Jednoróg (działo): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dodatkowe info z MEW |
m Wspomagane przez robota ujednoznacznienie: Prusy - Zmieniono link(i) Królestwo Prus; zmiany kosmetyczne |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Długość lufy jednoroga wynosiła 7.5 do 12.5 [[kaliber|kalibra]], przy czym jednorogi miały różne kalibry wahające się od 90 do 250 milimetrów. |
Długość lufy jednoroga wynosiła 7.5 do 12.5 [[kaliber|kalibra]], przy czym jednorogi miały różne kalibry wahające się od 90 do 250 milimetrów. |
||
Zastosowanie powyższych rozwiązań pozwoliło na stosowanie [[kartacz (pocisk)|kartaczy]], kul pełnych, naboi scalonych, jak i [[granat (broń)|granat]]ów typowych dla haubic. Użyte po raz pierwszy przez [[Imperium rosyjskie|Rosję]] w czasie [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]] stosowane były aż do połowy XIX wieku. Stosowane także w artylerii [[Imperium osmańskie|Turcji]], [[ |
Zastosowanie powyższych rozwiązań pozwoliło na stosowanie [[kartacz (pocisk)|kartaczy]], kul pełnych, naboi scalonych, jak i [[granat (broń)|granat]]ów typowych dla haubic. Użyte po raz pierwszy przez [[Imperium rosyjskie|Rosję]] w czasie [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]] stosowane były aż do połowy XIX wieku. Stosowane także w artylerii [[Imperium osmańskie|Turcji]], [[Królestwo Prus|Prus]] i [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]. Można powiedzieć, że był to odpowiedni dzisiejszej [[haubicoarmata|haubico-armaty]]. |
||
Oryginalne działo (pochodzące z [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]]) wraz z pociskami można znaleźć w Muzeum Oręża Polskiego w [[Kołobrzeg |
Oryginalne działo (pochodzące z [[wojna siedmioletnia|wojny siedmioletniej]]) wraz z pociskami można znaleźć w Muzeum Oręża Polskiego w [[Kołobrzeg]]u. |
||
==Literatura== |
== Literatura == |
||
*Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I |
*Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I |
||
Wersja z 15:01, 1 lut 2009
Jednoróg (zwana też sekretną haubicą Szuwałowa) to rodzaj działa z XVIII wieku konstrukcji rosyjskiego generała artylerii Piotra Szuwałowa, łączące możliwości ogniowe haubicy i niewiele ustępujące armatom. Wprowadzony został do armii rosyjskiej w 1757 roku.
Nazwa powstała od herbu Jednorożec konstruktora - generała Szuwałowa. Cechy charakterystyczne tej konstrukcji to:
- stożkowa komora nabojowa, którego podstawa równała się średnicy kalibru lufy,
- dłuższa lufa od ówczesnych haubic.
Działo strzelało spłaszczonymi pociskami, zwanymi "wołowymi pyskami".
Długość lufy jednoroga wynosiła 7.5 do 12.5 kalibra, przy czym jednorogi miały różne kalibry wahające się od 90 do 250 milimetrów.
Zastosowanie powyższych rozwiązań pozwoliło na stosowanie kartaczy, kul pełnych, naboi scalonych, jak i granatów typowych dla haubic. Użyte po raz pierwszy przez Rosję w czasie wojny siedmioletniej stosowane były aż do połowy XIX wieku. Stosowane także w artylerii Turcji, Prus i Królestwa Polskiego. Można powiedzieć, że był to odpowiedni dzisiejszej haubico-armaty.
Oryginalne działo (pochodzące z wojny siedmioletniej) wraz z pociskami można znaleźć w Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I