Anna z Kleve: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: hr |
+szablon |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Anna z Kleve''', Anna Kliwijska (ur. [[22 września]] [[1515]], zm. [[16 lipca]] [[1557]]) była czwartą z kolei żoną [[Henryk VIII (król Anglii)|Henryka VIII]], od [[6 stycznia]] do [[9 lipca]] [[1540]] r. |
[[Grafika:AnneCleves.jpg|thumb|'''Anna z Kleve''' na obrazie [[Hans Holbein|Hansa Holbeina młodszego]]]]'''Anna z Kleve''', Anna Kliwijska (ur. [[22 września]] [[1515]], zm. [[16 lipca]] [[1557]]) była czwartą z kolei żoną [[Henryk VIII (król Anglii)|Henryka VIII]], od [[6 stycznia]] do [[9 lipca]] [[1540]] r. |
||
[[Grafika:AnneCleves.jpg|thumb|'''Anna z Kleve''' na obrazie [[Hans Holbein|Hansa Holbeina młodszego]]]] |
|||
Anna urodziła się w [[Düsseldorf]]ie jako córka [[Jan III (książę Kleve)|Jana III]], władcy niemieckiego księstwa [[Kleve]]. Książę jako wyznawca protestantyzmu został uznany za wygodnego sprzymierzeńca Henryka VIII; król Anglii został namówiony do tego małżeństwa przez kanclerza [[Thomas Cromwell|Thomasa Cromwella]]. Namalowanie portretu przyszłej królowej, który miał być przedstawiony królowi, powierzono [[Hans Holbein|Hansowi Holbeinowi]]. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, ukrył on niedostatki urody osoby portretowanej; przypuszcza się, że twarz Anny nosiła ślady po przebytej [[ospa wietrzna|ospie wietrznej]]. |
Anna urodziła się w [[Düsseldorf]]ie jako córka [[Jan III (książę Kleve)|Jana III]], władcy niemieckiego księstwa [[Kleve]]. Książę jako wyznawca protestantyzmu został uznany za wygodnego sprzymierzeńca Henryka VIII; król Anglii został namówiony do tego małżeństwa przez kanclerza [[Thomas Cromwell|Thomasa Cromwella]]. Namalowanie portretu przyszłej królowej, który miał być przedstawiony królowi, powierzono [[Hans Holbein|Hansowi Holbeinowi]]. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, ukrył on niedostatki urody osoby portretowanej; przypuszcza się, że twarz Anny nosiła ślady po przebytej [[ospa wietrzna|ospie wietrznej]]. |
||
Mogło to być przyczyną, dla której Anna po przybyciu do Anglii nie spodobała się Henrykowi VIII, który mimo tego zawarł z nią małżeństwo [[6 stycznia]] [[1540]] r. w [[Greenwich]]. Ponieważ król zyskał sobie opinię postępującego niesprawiedliwie i okrutnie rozprawiającego się z żonami, tym razem postanowił poszukać pretekstu do rozwodu. Małżeństwo zostało anulowane [[9 lipca]] tego samego roku z powodu jego nieskonsumowania, a Annie zostały przyznane liczne dobra, w tym zamek Hever, siedziba dawnych teściów Henryka, Boleynów. Anna pozostała w Anglii do końca życia i zmarła w [[Londyn]]ie jako ostatnia z żon tego króla. Przed śmiercią przeszła na [[katolicyzm]] i pozostawała w dobrych stosunkach ze swoją niegdysiejszą pasierbicą, księżną Marią (późniejszą królową [[Maria I Tudor|Marią I Tudor]]). |
Mogło to być przyczyną, dla której Anna po przybyciu do Anglii nie spodobała się Henrykowi VIII, który mimo tego zawarł z nią małżeństwo [[6 stycznia]] [[1540]] r. w [[Greenwich]]. Ponieważ król zyskał sobie opinię postępującego niesprawiedliwie i okrutnie rozprawiającego się z żonami, tym razem postanowił poszukać pretekstu do rozwodu. Małżeństwo zostało anulowane [[9 lipca]] tego samego roku z powodu jego nieskonsumowania, a Annie zostały przyznane liczne dobra, w tym zamek Hever, siedziba dawnych teściów Henryka, Boleynów. Anna pozostała w Anglii do końca życia i zmarła w [[Londyn]]ie jako ostatnia z żon tego króla. Przed śmiercią przeszła na [[katolicyzm]] i pozostawała w dobrych stosunkach ze swoją niegdysiejszą pasierbicą, księżną Marią (późniejszą królową [[Maria I Tudor|Marią I Tudor]]).{{Żony Henryka VIII}} |
||
[[Kategoria:Niemcy (biografie)]] |
[[Kategoria:Niemcy (biografie)]] |
||
Wersja z 20:32, 10 gru 2005
.jpg)
Anna z Kleve, Anna Kliwijska (ur. 22 września 1515, zm. 16 lipca 1557) była czwartą z kolei żoną Henryka VIII, od 6 stycznia do 9 lipca 1540 r.
Anna urodziła się w Düsseldorfie jako córka Jana III, władcy niemieckiego księstwa Kleve. Książę jako wyznawca protestantyzmu został uznany za wygodnego sprzymierzeńca Henryka VIII; król Anglii został namówiony do tego małżeństwa przez kanclerza Thomasa Cromwella. Namalowanie portretu przyszłej królowej, który miał być przedstawiony królowi, powierzono Hansowi Holbeinowi. Zgodnie z ówczesnym zwyczajem, ukrył on niedostatki urody osoby portretowanej; przypuszcza się, że twarz Anny nosiła ślady po przebytej ospie wietrznej.
Mogło to być przyczyną, dla której Anna po przybyciu do Anglii nie spodobała się Henrykowi VIII, który mimo tego zawarł z nią małżeństwo 6 stycznia 1540 r. w Greenwich. Ponieważ król zyskał sobie opinię postępującego niesprawiedliwie i okrutnie rozprawiającego się z żonami, tym razem postanowił poszukać pretekstu do rozwodu. Małżeństwo zostało anulowane 9 lipca tego samego roku z powodu jego nieskonsumowania, a Annie zostały przyznane liczne dobra, w tym zamek Hever, siedziba dawnych teściów Henryka, Boleynów. Anna pozostała w Anglii do końca życia i zmarła w Londynie jako ostatnia z żon tego króla. Przed śmiercią przeszła na katolicyzm i pozostawała w dobrych stosunkach ze swoją niegdysiejszą pasierbicą, księżną Marią (późniejszą królową Marią I Tudor).