Bitwa pod Akragas (406 p.n.e.): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wojtek 1956 (dyskusja | edycje)
kat., drobne redakcyjne, poprawa linków
BlackBot (dyskusja | edycje)
m ZdB: usunięcie zbędnych grafik z infoboksu
Linia 11: Linia 11:
|przyczyna =
|przyczyna =
|terytorium = [[Sycylia]]
|terytorium = [[Sycylia]]
|strona1 = [[Image:SyracuseAgathocle.jpg|80px]] Syrakuzy
|strona1 = Syrakuzy
|strona2 = [[Image:Mosaique musee carthage 2.jpg|40px]] Kartagińczycy
|strona2 = Kartagińczycy
|dowódca1 = Deksippos, Dafnajos
|dowódca1 = Deksippos, Dafnajos
|dowódca2 = Hannibal Magon, Himilkon
|dowódca2 = Hannibal Magon, Himilkon

Wersja z 22:34, 18 maj 2013

Bitwa pod Akragas
Wojna Syrakuz z Kartaginą
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Miejsce

Akragas (Agrigento)

Terytorium

Sycylia

Wynik

zwycięstwo Kartaginy

Strony konfliktu
Syrakuzy Kartagińczycy
Dowódcy
Deksippos, Dafnajos Hannibal Magon, Himilkon
Siły
40 okrętów 120 000, 120 okrętów
Straty
nieznane 6 000
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Szablon:Wojna Syrakuz z Kartaginą Bitwa pod Akragas – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 406 p.n.e. w trakcie wojny Syrakuz z Kartaginą.

W roku 406 p.n.e. Hannibal Magon zdecydował się uderzyć na Sycylię, gdzie popłynął na czele pięćdziesięciu trójrzędowców. W ślad za nim popłynęła reszta sił kartagińskich. Pierwszym celem armii inwazyjnej stało się bogate miasto Akragas na południu Sycylii. Pod miastem Hannibal postawił dwa obozy. W pierwszym z nich położonym na okolicznych wzgórzach stacjonowali Iberowie i Libijczycy w sile 40 000 ludzi. Drugi obóz znajdował się pod miastem i otoczony był palisadami. Znajdowały się w nim główne siły Kartagińczyków w liczbie 60 000 – 80 000 ludzi. Pierwszy atak Kartagińczycy przypuścili przy zastosowaniu wież oblężniczych. Atak zakończył się niepowodzeniem, zadał jednak obrońcom wysokie straty. Którejś nocy wypad poprowadzony z miasta zakończył się spaleniem wież, wobec czego Hannibal zarządził zbudowanie wokół miasta wysokich palisad, zza których ostrzeliwano obrońców.

Krótko potem w obozie kartagińskim doszło do wybuchu zarazy, której ofiarą stał się sam Hannibal. Jego następcą został Himilkon. Nowy dowódca kontynuował ataki na mury miasta, żaden z nich nie przyniósł jednak sukcesu. Wraz z nadchodzącą zimą w mieście zaczęło brakować żywności. Po przejściu na stronę kartagińską najemników greckich, mieszkańcy miasta opuścili miasto i skierowali się w kierunku Geli. Rankiem dnia następnego Himilkon i jego armia wkroczyły do miasta dokonując rzezi znajdujących się w nim starców i chorych. Po splądrowaniu miasta Kartagińczycy rozłożyli się w nim na leża zimowe. Wiosną następnego roku Himilkon zburzył miasto, kierując się ku Geli.

Literatura

  • Grzegorz Lach: Wyprawa sycylijska 415–413 p.n.e., wyd. Bellona, Warszawa, 2007.