Adam Chmara: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dod lit uzup |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]] |
||
[[Kategoria:Urzędnicy sądowi I Rzeczypospolitej]] |
[[Kategoria:Urzędnicy sądowi I Rzeczypospolitej]] |
||
[[Kategoria:Urzędnicy konfederacji targowickiej]] |
|||
[[Kategoria:Zmarli w 1805]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1805]] |
||
[[Kategoria:Urodzeni w XVIII wieku]] |
[[Kategoria:Urodzeni w XVIII wieku]] |
||
Wersja z 09:11, 16 paź 2012
Adam Michał Chmara (ur. 22 grudnia 1720, zm. 30 maja 1805) – ostatni wojewoda miński, kawaler Orderu Orła Białego, członek Rady Nieustającej, marszałek Trybunału Litewskiego, członek konfederacji targowickiej, delegowany przez nią w 1792 roku jako asesor do sądu ultimae instantiae [1].
Adam Chmara był znany z oszałamiającej kariery, którą jako osoba pochodząca z niezamożnej rodziny zrobił w czasach panowania króla Stanisława Augusta oraz ze swojej działalności społecznej. Zredagował Instruktaż dla Ekonomów, w którym zwracał uwagę na to by nie dokonywać nadużyć wobec chłopów. W miejscowości Dubrowy wojewoda Adam Chmara wybudował pałac, w którym umieścił wspaniałą kolekcję starej broni i bibliotekę, oraz kościół, w którym go pochowano. Do dzisiaj zachowały się tylko niewielkie ruiny kościoła.
- ↑ Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 116.
Literatura dodatkowa
- Henryk Mościcki: Chmara Adam. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 315–316. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 8304032910