Echidna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
RibotBOT (dyskusja | edycje)
m robot poprawia: pt:Equidna
m Naprawa linku do strony ujednoznaczniającej, int., lit.
Linia 1: Linia 1:
{{disambigR|mitologii|[[Echidna (rodzaj)|ryby z rodzaju Echidna]]}}
{{disambigR|mitologii|[[Echidna (rodzaj)|ryby z rodzaju Echidna]]}}


'''Echidna''' ({{greka|Ἔχιδνα}} – "Żmija") - potwór w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]], o ciele w połowie młodej kobiety, w połowie cętkowanego węża. Miała czarne oczy, przerażający wygląd i była stale żądna krwi, żywiła się ludzkim mięsem. [[Hezjod]] pisze o niej [''Theog.'' 304]:
'''Echidna''' ({{greka|Ἔχιδνα}} – "Żmija") potwór w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]], o ciele w połowie młodej kobiety, w połowie cętkowanego węża. Miała czarne oczy, przerażający wygląd i była stale żądna krwi, żywiła się ludzkim mięsem. [[Hezjod]] pisze o niej [''Theog.'' 304]:


{{Cytat|:''Ona też inny zrodziła stwór, niepokonany, ogromny''
{{Cytat|:''Ona też inny zrodziła stwór, niepokonany, ogromny''
: ''niepodobny ni ludziom, ni nieśmiertelnym bogom,''
: ''niepodobny ni ludziom, ni nieśmiertelnym bogom,''
: ''w grocie wydrążonej - boską gwałtowną Echidnę,''
: ''w grocie wydrążonej boską gwałtowną Echidnę,''
: ''wpół bystrooką dziewczynę młodą, o pięknych policzkach''
: ''wpół bystrooką dziewczynę młodą, o pięknych policzkach''
: ''wpół ogromnego wężą, wielkiego i potężnego,''
: ''wpół ogromnego węża, wielkiego i potężnego,''
: ''w cętki, okrutnego, w głębinach ziemi przeświętej.''
: ''w cętki, okrutnego, w głębinach ziemi przeświętej.''


: Przeł. Jerzy Łanowski}}
: Przeł. Jerzy Łanowski}}


Według [[Apollodoros]]a była córką [[Tartaros]]a i [[Gaja|Gai]] [II 1.2], według [[Hezjod]]a [[Chrysaor]]a (syna Posejdona) i [[Kallirhoe]] (córki Okeanosa) [''Theog.'' 295], według [[Pauzaniasz (geograf)|Pauzaniasza]] nieznanego bliżej [[Peiras]]a i [[Styks]]u [Paus. VIII 18.1].
Według [[Apollodoros z Aten (historyk)|Apollodorosa]] była córką [[Tartaros]]a i [[Gaja|Gai]] [II 1.2], według [[Hezjod]]a [[Chrysaor]]a (syna Posejdona) i [[Kallirhoe]] (córki Okeanosa) [''Theog.'' 295], według [[Pauzaniasz (geograf)|Pauzaniasza]] nieznanego bliżej [[Peiras]]a i [[Styks]]u [Paus. VIII 18.1].


Według Hezjoda żyła razem z [[Tyfon]]em w jaskini w w kraju [[Arima|Arimów]] (Arima) - poświadczonym także w ''[[Iliada|Iliadzie]]'' [II 783], lokalizowanym w różnych miejscach, przeważnie w [[Cylicja|Cylicji]] lub na końcu świata.
Według Hezjoda żyła razem z [[Tyfon]]em w jaskini w w kraju [[Arima (mitologia)|Arimów]] (Arima) poświadczonym także w ''[[Iliada|Iliadzie]]'' [II 783], lokalizowanym w różnych miejscach, przeważnie w [[Cylicja|Cylicji]] lub na końcu świata.


