Kammu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Kammu.jpg|thumb|Cesarz Kammu]] |
[[Plik:Kammu.jpg|thumb|Cesarz Kammu]] |
||
{{nihongo|'''Cesarz Kammu'''|桓武天皇|Kammu tennō|ur. [737]], zm. [[9 kwietnia]] [[806]]}} — 50. cesarz [[Japonia|Japonii]]<ref name="kunaicho">Kunaichō: [http://www.kunaicho.go.jp/ryobo/guide/050/index.html 桓武天皇 (50)]</ref>, według tradycyjnego porządku dziedziczenia<ref name="titsingh86-95">Titsingh, Isaac. (1834). [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon%20o%20dai%22itsi%20ran&pg=PA86#v=onepage&q&f=false ''Annales des empereurs du japon,'' pp. 86-95.]</ref>. Panował w latach [[781]]-[[806]]<ref>Titsingh, p. 86; Alexandrowicz, Jerzy ''et al.'' (1902). [http://books.google.com/books?id=UNcDAAAAYAAJ&pg=PA625&dq=reizei&lr=lang_pl&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is=&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=0&cd=1#v=onepage&q=reizei&f=false "Japonia," ''Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana,'' Vol. 31, p. 625.]</ref>. Przed wstąpieniem na tron nosił imię {{nihongo|książę Yamabe|山部親王|Yamabe-shinnō}}. Był najstarszym synem cesarza [[Kōnin]]a<ref>Titsingh, p. 86.</ref>. Nazywany także {{nihongo|cesarzem '''Kashiwabara'''|柏原天皇|Kashiwabara tennō}}. |
{{nihongo|'''Cesarz Kammu'''|桓武天皇|Kammu tennō|ur. [[737]], zm. [[9 kwietnia]] [[806]]}} — 50. cesarz [[Japonia|Japonii]]<ref name="kunaicho">Kunaichō: [http://www.kunaicho.go.jp/ryobo/guide/050/index.html 桓武天皇 (50)]</ref>, według tradycyjnego porządku dziedziczenia<ref name="titsingh86-95">Titsingh, Isaac. (1834). [http://books.google.com/books?id=18oNAAAAIAAJ&dq=nipon%20o%20dai%22itsi%20ran&pg=PA86#v=onepage&q&f=false ''Annales des empereurs du japon,'' pp. 86-95.]</ref>. Panował w latach [[781]]-[[806]]<ref>Titsingh, p. 86; Alexandrowicz, Jerzy ''et al.'' (1902). [http://books.google.com/books?id=UNcDAAAAYAAJ&pg=PA625&dq=reizei&lr=lang_pl&as_drrb_is=q&as_minm_is=0&as_miny_is=&as_maxm_is=0&as_maxy_is=&as_brr=0&cd=1#v=onepage&q=reizei&f=false "Japonia," ''Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana,'' Vol. 31, p. 625.]</ref>. Przed wstąpieniem na tron nosił imię {{nihongo|książę Yamabe|山部親王|Yamabe-shinnō}}. Był najstarszym synem cesarza [[Kōnin]]a<ref>Titsingh, p. 86.</ref>. Nazywany także {{nihongo|cesarzem '''Kashiwabara'''|柏原天皇|Kashiwabara tennō}}. |
||
Syn [[Kōnin|cesarza Kōnina]] i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu [[korea]]ńskich imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka [[Shōmu|cesarza Shōmu]], siostry [[Cesarzowa Shōtoku|cesarzowej Shōtoku]]). Na skutek intrygi [[Momokawa Fujiwara]], który dążył do osadzenia na tronie księcia '''Yamabe''', jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka). |
Syn [[Kōnin|cesarza Kōnina]] i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu [[korea]]ńskich imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka [[Shōmu|cesarza Shōmu]], siostry [[Cesarzowa Shōtoku|cesarzowej Shōtoku]]). Na skutek intrygi [[Momokawa Fujiwara]], który dążył do osadzenia na tronie księcia '''Yamabe''', jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka). |
||
Wersja z 16:31, 25 mar 2011
Cesarz Kammu (jap. 桓武天皇 Kammu tennō; ur. 737, zm. 9 kwietnia 806) — 50. cesarz Japonii[1], według tradycyjnego porządku dziedziczenia[2]. Panował w latach 781-806[3]. Przed wstąpieniem na tron nosił imię książę Yamabe (jap. 山部親王 Yamabe-shinnō). Był najstarszym synem cesarza Kōnina[4]. Nazywany także cesarzem Kashiwabara (jap. 柏原天皇 Kashiwabara tennō).
