Kōkaku: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 07:31, 19 sty 2010

{{nihongo|Kōkaku|光格天皇|Kōkaku tennō|ur. 23 września 1771, zm. 11 grudnia 1840) - 119. cesarz Japonii; panował w latach 1779-1817. Jego prywatne imię to Moruhito, później Tomohito.

Biografia

Kōkaku nie pochodził z właściwej linii japońskiego rodu cesarskiego, lecz z odgałęzienia Kanin, jednej z pięciu gałęzi japońskiego rodu cesarskiego. Był synem Sukehito, dalekiego kuzyna cesarza. W dzieciństwie żył blisko cesarza, jednak nikt nie spodziewał się, że zostanie jego następcą. Cesarz Go-Momozono, który nie doczekał się syna, umierając w 1779, na łożu śmierci adoptował ośmioletniego Moruhito i wyznaczył go na swego następcę. 16 grudnia 1779 odbyła się intronizacja.

Podczas rządów Kōkaku dwór cesarski odzyskał autorytet wśród ludu. Cesarz złożył propozycję pomocy szogunatowi Tokugawa i rozpoczął negocjacje z Rosją na temat sporu rosyjsko-japońskiego o tereny Japonii północnej. Dzięki temu zyskał uznanie rodu Tokugawa, który nadał jego przybranemu ojcu tytuł Spełniony cesarz (jap. 太上天皇, czyt. Daijo Tenno).

Kōkaku był nadzwyczaj utalentowany i posiadał wielką chęć do nauki. Zbudował w Japonii wiele świątyń. Ciężko pracował nad świątecznymi ceremoniami na dworze cesarskim, profesjonalnie organizując także wielkie święta, co mu się dobrze udawało.

Na tronie cesarskim panował 31 lat. 7 maja 1817 abdykował na rzecz swojego czwartego syna, cesarza Ninkō. Kōkaku żył w czasie, gdy cesarze żyli bardzo krótko i najczęściej ginęli. Był pierwszym monarchą Japonii od czasów cesarza Ogimachi, który przeżył więcej niż 40 lat, będąc na tronie. Miał łącznie siedem żon i osiemnaścioro dzieci (w tym ośmiu synów). Zmarł 11 grudnia 1840, w wieku 69 lat.

Szablon:Władca-Japonia

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-'''Kōkaku''', '''Kōkaku Tenno''' ([[język japoński|jap.]] 光格天皇), (urodzony [[23 września]] [[1771]], zmarły [[11 grudnia]] [[1840]]) - 119. [[cesarz]] [[Japonia|Japonii]]; panował w latach [[1779]]-[[1817]]. Jego prywatne [[imię]] to '''Moruhito''', później '''Tomohito'''.
+{{nihongo|'''Kōkaku'''|光格 天皇|Kōkaku tennō|ur. [[23 września]] [[1771]], zm. [[11 grudnia]] [[1840]]) - 119. [[cesarz]] [[Japonia|Japonii]]; panował w latach [[1779]]-[[1817]]. Jego prywatne [[imię]] to '''Moruhito''', później '''Tomohito'''.
 == Biografia ==
-Kokaku nie pochodził z właściwej linii japońskiego rodu cesarskiego, lecz z odgałęzienia '''Kanin''', jednej z pięciu gałęzi [[Japonia|japońskiego]] [[ród|rodu]] cesarskiego. Był synem Sukehito, dalekiego kuzyna cesarza. W dzieciństwie żył blisko [[cesarz]]a, jednak nikt nie spodziewał się, że zostanie jego następcą. [[Cesarz]] [[Go-Momozono]], który nie doczekał się syna, umierając w [[1779]], na łożu śmierci adoptował ośmioletniego Moruhito i wyznaczył go na swego następcę. [[16 grudnia]] [[1779]] odbyła się intronizacja.
+Kōkaku nie pochodził z właściwej linii japońskiego rodu cesarskiego, lecz z odgałęzienia '''Kanin''', jednej z pięciu gałęzi [[Japonia|japońskiego]] [[ród|rodu]] cesarskiego. Był synem Sukehito, dalekiego kuzyna cesarza. W dzieciństwie żył blisko cesarza, jednak nikt nie spodziewał się, że zostanie jego następcą. [[Cesarz]] [[Go-Momozono]], który nie doczekał się syna, umierając w [[1779]], na łożu śmierci adoptował ośmioletniego Moruhito i wyznaczył go na swego następcę. [[16 grudnia]] [[1779]] odbyła się intronizacja.
-Podczas rządów Kokaku dwór cesarski odzyskał autorytet wśród ludu. Cesarz złożył propozycję pomocy [[Ród Tokugawa|szogunatowi Tokugawa]] i rozpoczął negocjacje z [[Rosja|Rosją]] na temat sporu rosyjsko-japońskiego o tereny [[Japonia|Japonii]] północnej. Dzięki temu zyskał uznanie i stał się lubiany przez ród [[Tokugawa]], który nadał jego przybranemu ojcu tytuł ''Spełniony cesarz'' ([[język japoński|jap.]] 太上天皇, czyt. ''Daijo Tenno'').
+Podczas rządów Kōkaku dwór cesarski odzyskał autorytet wśród ludu. Cesarz złożył propozycję pomocy [[Ród Tokugawa|szogunatowi Tokugawa]] i rozpoczął negocjacje z [[Rosja|Rosją]] na temat sporu rosyjsko-japońskiego o tereny [[Japonia|Japonii]] północnej. Dzięki temu zyskał uznanie rodu [[Tokugawa]], który nadał jego przybranemu ojcu tytuł ''Spełniony cesarz'' ([[język japoński|jap.]] 太上天皇, czyt. ''Daijo Tenno'').
-Kokaku był nadzwyczaj utalentowany i posiadał wielką chęć do nauki. Zbudował w [[Japonia|Japonii]] wiele świątyń. Ciężko pracował nad świątecznymi ceremoniami na dworze cesarskim, profesjonalnie organizując także wielkie święta, co mu się dobrze udawało.
+Kōkaku był nadzwyczaj utalentowany i posiadał wielką chęć do nauki. Zbudował w [[Japonia|Japonii]] wiele świątyń. Ciężko pracował nad świątecznymi ceremoniami na dworze cesarskim, profesjonalnie organizując także wielkie święta, co mu się dobrze udawało.
-Na [[tron]]ie cesarskim panował 31 lat. [[7 maja]] [[1817]] [[abdykacja|abdykował]] na rzecz swojego czwartego syna, [[cesarz]]a [[Ninko]]. Kokaku żył w czasie, gdy cesarze żyli bardzo krótko, i najczęściej ginęli. Był pierwszym [[cesarz]]em [[Japonia|Japonii]] od czasów cesarza [[Ogimachi]] który przeżył więcej niż 40 lat, będąc na tronie. Miał łącznie siedem [[żona|żon]] i osiemnaścioro dzieci (w tym ośmiu synów). Zmarł [[11 grudnia]] [[1840]], w wieku 69 lat.
+Na [[tron]]ie cesarskim panował 31 lat. [[7 maja]] [[1817]] [[abdykacja|abdykował]] na rzecz swojego czwartego syna, cesarza [[Ninkō]]. Kōkaku żył w czasie, gdy cesarze żyli bardzo krótko i najczęściej ginęli. Był pierwszym monarchą [[Japonia|Japonii]] od czasów cesarza [[Ogimachi]], który przeżył więcej niż 40 lat, będąc na tronie. Miał łącznie siedem [[żona|żon]] i osiemnaścioro dzieci (w tym ośmiu synów). Zmarł [[11 grudnia]] [[1840]], w wieku 69 lat.