Granma (jacht): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
lit. |
lit., ort. |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
| Pojemność = |
| Pojemność = |
||
| Wyporność = |
| Wyporność = |
||
| Prędkość = |
| Prędkość = 13 |
||
| Silnik = |
| Silnik = |
||
| Załoga = 12 |
| Załoga = 12 |
Wersja z 18:49, 3 kwi 2010
Szablon:Żaglowiec infobox MY Granma – jacht użyty do transportu grupy kubańskich rewolucjonistów (pod przywództwem Fidela Castro) na rodzinną wyspę w 1956.
Historia
Osiemnastometrowy jacht, zbudowany w 1943, był jednostką pełnomorską, motorowo-żaglową, przeznaczoną dla 12 osób. W 1956 został odkupiony od dotychczasowego właściciela przez Kubańczyków należących do Ruchu 26 lipca.
25 listopada 1956 jacht wypłynął z Meksyku, a na jego pokładzie znajdowało się 82 rewolucjonistów. 2 grudnia 1956 partyzanci wylądowali na Kubie i – podobnie jak 3 lata wcześniej (atak na koszary w Moncada) – zostali rozgromieni przez wojsko rządowe. Zdołało uratować się jedynie dwunastu uczestników potyczki, w tym sam Castro, jego brat Raúl oraz Che Guevara – uciekając przed wojskiem, schronili się w niedostępnych górach Sierra Maestra.
Obecnie jacht znajduje się w Muzeum Rewolucji (Museo de la Revolución) w Hawanie, jego replika stoi też w Parku Narodowym Desembarco del Granma. Po objęciu władzy przez Castro imieniem jachtu nazwano jedną z prowincji kraju oraz (wydawany od 1965) dziennik będący oficjalnym organem KC Komunistycznej Partii Kuby.