Syn cesarza Kōnina i Takano no Mikasa (córki prowincjonalnego możnowładcy wywodzącego się z rodu koreańskich imigrantów). Jako książę nie miał szans na objęcie tronu, gdyż jego ojciec miał jeszcze syna z małżeństwa z cesarzową Inoue (córka cesarza Shōmu, siostry cesarzowej Shōtoku). Na skutek intrygi Momokawa Fujiwara, który dążył do osadzenia na tronie księcia Yamabe, jego przyrodni starszy brat został odsunięty od władzy i zmarł (rzekomo śmiercią naturalną w tym samym dniu, co jego matka).
Po wstąpieniu na tron w 781 r. zdecydował o przenosinach z Nary do nowej stolicy Nagaoki. Powodem przenosin były starania rodziny cesarskiej, by obniżyć wpływy klasztorów buddyjskich w państwie. Jej budowa rozpoczęła się w 784 r. Intrygi pałacowe inspirowane przez ród Fujiwara i pasmo nieszczęść, które spotkało cesarza i jego poddanych (śmierć dwóch żon i matki cesarza, epidemia czarnej ospy) przypisywane mściwemu duchowi niesłusznie oskarżonego o zamach stanu księcia Sawaro, który popełnił samobójstwo, sprawiły, że Kammu zdecydował o ponownych przenosinach stolicy w 794 r. do Heian-kyō (dzisiejsze Kioto).
Kammu przekształcił Radę Dworską (Saigi) w naczelny organ doradczy. Utworzył Biuro Archiwów (Kurōdodokoro), które przejęło wszystkie funkcje wykonawcze rządu, oraz Urząd Policji Cesarskiej (Kebiishi-chō). Organy te zapewniły mu i jego doradcom bardziej bezpośrednią władzę. Z jego rozkazu wyznaczono inspektorów obwodowych (jap. 勘解由使 kageyushi) kontrolujących sprawozdania zarządców prowincji ustępujących ze stanowiska. Prowadził ustawiczne walki na granicy z Ezo. W 792 zrezygnował z poborowej armii na rzecz milicji lokalnej, zwanej kondei (jap. 健児), rekrutowanej spośród prowincjonalnej szlachty.
Po śmierci nadano mu dwa imiona. W stylu chińskim - Kammu, i w stylu japońskim - Yamatonekoamatsuhitsugi'iyaterasu no Mikoto (jap. 日本根子皇統弥照尊). Mauzoleum cesarza Kammu znajduje się w prefekturze Kioto. Nazywa się ono Kashiwabara-no misasagi[5].
- ↑ Kunaichō: 桓武天皇 (50)
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 86-95.
- ↑ Titsingh, p. 86; Alexandrowicz, Jerzy et al. (1902). "Japonia," Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vol. 31, p. 625.
- ↑ Titsingh, p. 86.
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 420.
Bibliografia
- Alexandrowicz, Jerzy and Jan Banzemer. (1902). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, Vols. 31-32. Warszawa: Druk. Jezierski. OCLC 255159704
- Kanert, Maciej. (2006). Starożytna Japonia, WUJ, Kraków. ISBN 83-233-2152-3
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto, Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Tubielewicz, Jolanta. (1984). Historia Japonii, Ossolineum, Wrocław. ISBN 83-04-01486-6
- John Whitney Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PIW, 1979. ISBN 83-06-00205-9.