Józef Korol: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Jawornik (dzielnica Wisły) na Jawornik (Wisła)
m Dodano kategorię "Ludzie związani ze Strzelcami Opolskimi" za pomocą HotCat
Linia 9: Linia 9:
[[Kategoria:Ofiary represji Niemiec nazistowskich w Europie 1933-1945|Korol Józef]]
[[Kategoria:Ofiary represji Niemiec nazistowskich w Europie 1933-1945|Korol Józef]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1900|Korol, Józef]][[Kategoria:Zmarli w 1940|Korol, Józef]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1900|Korol, Józef]][[Kategoria:Zmarli w 1940|Korol, Józef]]
[[Kategoria:Ludzie związani ze Strzelcami Opolskimi]]

Wersja z 21:36, 25 sty 2012

Józef Korol (ps. „Starosta”, „Hajducki”, ""Konig"; urodzony 10 grudnia 1900 r. w Strzelcach Opolskich - zginął 27 sierpnia 1940 r. w Wiśle Jaworniku). W dwudziestoleciu międzywojennym pracownik administracji publicznej, działacz narodowy. Od początku okupacji niemieckiej czynnie włączył się w prace konspiracyjne, zakładając Polską Organizację Powstańczą (POP), która swym zasięgiem objęła cały Górny Śląsk.[1]

W październiku 1939 r., na rozkaz Komendy Obszaru Krakowskiego Służby Zwycięstwu Polski (SZP), rozpoczął tworzenie struktur SZP na Śląsku. Po utworzeniu Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) został komendantem ZWZ Okręgu Śląskiego. Latem 1940 r. ukrywał się w zakonspirowanej kwaterze w willi "Lusia" w Wiśle Jaworniku. W dniu 28 sierpnia 1940 r. do willi przybyła grupa żandarmerii niemieckiej w celu wywłaszczenia właściciela i przejęcia budynku. Ukrywający się w budynku Korol posiadał przy sobie pocztę, która miała być zabrana poprzedniego dnia przez kurierkę. Gdy hitlerowcy dobijali się do drzwi, począł pospiesznie palić dokumenty. Nie doczekawszy się otwarcia, żandarmi odchodzili już w przekonaniu, że budynek jest niezamieszkany, lecz jeden z nich zauważył dym unoszący się z komina. Na ten widok cała grupa żandarmów zawróciła. Korol, przebywający w willi bez ubezpieczenia, otworzył do nich ogień i po krótkiej walce zginął. Na budynku znajduje się dziś tablica pamiątkowa.

  1. Ryszard Hajduk, "Nieznana karta tajnego frontu", MON, W-wa 1985, ISBN 8311072086