Stanisław Jan Jabłonowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł dotyczy hetmana. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Stanisław Jan Jabłonowski
Ilustracja
Herb
Prus III
Rodzina Jabłonowscy herbu Prus III
Data i miejsce urodzenia 3 kwietnia 1634
Łucza koło Jabłonowa
Data i miejsce śmierci 3 kwietnia 1702
Lwów
Ojciec Jan Stanisław Jabłonowski (marszałek sejmu)
Matka Anna z Ostroroga
Żona

Marianna Kazanowska
Dzieci

Jan Stanisław Jabłonowski,
Jadwiga Teresa Jabłonowska,
Anna Jabłonowska,
Aleksander Jan Jabłonowski,
Stanisław Karol Jabłonowski
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Hetman Stanisław Jabłonowski na obrazie Piotra Michałowskiego

Stanisław Jan Jabłonowski herbu Prus III (ur. 3 kwietnia 1634 w Łuczy[1] koło Jabłonowa, zm. 3 kwietnia 1702 we Lwowie) – polski hetman wielki koronny od 1683, hetman polny koronny od 1676, kasztelan krakowski od 1692, wojewoda ruski od 1664, oboźny wielki koronny od 1661, strażnik wielki koronny od 1660 roku, starosta mościcki i świecki w 1674 roku[2]. Dziadek króla Polski Stanisława Leszczyńskiego.

Życiorys[edytuj]

Był synem Jana Stanisława Jabłonowskiego (ok. 1600–1647), miecznika koronnego, i Anny Ostroróg, córki wojewody, mówcy i pisarza, Jana Ostroroga.

Karierę wojskową rozpoczął w 1655 prowadząc walki z Rosją i Kozakami. W 1657 brał udział w wojnie z Jerzym II Rakoczym. Później odznaczył się w czasie wojny szwedzkiej (1656), walcząc pod dowództwem Stefana Czarnieckiego. W 1659 walczył na Ukrainie pod rozkazami Stanisława "Rewery" Potockiego oraz Jerzego Sebastiana Lubomirskiego. W 1660 został strażnikiem wielkim koronnym, a w 1661 oboźnym wielkim koronnym. Od 1664 wojewoda ruski, w latach późniejszych walczył z Turkami i Tatarami pod wodzą Jana Sobieskiego. Wziął udział w wojnie polsko-kozacko-tatarskiej 1666-1671, gdzie już wtedy Sobieski powierzał mu dowództwo nad częścią swych sił, jak w bitwach pod Podhajcami czy pod Kalnikiem.

W 1667 był członkiem Trybunału Skarbowego Koronnego[3]. Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w: 1668, 1669, 1672, 1702 roku[4].

W 1662 pobierał z kasy ambasadora francuskiego w Rzeczypospolitej Antoine de Lumbres'a pensję w wysokości 8 000 franków za poparcie planu elekcji vivente rege kandydata francuskiego Ludwiki Marii Gonzagi[5]. Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku, popierał do polskiej korony kandydaturę francuskiego księcia Wielkiego Kondeusza. [6] Był członkiem konfederacji malkontentów w 1672 roku[7].

W roku 1673 poprowadził szarżę polskiej husarii pod Chocimiem, w 1674 blokował garnizon turecki w Kamieńcu Podolskim, w 1675 bronił przed Turkami Złoczowa, w 1676 dowodził częścią armii polskiej pod Żurawnem. W bitwie pod Wiedniem w 1683 dowodził prawym skrzydłem. Dowodził także częścią armii pod Parkanami. Walczył na Bukowinie i Multanach.

Podczas elekcji w 1674 zażarty zwolennik Jana Sobieskiego, przyczynił się do jego wyboru na króla. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa ruskiego w 1674 roku[8]. W roku 1676 został hetmanem polnym koronnym i odtąd trwał na straży południowo-wschodnich kresów Rzeczypospolitej. W 1683 sejm przyznał mu buławę hetmana wielkiego koronnego. Wcześniej jednak, bo już w 1681 wszedł czynnie w ówczesne życie polityczne, intrygując przeciw królowi Janowi III. Z tego powodu popadł z królem w zatarg, a wzajemnych niechęci nie zdołała zatrzeć nawet odsiecz wiedeńska, w której Jabłonowski wybitnie się odznaczył. W latach następnych brał udział we wszystkich walkach na rubieżach południowo-wschodnich. W 1684 wyprawiał się na Kamieniec Podolski, w 1685 dowodził nieudaną wyprawą na Bukowinę, w 1686 brał udział w wyprawie na Wołoszczyznę. W 1692 został kasztelanem krakowskim. W tym samym roku bez powodzenia oblegał Kamieniec Podolski. W 1694 wziął udział w bitwie pod Uścieczkiem z Tatarami oraz rozbił na drodze do Kamieńca Podolskiego konwój turecki. W 1695 wziął udział w rozgromieniu ostatniego najazdu Tatarów w bitwie pod Lwowem, za co Lwowianie uczcili hetmana pięknym pomnikiem. Na jego cześć jedną z głównych ulic Lwowa nazwano Wałami Hetmańskimi. Po śmierci króla Jana III Sobieskiego (1696) był kandydatem do ręki królowej i korony.

