Kot Manx
 Kotka Manx | |
| Kod EMS |
MAN |
|---|---|
| Kategoria |
III |
| Pochodzenie | |
| Nazwa angielska |
Manx |
| Masa |
4,5-5,5 kg |
| Standardy rasy (według organizacji felinologicznych) | |
| CFA | |
| FIFe | |
| TICA | |
| AACE | |
| ACFA | |
| CCA | |
| Punktacja za standard rasy (według FIFe) | |
| Głowa |
15 |
| Oczy |
5 |
| Korpus |
25 |
| Grzbiet |
10 |
| Ogon |
25 |
| Futro jakość |
15 |
| Kondycja |
5 |
| Uznane odmiany barwne | |
| Kod EMS |
MAN |
Kot Manx – rasa kota. Jej charakterystyczną cechą jest brak ogona lub ogon szczątkowy.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Średniej wielkości, masywne koty, mocny szkielet, łapy przednie krótsze od tylnych przez to zwierzę przybiera pozycję nieco podobną do królika [1]. Mogą być krótko lub długowłose we wszystkich umaszczeniach. Samce ważą 4,5-5,5 kg, samice 3,5-4,5. Ogon może przybrać różne formy: całkowity brak ogona, lekka wypukłość kości krzyżowej, krótki ogon.[2]
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Jakość tego artykułu od 2016-12 jest obniżona przez użyte w nim pustosłowie. |
Rasa powstała na wyspie Man (między Anglią, a Irlandią), najprawdopodobniej w wyniku przypadkowej mutacji genetycznej.
O powstaniu rasy istnieje wiele legend. Jedna mówi, że „praprzodek” Manks był czymś zajęty, gdy biblijny Noe zapraszał zwierzęta na Arkę. Kot zorientował się dopiero w ostatniej chwili i gdy pośpiesznie wbiegł na pokład, Noe przez nieuwagę przyciął mu[3] wrotami ogon. Jego potomkowie rodzili się więc bez ogona[3]. Zdaniem innej na zatopionym w XVI w. galeonie znajdowały się czarne bezogoniaste koty, które dotarły do Wyspy Man i tam się rozmnażały[3].
Charakter[edytuj | edytuj kod]
Koty spokojne, przyjazne, mocno przywiązują się do opiekuna. Można je nauczyć wykonywania prostych czynności oraz reagowania na komendy. Są bardzo terytorialne, dzięki czemu wykazują skłonności do pilnowania domu. W przeciwieństwie do kotów bezrasowych nie boją się wody i lubią jazdę samochodem. Często polują na myszy, lecz mimo to tolerują inne małe zwierzęta domowe. Najlepiej czują się w spokojnym, cichym towarzystwie[1]
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Zespół Varius Manx zapożyczył swą nazwę od rasy Manx[4]. W czerwcu 2018 roku zespół wraz z Kasią Stankiewicz zaprezentował singiel zatytułowany „Kot bez ogona”[5].
- Mutacja genetyczna odpowiedzialna za brak ogona często powoduje śmierć kociąt[potrzebny przypis] (w wyniku wad kośćca), których rodzice są przedstawicielami rasy Manx, dlatego też hodowcy najczęściej krzyżują koty Manx z przedstawicielami innych ras kotów.
- Podobna mutacja genetyczna związana z rozwojem ogona (skróceniem) występuje u amerykańskiego bobtaila[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kot Manx - Rasowe Koty Domowe, www.kotydomowe.com [dostęp 2017-12-07].
- ↑ KOT MANX - Rasy kotów - Koty.pl, Wszystko, co warto wiedzieć o kotach [dostęp 2021-01-12] (pol.).
- ↑ a b c Encyklopedia Zwierząt – Euroanimal
- ↑ Kot Manx – kot bez ogona, DinoAnimals.pl, 24 stycznia 2015 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ Varius Manx & Kasia Stankiewicz: "Kot bez ogona" – nowy singiel i teledysk, Onet Kultura, 22 czerwca 2018 [dostęp 2019-06-14] (pol.).
- ↑ "Cat Breed Profile: American Bobtail". [dostęp 2006-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-05)].