Grecy znad Morza Czarnego byli jednak przekonani, że żyła w Scytii. Według ich opowieści, przekazanej przez [[Herodot]]a [IV 7], gdy Herakles uprowadził [[woły Geriona]], odwiedził także Scytię, kraj wtedy wciąż bezludny. Zasnął tam, a kiedy spał, jego konie zniknęły. Kiedy się obudził, wyruszył na ich poszukiwanie i zawędrował do kraju [[Hylaja]]. Znalazł tam w jaskini potworną Echidnę, którą spytał, czy wie, gdzie są jego konie. Echidna odpowiedziała, że ma je ona sama, ale nie odda ich, jeśli Herakles nie odbędzie z nią stosunku. Heros zgodził się, ale Echidna zwlekała z oddaniem mu koni, bo pragnęła jak najdłużej zatrzymac go przy sobie. Kiedy w końcu je zwróciła i odchodził, oświadczyła, że ma z nim troje synów. Spytała, co ma z nimi zrobić - osiedlić ich w bezludnej dotąd Scytii, czy odesłać. Herakles pozostawił jej swój pas ze złotą czarą i jeden z łuków, każąc osiedlić tego, kto będzie umieć ich używać, odesłać tego, kto nie będzie tego potrafił. Gdy dorośli, Echidne nadała synom imiona - [[Agatyrsos]], [[Gelonos]] i [[Skytes]]. Jedynie Skytes potrafił używać łuku i pasa Herklesa, osiadł więc w Scytii i został jej pierwszym królem, od którego wywodzą się wszyscy inni - odtąd królowie Scytów noszą czarę u pasa.
Grecy znad Morza Czarnego byli jednak przekonani, że żyła w Scytii. Według ich opowieści, przekazanej przez [[Herodot]]a [IV 7], gdy Herakles uprowadził [[woły Geriona]], odwiedził także Scytię, kraj wtedy wciąż bezludny. Zasnął tam, a kiedy spał, jego konie zniknęły. Kiedy się obudził, wyruszył na ich poszukiwanie i zawędrował do kraju [[Hylaja]]. Znalazł tam w jaskini potworną Echidnę, którą spytał, czy wie, gdzie są jego konie. Echidna odpowiedziała, że ma je ona sama, ale nie odda ich, jeśli Herakles nie odbędzie z nią stosunku. Heros zgodził się, ale Echidna zwlekała z oddaniem mu koni, bo pragnęła jak najdłużej zatrzymać go przy sobie. Kiedy w końcu je zwróciła i odchodził, oświadczyła, że ma z nim troje synów. Spytała, co ma z nimi zrobić osiedlić ich w bezludnej dotąd Scytii, czy odesłać. Herakles pozostawił jej swój pas ze złotą czarą i jeden z łuków, każąc osiedlić tego, kto będzie umieć ich używać, odesłać tego, kto nie będzie tego potrafił. Gdy dorośli, Echidna nadała synom imiona [[Agatyrsos]], [[Gelonos]] i [[Skytes]]. Jedynie Skytes potrafił używać łuku i pasa Heraklesa, osiadł więc w Scytii i został jej pierwszym królem, od którego wywodzą się wszyscy inni odtąd królowie Scytów noszą czarę u pasa.


Według Apollodorosa [II 1.2] Echidna została zgładzona w czasie snu przez [[Argos Panoptes|Argosa Panoptesa]].
Według Apollodorosa [II 1.2] Echidna została zgładzona w czasie snu przez [[Argos Panoptes|Argosa Panoptesa]].


== Potomstwo ==
== Potomstwo ==
O potwornym potomstwie Echidny zrodzonym ze związku z Tyfonem mówi wielu autorów - Hezjod [''Theog.'' 307], Apollodoros [II 3.1-5., II 3.10-11, III 5.8], [[Caius Iulius Hyginus|Hyginus]] [''Fab.'' Praef.; ''Fab.'' 151]. Wymieniają oni:
O potwornym potomstwie Echidny zrodzonym ze związku z Tyfonem mówi wielu autorów Hezjod [''Theog.'' 307], Apollodoros [II 3.1–5., II 3.10–11, III 5.8], [[Caius Iulius Hyginus|Hyginus]] [''Fab.'' Praef.; ''Fab.'' 151]. Wymieniają oni:
* [[Chimera (mitologia)|Chimerę]]
* [[Chimera (mitologia)|Chimerę]]
* Dwugłowego psa [[Orthros]]a
* dwugłowego psa [[Orthros]]a
* Stugłowego smoka [[Ladon (mitologia)|Ladona]], który strzegł [[jabłka Hesperyd|jabłek Hesperyd]]
* stugłowego smoka [[Ladon (mitologia)|Ladona]], który strzegł [[jabłka Hesperyd|jabłek Hesperyd]]
* Smoka kolchidzkiego
* smoka kolchidzkiego
* [[Sfinks]]a
* [[Sfinks]]a
* [[Cerber]]a
* [[Cerber]]a
Linia 31: Linia 31:
* [[Gorgona (postać mitologiczna)|Gorgonę]]
* [[Gorgona (postać mitologiczna)|Gorgonę]]
* [[Hydra Lernejska|Hydrę Lernejską]]
* [[Hydra Lernejska|Hydrę Lernejską]]
* Orła, który pożerał wąrtobę [[Prometeusz (mitologia)|Prometeusz]]a
* orła, który pożerał wątrobę [[Prometeusz (mitologia)|Prometeusz]]a
* [[Lew Nemejski|Lwa Nemejskiego]]
* [[Lew Nemejski|Lwa Nemejskiego]]



