Arsenał Miejski we Lwowie

Arsenał Miejski we Lwowie

Państwo	{{{państwo}}}
Adres	Podwale 5 Lwów
Architekt	Jan Lis
Inwestor	{{{inwestor}}}
Kondygnacje	3
Rozpoczęcie budowy	1574
Ukończenie budowy	1576
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | typ budynku = | powierzchnia użytkowa = | styl architektoniczny = | zdjęcie = | inwestor = | plan budynku = | właściciel = | odbudowano = | alt zdjęcia = | miejscowość = | państwo = | nazwa oryginalna = | współrzędne = Nieznane pola: "grafika", "minut_dł", "minut_szer", "szerokość", "miasto", "sekund_dł", "długość", "typ", "styl", "kraj", "stopni_dł", "sekund_szer" oraz "stopni_szer".

Kolekcja broni w Muzeum Starej Broni "Arsenał"

Arsenał Miejski we Lwowie – arsenał we Lwowie, położony przy ul. Podwale 5 (ukr. вул. Підвальна, 5).

Historia

Pierwszy arsenał zbudowano we Lwowie w 1430 pomiędzy dwoma pasami murów obronnych. Jego zachodnią ścianę stanowił wewnętrzny mur obronny z XIV w.

Drugi arsenał wzniesiono w tym samym miejscu w latach 1555-1556; został on zniszczony przez pożar w 1571.

Trzeci, zbudowany z kamiennych bloków i z cegły budynek, zachowany do dziś, powstał w latach 1574-1576. Podczas szturmu wojsk szwedzkich w 1704 został on poważnie uszkodzony. W XVI-XVII w. z arsenałem sąsiadowała ludwisarnia, w której odlewano spiżowe lufy armat i kule żelazne.

W 1799, po rozbiórce murów obronnych, umieszczono na ścianie arsenału, zachowane do dziś , tablice kamienne z rzeźbami i napisami, zdobiące przedtem mury obronne: pośrodku herb Sobieskiego (Janina), z prawej strony herb miasta Lwowa (z 1665) a z lewej – herb hetmana Stanisława Jabłonowskiego, który przyczynił się do umocnienia niszczejących murów obronnych. Usunięto jednocześnie z nisz ściany wschodniej popiersia generałów: Krzysztofa Arciszewskiego i Pawła Grodzickiego.

W latach międzywojennych budynek arsenału oddany był na cele wojskowe. Poddano go starannej restauracji, z zachowaniem i odkryciem pierwotnych murów.

Po restauracji Arsenału Miejskiego, dokonanej w latach 1979-w 1981 umieszczono w nim oddział Muzeum Historycznego - Muzeum Starej Broni "Arsenał" (ukr. Музей зброї «Арсенал») z kolekcją broni białej i palnej.

Architektura

Arsenał Miejski to obecnie masywny, trzykondygnacyjny budynek, ze sklepieniami krzyżowymi na parterze, długi na 53 m, pokryty wysokim, dwuspadowym dachem. Wewnętrzna elewacja Arsenalu Miejskiego jest dwukondygnacyjna, z krużgankami na piętrze. Obok niego znajdują się 2 zrekonstruowane wieże obronne.

Bibliografia

• Ryszard Chanas, Janusz Czerwiński, Lwów, Przewodnik turystyczny, wyd. Ossolineum 1992, Wrocław, ISBN 83-04-03913-3
• Bartłomiej Kaczorowski, Zabytki starego Lwowa, wyd. Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1990, ISBN 83-85083-02-2
• Aleksander Medyński, Lwów. Przewodnik dla zwiedzających miasto, wyd. nakładem autora, Lwów 1937
• Przemysław Włodek, Adam Kulewski, Lwów. Przewodnik. Oficyna Wydawnicza ”Rewasz” 2006, Pruszków, ISBN 83-89188-53-8
• Grzegorz Rąkowski, LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV, wyd. Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2008, Pruszków, ISBN 978-83-89188-70-8