Hernán Gumy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m poprawa linków |
→Linki zewnętrzne: poprawienie linku do profilu na stronie Pucharu Davisa |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
===Linki zewnętrzne=== |
===Linki zewnętrzne=== |
||
* {{ATP profil|G247}} |
* {{ATP profil|G247}} |
||
* {{Davis Cup profil|10000560}} |
|||
* [http://www.daviscup.com/teams/player.asp?player=10000560 występy w Pucharze Davisa] |
|||
[[Kategoria:Argentyńscy tenisiści|Gumy, Hernan]] |
[[Kategoria:Argentyńscy tenisiści|Gumy, Hernan]] |
||
Wersja z 14:01, 3 mar 2008
Hernan Pablo Gumy (ur. 5 marca 1972 w Buenos Aires) - tenisista argentyński, reprezentant w Pucharze Davisa.
Osiągał sukcesy jako junior, w 1990 został sklasyfikowany na pozycji nr 4 na świecie w rankingu juniorów. Rok później rozpoczął karierę zawodową. Początkowo startował w turniejach niższej rangi (challengerach), w 1994 wygrał turnieje challengerowe w Budapeszcie i Bochum. W 1995 po raz pierwszy był w półfinale turnieju cyklu ATP Tour (Oporto, później także Walencja, Palermo i Santiago). Po raz pierwszy grał również w turnieju wielkoszlemowym - pokonał w US Open Amerykanina Starka, a wysoko notowanego Niemca Sticha zmusił do pięciosetowej walki. W 1996 wygrał swój jedyny turniej rangi ATP Tour (Santiago da Chile, w finale pokonał Riíosa) i był w finale w Oporto (przegrał z Mantillą). W sierpniu 1996 osiągnął najwyższą pozycję w karierze w rankingu światowym - nr 39.
W latach 1996-1997 był numerem 1 w tenisie argentyńskim. W 1998 w III rundzie French Open rozegrał dramatyczny, przegrany pojedynek z Hiszpanem Corretją; mecz trwał 5 godzin i 31 minut, co stanowiło wówczas rekord turnieju. Corretja wygrał 9:7 w piątym secie, a później dotarł do finału. W 1995 Gumy zdobył złoty medal Igrzysk Panamerykańskich, pokonując w finale rodaka Franę. Reprezentował Argentynę w siedmiu meczach reprezentacji w Pucharze Davisa, osiagając bilans 7 zwycięstw i 7 porażek.
Po 1999 osiągał słabsze rezultaty, wypadając z czołowej setki rankingu światowego. Najefektowniejszym wynikiem z tego okresu było zwycięstwo w 2000 w I rundzie French Open nad byłym mistrzem tego turnieju Moyą. W połowie 2001 Gumy zakończył karierę sportową. Zajął się pracą trenerską, był m.in. szkoleniowcem Cañasa i Kuertena.