Bastarnowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa szablonu |
już nie npa |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | '''Bastarnowie''' ([[łacina|łac.]] Bastarnae, Peucini) zwani też Peucynami – prawdopodobnie lud [[Celtowie|celtycki]] według informacji zawartych w dziełach [[Diodor Sycylijski|Diodora]], [[Polibiusz]]a i [[Tytus Liwiusz|Tytusa Liwiusza]], lub [[Germanie|germański]], jak pisał o nich [[Publiusz Korneliusz Tacyt|Tacyt]]. O Bastarnach autorzy antyczni wspominają już w III wieku p.n.e. |
||
{{NPA|http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/3874928/bastarnowie.html}} |
|||
⚫ | '''Bastarnowie''' (łac. Bastarnae, Peucini) zwani też Peucynami |
||
⚫ | Według najnowszych badań ich pierwotne siedziby znajdowały się na [[Półwysep Jutlandzki|Jutlandii]], skąd migrowali w kierunku południowo-wschodnim przez [[Kujawy]]<ref>''Wandalowie: strażnicy bursztynowego szlaku'', pod red. Jacka Andrzejowskiego, Andrzeja Kokowskiego i Christiana Leibera, Lublin 2004, str. 42</ref>, [[Mazowsze]], [[Podlasie]] i ok. 230 p.n.e. osiedlili się na terenach dzisiejszej [[Mołdawia|Mołdawii]] między [[Prut]]em a [[Dniestr]]em. W I i II w. n.e. walczyli z [[Cesarstwo rzymskie|Cesarstwem Rzymskim]] (m.in. w [[Bitwa nad rzeką Cibricą|bitwie nad Cibricą]]). W III w. zostali przesiedleni do [[Tracja|Tracji]]. |
||
⚫ | Według najnowszych badań ich pierwotne siedziby znajdowały się na [[Półwysep Jutlandzki|Jutlandii]], skąd migrowali w kierunku południowo-wschodnim przez [[Kujawy]]<ref>''Wandalowie: strażnicy bursztynowego szlaku'', pod red. Jacka Andrzejowskiego, Andrzeja Kokowskiego i Christiana Leibera, Lublin 2004, str. 42</ref>, [[Mazowsze]], [[Podlasie]] i ok. 230 p.n.e. osiedlili się na terenach dzisiejszej [[Mołdawia|Mołdawii]] między [[Prut]]em a [[Dniestr]]em. W I i II w. n.e. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 09:53, 19 mar 2012
Bastarnowie (łac. Bastarnae, Peucini) zwani też Peucynami – prawdopodobnie lud celtycki według informacji zawartych w dziełach Diodora, Polibiusza i Tytusa Liwiusza, lub germański, jak pisał o nich Tacyt. O Bastarnach autorzy antyczni wspominają już w III wieku p.n.e.
Według najnowszych badań ich pierwotne siedziby znajdowały się na Jutlandii, skąd migrowali w kierunku południowo-wschodnim przez Kujawy[1], Mazowsze, Podlasie i ok. 230 p.n.e. osiedlili się na terenach dzisiejszej Mołdawii między Prutem a Dniestrem. W I i II w. n.e. walczyli z Cesarstwem Rzymskim (m.in. w bitwie nad Cibricą). W III w. zostali przesiedleni do Tracji.
- ↑ Wandalowie: strażnicy bursztynowego szlaku, pod red. Jacka Andrzejowskiego, Andrzeja Kokowskiego i Christiana Leibera, Lublin 2004, str. 42