, jeżeli wywołała nieodwracalne skutki prawne<ref group="uwaga">Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r. sygn. akt P 46/13 ({{Dziennik Ustaw|2015|702}}) art. 156 § 2 kpa w zakresie, w jakim nie wyłącza dopuszczalności stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa, gdy od wydania decyzji nastąpił znaczny upływ czasu, a decyzja była podstawą nabycia prawa lub ekspektatywy, utracił moc 21 maja 2015 r. jako niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.</ref>. W takich sytuacjach organ ogranicza się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazania okoliczności, z powodu których nie stwierdził nieważności decyzji<ref>{{Cytuj książkę | autor = Marek Wierzbowski (red.) | tytuł = Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi | wydawca = C. H. Beck | miejsce = Warszawa | data = 2017 | strony = 258 | isbn = 978-83-255-9634-7}}</ref>. |
||
== Względna suspensywność == |
== Względna suspensywność == |
||
Wersja z 15:33, 1 maj 2021
Nieważność decyzji administracyjnej – instytucja postępowania administracyjnego. Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej należy do postępowania nadzwyczajnego w administracji, którego celem jest weryfikacja decyzji ostatecznej. W Kodeksie postępowania administracyjnego postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej uregulowane jest w art. 156. Przepisy o stwierdzeniu nieważności decyzji stosuje się odpowiednio do postanowień[1].
Przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która:
- wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości;
- dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną albo załatwionej milcząco;
- została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie;
- zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa;
- wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa;
- była niewykonalna w dniu jej wydania i jej niewykonalność ma charakter trwały;
- w razie jej wykonania wywołałaby czyn zagrożony karą[2].
Właściwość organu
Właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji jest organ wyższego stopnia nad organem, który wydał daną decyzję, a gdy decyzja wydana została przez ministra lub samorządowe kolegium odwoławcze - ten organ[3].
Wszczęcie postępowania i stwierdzenie nieważności decyzji
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji następuje w drodze decyzji. Odmowa wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, następuje w drodze postanowienia wydawanego na podstawie art. 61a § 1 kpa. Aktualnie w sprawie odmowy wszczęcia postępowania "nieważnościowego" nie wydaje się decyzji, nie znajduje zastosowania art. 158 § 1 kpa[4].
Zgodnie z art. 156 § 2 kpa nie można stwierdzić nieważności decyzji, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów o właściwości, dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną, została skierowana do osoby niebędącej stroną w sprawie lub zawiera wadę powodującą nieważność decyzji z mocy prawa, jeżeli od jej doręczenia lub ogłoszenia minęło dziesięć lat; nie można też stwierdzić nieważności decyzji, jeżeli wywołała nieodwracalne skutki prawne[a]. W takich sytuacjach organ ogranicza się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazania okoliczności, z powodu których nie stwierdził nieważności decyzji[5].
Względna suspensywność
Jeżeli zachodzi prawdopodobieństwo, że decyzja jest dotknięta jedną z wad, powodujących nieważność, organ administracji publicznej, który jest właściwy w sprawie, wstrzymuje z urzędu lub na żądanie strony wykonanie decyzji. Wstrzymanie następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie[6].
Uwagi
- ↑ Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r. sygn. akt P 46/13 (Dz.U. z 2015 r. poz. 702) art. 156 § 2 kpa w zakresie, w jakim nie wyłącza dopuszczalności stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa, gdy od wydania decyzji nastąpił znaczny upływ czasu, a decyzja była podstawą nabycia prawa lub ekspektatywy, utracił moc 21 maja 2015 r. jako niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Przypisy
- ↑ Marek Wierzbowski (red.): Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: C. H. Beck, 2017, s. 240. ISBN 978-83-255-9634-7.
- ↑ Marek Wierzbowski (red.): Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: C. H. Beck, 2017, s. 252-257. ISBN 978-83-255-9634-7.
- ↑ Piotr Marek Przybysz, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz aktualizowany, LEX/el., 2018.
- ↑ Marek Wierzbowski (red.): Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: C. H. Beck, 2017, s. 259. ISBN 978-83-255-9634-7.
- ↑ Marek Wierzbowski (red.): Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: C. H. Beck, 2017, s. 258. ISBN 978-83-255-9634-7.
- ↑ Marek Wierzbowski (red.): Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: C. H. Beck, 2017, s. 260. ISBN 978-83-255-9634-7.
Bibliografia
- Marek Wierzbowski (red.): Postępowanie administracyjne - ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi. Warszawa: C. H. Beck, 2017. ISBN 978-83-255-9634-7.
