Kościół Opatrzności Bożej w Kole: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m regeneracja szablonu {{Świątynia chrześcijańska infobox}} + WP:SK |
→Linki zewnętrzne: popr |
||
Linia 125: | Linia 125: | ||
{{DEFAULTSORT:Koło}} |
{{DEFAULTSORT:Koło}} |
||
[[Kategoria:Świątynie luterańskie w |
[[Kategoria:Świątynie luterańskie w województwie wielkopolskim|Koło, Opatrzności Bożej]] |
||
[[Kategoria:Zabytkowe kościoły Koła|Opatrzności Bożej]] |
[[Kategoria:Zabytkowe kościoły Koła|Opatrzności Bożej]] |
||
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Opatrzności Bożej]] |
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Opatrzności Bożej]] |
Wersja z 13:43, 25 maj 2011
kościół filialny | |||||||||
Kościół Opatrzności Bożej w Kole | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Imię |
Opatrzności Bożej | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Kościół Opatrzności Bożej w Kole – jedyna kolska świątynia wyznania ewangelicko-augsburskiego. Wybudowany został w latach 80. XIX wieku z inicjatywy ks. Ludwika Teichmanna. Ulokowany jest na osiedlu Przedmieście Warszawskie, w pobliżu Mostu Warszawskiego.
17 października 1990 r. kościół wraz z pastorówką został wpisany do rejestru zabytków.
Historia
W drugiej połowie XVI wieku reformacja dotarła na Ziemię Kolską. Wówczas starostą w Kole był Andrzej, a później Stanisław Górka – obaj byli gorliwymi zwolennikami reformy Kościoła – czyli odnowy nauki i życia. Nabożeństwa odbywały się w kaplicy urządzonej w ich rezydencji. W czasie kontrreformacji wszelki ruch odnowy w okolicach Koła został wyrugowany.
Na nowo ewangelicyzm pojawił się w czasie tzw. osadnictwa olęderskiego, kiedy to wśród przybyłych osadników ze Śląska, Prus i Saksonii większość stanowili luteranie. Powstały wówczas kolonie: Majdany (w 1779 r.), Police (1785 r.), Budki (1786 r.) i Szarłatowo (1855 r.). Pierwsze nabożeństwa dla ewangelików zamieszkujących Koło odbywały się najpierw w ratuszu, a później we wspólnej szkole elementarnej.
W 1835 r. utworzono w Kole filiał podległy parafii ewangelicko-reformowanej (kalwińskiej) w Żychlinie, a w latach 1845 – 1903 podległy parafii ewangelicko-augsburskiej (luterańskiej) w Turku. W połowie XIX wieku istniał już cmentarz ewangelicki. Luteranie kolscy zakupili w 1857 r. budynek, w którym urządzono kaplicę. Ponieważ była ona zbyt mała postanowiono wybudować kościół. 7 czerwca 1882 r. wmurowano kamień węgielny pod budowę, którą zakończoną poświęceniem kościoła – 15 listopada 1883 r. W budowę czynnie włączał się hrabia Aleksander Kreutz z Kościelca oraz lokalni ewangelicy. W latach 1902 – 1904 zbudowano plebanię (obecnie użytkowaną przez Miejską i Powiatową Bibliotekę Publiczną). Kolską parafię ewangelicką erygowano w 1923 r.
W czasie II wojny światowej świątynia poniosła wielkie straty. Zniszczeniu uległa wieża z kopułą, zniszczono drzwi, skradziono lub zniszczono sprzęt liturgiczny. Władze kościelne sprzedały dzwony parafiom katolickim w Osieku Wielkim i Białkowie Kościelnym, a ambonę – parafii w Dębach Szlacheckich. Była to profanacja obiektu sakralnego.
Po wyzwoleniu Koła w 1945 r. wielu ewangelików musiało opuścić miasto, w którym się urodzili i wychowali. Ks. mjr Ryszard Paszko, który kilka lat był administratorem kolskiej parafii, został zamordowany w Twerze. Luteranie musieli walczyć z ówczesną władzą ludową o odzyskanie kościoła. W planach miała powstać na miejscu kościoła m.in. poczta. 1 listopada 1952 r. odprawiono pierwsze nabożeństwo, w zrujnowanym kościele, bez organ, dzwonów i żyrandoli. Niewielka grupa ewangelików kolskich przystąpiła do remontu zabezpieczającego, bowiem do odbudowy wieży i uporządkowania wnętrza brakowało funduszy. Z dniem 1 stycznia 1968 r. parafia w Kole stała się filiałem parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie.
Do gruntownego remontu kościoła przystąpiono dopiero w latach 90. XX wieku. Świątynie wyposażono w ograny i dzwony oraz odrestaurowano wieżę. Do dziś kościół nie posiada żyrandoli i częściowo posadzki.
Wygląd kościoła
Kościół budowany był w latach 1882 – 1883 wg projektu Bronisława Schuppe. Usytuowany jest w kształcie prostokąta na osi wschód-zachód z głównym wyjściem od wschody. Jest to budowla jednonawowa z małym prostokątnym prezbiterium, do którego przylega węższa zakrystia. Również przedsionek jest nieco węższy od nawy. Budynek posiada następujące wymiary: długość 31 m, szerokość 12,5 m, wysokość 9 lub 10 m po środku świątyni. Wewnątrz, po trzech stronach, przebiega empora.
Całość wykonana jest z czerwonej cegły w stylu neogotyckim. Od wschodu, nad przedsionkiem, usytuowana jest wieża wysoka na niecałe 20 metrów, będąca również dzwonnicą. Kościół nakryty jest dachem dwuspadowym, krytym dachówką. Po stronie północnej i południowej znajduje się po pięć bocznych wnęk okiennych.
Duszpasterstwo
Obecnie kościół Opatrzności Bożej w Kole jest filiałem parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie należącej do diecezji pomorsko-wielkopolskiej. Nabożeństwa odbywają się w każdą drugą i czwartą niedzielę miesiąca o godzinie 12.00.
Proboszczem parafii jest od 1976 r. – ks. Andrzej Mendrok z Konina.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-06] .
Bibliografia
- Józef Burszta, 600 lat miasta Koła, Poznań 1963
- Józef Stanisław Mujta: 635 lat miasta Koła. Koło: Muzeum Technik Ceramicznych : Kolskie Towarzystwo Kulturalne, 1997. ISBN 83-86139-34-X.
- E. Jaśkowski. Koło w XX wieku. Przegląd wydarzeń. Koło 2003
- Kazimierz Kasperkiewicz: Miejsca i obiekty walki i pamięci z lat wojny i okupacji 1939-1945 w Kole i powiecie kolskim. Koło: Towarzystwo Przyjaciół Miasta Koła, 2004. ISBN 83-909030-9-1.
- Głos Kolski – kilka wydań
- Gazeta Kolska – kilka wydań