W 1697 był elektorem Augusta II Mocnego z województwa krakowskiego[9].

W roku 1699 odebrał z rąk tureckich twierdzę kamieniecką, straconą za panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Był elektorem Michała Korybuta Wiśniowieckiego w 1669 roku z województwa kijowskiego[10].

W swoim długim życiu odznaczył się dużą ofiarnością, przede wszystkim jako wojownik, który na potrzeby wojny i wojska nie szczędził własnych, nieraz bardzo dużych sum pieniężnych, przez co cieszył się dużym powodzeniem.

Wywód przodków[edytuj]

4. Maciej Jabłonowski      
    2. Jan Jabłonowski
5. Katarzyna Kłomnicka        
      1. Stanisław Jan Jabłonowski
6. Jan Ostroróg    
    3. Anna z Ostroroga    
7. Zofia księżniczka Zasławska      
 

Życie prywatne[edytuj]

Jego synem był Jan Stanisław Jabłonowski, a jego córka Anna, która wyszła za Rafała Leszczyńskiego, była matką króla Stanisława Leszczyńskiego.

Upamiętnienie[edytuj]

12 lutego 2013 sekretarz stanu Czesław Mroczek działając z upoważnienia Ministra Obrony Narodowej nadał 3 Regionalnej Bazie Logistycznej w Krakowie imię patrona - Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Jana Jabłonowskiego[11].

Zobacz też[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ Łucza w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, Tom V (Kutowa Wola – Malczyce) z 1884 r.
  2. ↑ Suffragia Woiewodztw, y Ziem Koronnych, y Wielkiego Xięstwá Litewskiego, zgodnie na Naiaśnieyszego Jana Trzeciego Obránego Krola Polskiego, Wielkiego Xiążęćiá Litewskiego, Ruskiego, Pruskiego, Mázowieckiego, Zmudzkiego, Inflantskiego, Smolenskiego, Kijowskiego, Wołhynskiego, Podolskiego, Podláskiego, y Czerniechowskiego Dáne między Wárszawą á Wolą / Dnia Dwudziestego pierwszego Máiá / Roku 1674, [b.n.s.]
  3. ↑ Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 432.
  4. ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. XXV.
  5. ↑ Kazimierz Waliszewski, Polsko-francuzkie stosunki w XVII wieku 1644-1667. Opowiadania i źródła historyczne ze zbiorów archiwalnych francuzkich publicznych i prywatnych..., Kraków 1889, s. 110-111.
  6. ↑ Wacław Uruszczak, Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku, w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, s. 317.
  7. ↑ Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego. T. 1, cz. 2, Kraków 1881, s. 1003.
  8. ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 153.
  9. ↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W.X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 4.
  10. ↑ Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, , s. D 2.
  11. ↑ Decyzja Nr 37/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 lutego 2013 r. w sprawie nadania imienia patrona 3. Regionalnej Bazie Logistycznej. Decyzja weszła w życie z dniem 1 marca 2013 r. (Dziennik Urzędowy MON z dnia 14 lutego 2013 r.)

Bibliografia[edytuj]

  • Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
p • d • e
Hetmani wielcy koronni
Bulawa.PNG
p • d • e
Hetmani polni koronni
Stanisław Chodecki • Piotr Myszkowski • Jan Kamieniecki • Jan Tworowski • Marcin Kamieniecki • Jan Koła • Mikołaj Sieniawski • Stanisław Leśniowolski • Jerzy Jazłowiecki • Mikołaj Sieniawski • Jan Zborowski • Stanisław Żółkiewski • Stanisław Koniecpolski • Marcin Kazanowski • Mikołaj Potocki • Marcin Kalinowski • Stanisław Rewera Potocki • Stanisław Lanckoroński • Jerzy Sebastian Lubomirski • Stefan Czarniecki • Jan Sobieski • Dymitr Jerzy Wiśniowiecki • Stanisław Jan Jabłonowski • Mikołaj Hieronim Sieniawski • Andrzej Potocki • Feliks Kazimierz Potocki • Hieronim Augustyn Lubomirski • Adam Mikołaj Sieniawski • Stanisław Mateusz Rzewuski • Stanisław Chomętowski • Jan Klemens Branicki • Wacław Rzewuski • Franciszek Ksawery Branicki • Seweryn Rzewuski
 Bulawa.PNG


Poprzednik
Stefan Czarniecki		 POL województwo ruskie IRP COA.svg wojewoda ruski
1664 - 1692		 POL województwo ruskie IRP COA.svg Następca
Marek Matczyński
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Jan_Jabłonowski&oldid=46421406”