Chöömej: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
prez 2 n |
nawias |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Chöömej''' ([[język tuwiński|tuw.]]: хөөмей; [[język mongolski|mong.]]: хөөмий, ''chöömij''; {{chińskie|upr=呼麦|trad=呼麥|hp=hūmài}} – rodzaj [[Śpiew alikwotowy|śpiewu alikwotowego]] (gardłowego) spotykanego w [[tuwa|tuwińskiej]] i [[Mongolia|mongolskiej]] [[muzyka ludowa|muzyce ludowej]]. |
'''Chöömej''' ([[język tuwiński|tuw.]]: хөөмей; [[język mongolski|mong.]]: хөөмий, ''chöömij''; {{chińskie|upr=呼麦|trad=呼麥|hp=hūmài}}) – rodzaj [[Śpiew alikwotowy|śpiewu alikwotowego]] (gardłowego) spotykanego w [[tuwa|tuwińskiej]] i [[Mongolia|mongolskiej]] [[muzyka ludowa|muzyce ludowej]]. |
||
Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk [[didgeridoo]] (styl ''kargyraa''), aż po wysokie poświsty (styl ''sygyt''), przywodzące na myśl [[Japonia|japoński]], [[Buddyzm|buddyjski]] flet shakuhachi{{fakt|data=2011-01}}. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach{{fakt|data=2011-01}}. |
Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk [[didgeridoo]] (styl ''kargyraa''), aż po wysokie poświsty (styl ''sygyt''), przywodzące na myśl [[Japonia|japoński]], [[Buddyzm|buddyjski]] flet shakuhachi{{fakt|data=2011-01}}. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach{{fakt|data=2011-01}}. |
Wersja z 23:16, 20 gru 2011
Chöömej (tuw.: хөөмей; mong.: хөөмий, chöömij; chiń. upr. 呼麦; chiń. trad. 呼麥; pinyin hūmài) – rodzaj śpiewu alikwotowego (gardłowego) spotykanego w tuwińskiej i mongolskiej muzyce ludowej.
Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk didgeridoo (styl kargyraa), aż po wysokie poświsty (styl sygyt), przywodzące na myśl japoński, buddyjski flet shakuhachi[potrzebny przypis]. Najwybitniejsi wykonawcy potrafią emitować nawet do 6 niezależnych dźwięków w różnych tonacjach[potrzebny przypis]. Słowa tego używa się zarówno na określenie jednego ze stylów tuwińskiego gardłowego śpiewu, jak i szerzej na wszystkie jego rodzaje. Muzyka ta zainspirowana jest życiem na stepach i słowa piosenek często opowiadają o koniach. Tuwiński śpiew zainspirował muzykę wielu innych kultur – w starożytności zaadaptowali go tybetańscy mnisi, zaś współcześnie robią to amerykańscy muzycy new age'owi[potrzebny przypis].
Wśród współczesnych, tuwińskich wykonawców posługujących się techniką chöömej można wymienić m.in.:
- Giennadija Czamzyryna, znanego jako Gendos
- Sainkho Namtchylak
- Shu-De
- Huun-Huur-Tu
- Yat-Kha (łączącego tradycyjne techniki z psychodelicznym punk rokiem)
- Bugotak
- Chirgilchin
- Kongar-Ool Ondar
- Oleg Kuular
- Mongoun-Ool Ondar
- Alash