Pomnik konny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m kat. |
m Robot dodał nn:Ryttarstatue |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
[[ja:騎馬像]] |
[[ja:騎馬像]] |
||
[[no:Rytterstatue]] |
[[no:Rytterstatue]] |
||
[[nn:Ryttarstatue]] |
|||
[[pt:Estátua equestre]] |
[[pt:Estátua equestre]] |
||
[[ro:Statuie ecvestră]] |
[[ro:Statuie ecvestră]] |
Wersja z 11:23, 26 maj 2012
Pomnik konny - rodzaj pomnika wykształcony w antyku greko-rzymskim, odrodzony w renesansie włoskim, kontynuowany w epoce baroku oraz nowoczesności. Jednym z pierwszych posągów konnych jest późnoarchaiczna rzeźba jeźdźca z Akropolu w Atenach z końca VI wieku p.n.e. W następnych stuleciach memoratywne wzorce greckie kontynuowali Rzymianie, poprzez bardzo liczne pomniki konne wodzów i augustów umieszczane w miastach Imperium rzymskiego. Do naszych czasów szczęśliwie przetrwał, jako jedyny, pomnik Marka Aureliusza z Kapitolu w Rzymie, w czasie średniowiecza uznany za podobiznę Konstantyna Wielkiego (obecnie na placu stoi jedynie kopia, oryginalny posąg znajduje się w Muzeum Pałacu Konserwatorów).
Rzeźbiarskie odrodzenie pomników konnych następuje w epoce renesansu, za sprawą Donatella, który w latach 1447-1450 tworzy statuę Gattamelaty, ustawioną na Piazza del Santo w Padwie. Nieco później kolejną odsłoną jest pomnik Bartolomeo Colleoniego w Wenecji, dzieło Verrocchia z roku 1481 (ukończony po śmierci mistrza przez Alessandro Leopardiego w roku 1496).
Bibliografia
- Joachim Poeschke, Thomas Weigel, Britta Kusch-Arnhold (Hgg.), Praemium Virtutis III – Reiterstandbilder von der Antike bis zum Klassizismus. Rhema-Verlag, Münster 2008, ISBN 978-3-930454-59-4