Wersja z 12:06, 2 sie 2009

Echidna (stgr. Ἔχιδνα – "Żmija") – potwór w mitologii greckiej, o ciele w połowie młodej kobiety, w połowie cętkowanego węża. Miała czarne oczy, przerażający wygląd i była stale żądna krwi, żywiła się ludzkim mięsem. Hezjod pisze o niej [Theog. 304]:


Ona też inny zrodziła stwór, niepokonany, ogromny
niepodobny ni ludziom, ni nieśmiertelnym bogom,
w grocie wydrążonej – boską gwałtowną Echidnę,
wpół bystrooką dziewczynę młodą, o pięknych policzkach
wpół ogromnego węża, wielkiego i potężnego,
w cętki, okrutnego, w głębinach ziemi przeświętej.
Przeł. Jerzy Łanowski

Według Apollodorosa była córką Tartarosa i Gai [II 1.2], według Hezjoda Chrysaora (syna Posejdona) i Kallirhoe (córki Okeanosa) [Theog. 295], według Pauzaniasza nieznanego bliżej Peirasa i Styksu [Paus. VIII 18.1].

Według Hezjoda żyła razem z Tyfonem w jaskini w w kraju Arimów (Arima) – poświadczonym także w Iliadzie [II 783], lokalizowanym w różnych miejscach, przeważnie w Cylicji lub na końcu świata.

Grecy znad Morza Czarnego byli jednak przekonani, że żyła w Scytii. Według ich opowieści, przekazanej przez Herodota [IV 7], gdy Herakles uprowadził woły Geriona, odwiedził także Scytię, kraj wtedy wciąż bezludny. Zasnął tam, a kiedy spał, jego konie zniknęły. Kiedy się obudził, wyruszył na ich poszukiwanie i zawędrował do kraju Hylaja. Znalazł tam w jaskini potworną Echidnę, którą spytał, czy wie, gdzie są jego konie. Echidna odpowiedziała, że ma je ona sama, ale nie odda ich, jeśli Herakles nie odbędzie z nią stosunku. Heros zgodził się, ale Echidna zwlekała z oddaniem mu koni, bo pragnęła jak najdłużej zatrzymać go przy sobie. Kiedy w końcu je zwróciła i odchodził, oświadczyła, że ma z nim troje synów. Spytała, co ma z nimi zrobić – osiedlić ich w bezludnej dotąd Scytii, czy odesłać. Herakles pozostawił jej swój pas ze złotą czarą i jeden z łuków, każąc osiedlić tego, kto będzie umieć ich używać, odesłać tego, kto nie będzie tego potrafił. Gdy dorośli, Echidna nadała synom imiona – Agatyrsos, Gelonos i Skytes. Jedynie Skytes potrafił używać łuku i pasa Heraklesa, osiadł więc w Scytii i został jej pierwszym królem, od którego wywodzą się wszyscy inni – odtąd królowie Scytów noszą czarę u pasa.

Według Apollodorosa [II 1.2] Echidna została zgładzona w czasie snu przez Argosa Panoptesa.

Potomstwo

O potwornym potomstwie Echidny zrodzonym ze związku z Tyfonem mówi wielu autorów – Hezjod [Theog. 307], Apollodoros [II 3.1–5., II 3.10–11, III 5.8], Hyginus [Fab. Praef.; Fab. 151]. Wymieniają oni:

Według Hezjoda Orthos zgwałcił własną matkę, a Sfinks i Lew Nemejski byli ich dziećmi.

Według wersji mieszkańców kolonii greckich nad Morzem Czarnym, Herakles przemierzając Scytię ze stadami Geriona spłodził z Echidny troje dzieci:

Bibliografia