Kot Manx: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 53: | Linia 53: | ||
[[Plik:Location of isle-of-man.jpg|lewo|mały|Wyspa Man]] |
[[Plik:Location of isle-of-man.jpg|lewo|mały|Wyspa Man]] |
||
==Charakter == |
|||
Koty spokojne, przyjazne, mocno przywiązują się do opiekuna. Można je nauczyć wykonywania prostych czynności oraz reagowania na komendy. Są bardzo terytorialne, dzięki czemu wykazują skłonności do pilnowania domu. W przeciwieństwie do [[kot domowy|kotów bezrasowych]] nie boją się wody i lubią jazdę samochodem. Często polują na [[myszowate|myszy]], lecz mimo to tolerują inne małe [[zwierzęta domowe]]. Najlepiej czują się w spokojnym, cichym towarzystwie.<ref>[http://www.kot.adamku.com/manks.html Koty - wszystko o naszych pupilach]</ref> |
|||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
Wersja z 21:53, 15 lip 2010
Kotka Manx | |
Kod EMS |
MAN |
---|---|
Kategoria |
III |
Pochodzenie | |
Nazwa angielska |
Manx |
Masa |
4,5-5,5 kg |
Standardy rasy (według organizacji felinologicznych) | |
CFA | |
FIFe | |
TICA | |
AACE | |
ACFA | |
CCA | |
Punktacja za standard rasy (według FIFe) | |
Głowa |
15 |
Oczy |
5 |
Korpus |
25 |
Grzbiet |
10 |
Ogon |
25 |
Futro jakość |
15 |
Kondycja |
5 |
Uznane odmiany barwne | |
Kod EMS |
MAN |
Wygląd
Średniej wielkości, masywne koty, mocny szkielet, łapy przednie krótsze od tylnych przez to zwierzę przybiera pozycję nieco podobną do królika. Mogą być krótko lub długowłose. Waga 4,5-5,5 kg, samice są nieco mniejsze. Cechą charakterystyczną tej rasy jest brak ogona. U niektórych osobników pojawia się ogon szczątkowy, nie dłuższy niż 3 cm.[1]
Historia
Rasa powstała na wyspie Man, najprawdopodobniej w wyniku przypadkowej mutacji genetycznej.
O powstaniu rasy istnieje wiele legend. Jedna mówi, że "praprzodek" Manks był czymś zajęty, gdy biblijny Noe zapraszał zwierzęta na Arkę. Kot zorientował się dopiero w ostatniej chwili i gdy pośpiesznie wbiegł na pokład, Noe przez nieuwagę przyciął mu[2] wrotami ogon. Jego potomkowie rodzili się więc bez ogona[2]. Zdaniem innej na zatopionym w XVI w. galeonie znajdowały się czarne bezogoniaste koty, które dotarły do Wyspy Man i tam się rozmnażały[2].
Charakter
Koty spokojne, przyjazne, mocno przywiązują się do opiekuna. Można je nauczyć wykonywania prostych czynności oraz reagowania na komendy. Są bardzo terytorialne, dzięki czemu wykazują skłonności do pilnowania domu. W przeciwieństwie do kotów bezrasowych nie boją się wody i lubią jazdę samochodem. Często polują na myszy, lecz mimo to tolerują inne małe zwierzęta domowe. Najlepiej czują się w spokojnym, cichym towarzystwie.[3]
Ciekawostki
- Od tego kota pochodzi nazwa polskiego zespołu Varius Manx.
- Mutacja genetyczna odpowiedzialna za brak ogona często powoduje śmierć kociąt (w wyniku wad kośćca), których rodzice są przedstawicielami rasy Manx, dlatego też hodowcy najczęściej krzyżują koty Manx z przedstawicielami innych ras kotów.