Arsenał Miejski we Lwowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
navbox |
mapa |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
|kolejni właściciele = |
|kolejni właściciele = |
||
|właściciel = |
|właściciel = |
||
|kod mapy = |
|kod mapy = UKR Lwów |
||
|stopniN = 49 |minutN = 50 |sekundN = 29 |
|stopniN = 49 |minutN = 50 |sekundN = 29 |
||
|stopniE = 24 |minutE = 02 |sekundE = 08 |
|stopniE = 24 |minutE = 02 |sekundE = 08 |
Wersja z 22:51, 27 paź 2011
Arsenał Miejski we Lwowie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Podwale 5 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Jan Lis |
Kondygnacje |
3 |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: UKR Lwów Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Arsenał Miejski we Lwowie – arsenał we Lwowie, położony przy ul. Podwale 5 (ukr. вул. Підвальна, 5).
Historia
Pierwszy arsenał zbudowano we Lwowie w 1430 pomiędzy dwoma pasami murów obronnych. Jego zachodnią ścianę stanowił wewnętrzny mur obronny z XIV w.
Drugi arsenał wzniesiono w tym samym miejscu w latach 1555-1556; został on zniszczony przez pożar w 1571.
Trzeci, zbudowany z kamiennych bloków i z cegły budynek, zachowany do dziś, powstał w latach 1574-1576. Podczas szturmu wojsk szwedzkich w 1704 został on poważnie uszkodzony. W XVI-XVII w. z arsenałem sąsiadowała ludwisarnia, w której odlewano spiżowe lufy armat i kule żelazne.
W 1799, po rozbiórce murów obronnych, umieszczono na ścianie arsenału, zachowane do dziś , tablice kamienne z rzeźbami i napisami, zdobiące przedtem mury obronne: pośrodku herb Sobieskiego (Janina), z prawej strony herb miasta Lwowa (z 1665) a z lewej – herb hetmana Stanisława Jabłonowskiego, który przyczynił się do umocnienia niszczejących murów obronnych. Usunięto jednocześnie z nisz ściany wschodniej popiersia generałów: Krzysztofa Arciszewskiego i Pawła Grodzickiego.
W latach międzywojennych budynek arsenału oddany był na cele wojskowe. Poddano go starannej restauracji, z zachowaniem i odkryciem pierwotnych murów.
Po restauracji Arsenału Miejskiego, dokonanej w latach 1979-w 1981 umieszczono w nim oddział Muzeum Historycznego - Muzeum Starej Broni "Arsenał" (ukr. Музей зброї «Арсенал») z kolekcją broni białej i palnej.
Architektura
Arsenał Miejski to obecnie masywny, trzykondygnacyjny budynek, ze sklepieniami krzyżowymi na parterze, długi na 53 m, pokryty wysokim, dwuspadowym dachem. Wewnętrzna elewacja Arsenalu Miejskiego jest dwukondygnacyjna, z krużgankami na piętrze. Obok niego znajdują się 2 zrekonstruowane wieże obronne.
Bibliografia
- Ryszard Chanas, Janusz Czerwiński, Lwów, Przewodnik turystyczny, wyd. Ossolineum 1992, Wrocław, ISBN 83-04-03913-3
- Bartłomiej Kaczorowski, Zabytki starego Lwowa, wyd. Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1990, ISBN 83-85083-02-2
- Aleksander Medyński, Lwów. Przewodnik dla zwiedzających miasto, wyd. nakładem autora, Lwów 1937
- Przemysław Włodek, Adam Kulewski, Lwów. Przewodnik. Oficyna Wydawnicza ”Rewasz” 2006, Pruszków, ISBN 83-89188-53-8
- Grzegorz Rąkowski, LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV, wyd. Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2008, Pruszków, ISBN 978-83-89188-70-0