Grafologia (kryminalistyka): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Metody pracy eksperta-pismoznawcy: edycja hasła |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Inne znaczenia||[[grafologia (psychologia)]]}} |
{{Inne znaczenia||[[grafologia (psychologia)]]}} |
||
{{Źródła|data=2012-12 |
{{Źródła|data=2012-12}} |
||
'''Grafologia''' |
'''Grafologia''' w [[kryminalistyka|kryminalistyce]] – [[technika śledcza]] zwana ekspertyzą pismoznawczą polegająca na badaniu autentyczności [[pismo|pisma]] i ustalania tożsamości jego autora, bądź potwierdzenia lub wykluczenia osoby z kręgu podejrzanych. |
||
== Grafologia w [[ |
== Grafologia w [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] == |
||
⚫ | W Polsce oraz innych krajach w latach 20. i 30. XX wieku, kiedy w pełni rozwinęły się wspomniane nauki, ukazywało się kilka czasopism, w których publikowano wyniki najnowszych badań naukowych zawierających wiele cennych materiałów, wskazówek i zasad określających sposoby postępowania w kierunku zdemaskowania sprawcy. Osobną grupą były monografie, studia i podręczniki dla pracowników wymiaru sprawiedliwości oraz służb strzegących bezpieczeństwa wewnętrznego. Publikacje tego typu miały wskazywać właściwe metody działania w walce z przestępczością, wdrażać najnowsze osiągnięcia nauki do praktyki i codziennej pracy oraz stale edukować wspomniane służby w imię maksymy, że funkcjonariusz powinien być zawsze krok do przodu w rywalizacji z przestępcą. |
||
⚫ | Do najważniejszych prac z dziedziny grafologii w dwudziestoleciu międzywojennym należała praca [[Henryk Kwieciński|Henryka Kwiecińskiego]] ''Grafologia sądowa'' (Warszawa 1933). W książce tej autor daje ogólny pogląd na pracę biegłego sądowego w dziedzinie badań porównawczych pisma ręcznego i maszynowego oraz w wypadkach badań sfałszowanych dokumentów. Książka przeznaczona była przede wszystkim dla użytku organów śledczych, palestry itp. Monografia wydana została bardzo starannie, zawiera szereg dobrych ilustracji z praktyki autora, wykazujących, że praca biegłego sądowego nie tylko wymaga właściwej umiejętności, ale również odpowiedniej aparatury. Zarzuty, jakie można postawić omawianej książce, to niezbyt szczęśliwie dobrany tytuł. Należy, bowiem zaznaczyć, że pod miano „grafologii” nawet z przymiotnikiem „sądowej” nie można podciągnąć ekspertyz ani fałszerstw pieczęci, ani pisma maszynowego. |
||
⚫ | W Polsce oraz innych krajach w latach |
||
⚫ | Do najważniejszych prac z dziedziny grafologii w dwudziestoleciu międzywojennym należała praca [[Henryk Kwieciński|Henryka Kwiecińskiego]] ''Grafologia sądowa'' (Warszawa 1933). W książce tej autor daje ogólny pogląd na pracę biegłego sądowego w dziedzinie badań porównawczych pisma ręcznego i maszynowego oraz w wypadkach badań sfałszowanych dokumentów. Książka przeznaczona była przede wszystkim dla użytku organów śledczych, palestry itp. Monografia wydana została bardzo starannie, zawiera szereg dobrych ilustracji z praktyki autora, wykazujących, że praca biegłego sądowego nie tylko wymaga właściwej umiejętności, ale również odpowiedniej aparatury. Zarzuty, jakie można postawić omawianej książce to niezbyt szczęśliwie dobrany tytuł. Należy, bowiem zaznaczyć, że pod miano |
||
== Cechy różnicujące pismo == |
== Cechy różnicujące pismo == |
||
Pewne cechy charakteryzują pismo każdego człowieka a także okoliczności powstania zapisu i stan emocjonalny autora. Do cech tych należą |
Pewne cechy charakteryzują pismo każdego człowieka, a także okoliczności powstania zapisu i stan emocjonalny autora. Do cech tych należą |
||
* kształt nakreślonych znaków pisarskich |
* kształt nakreślonych znaków pisarskich |
||
** wielkość |
** wielkość |
||
** kąt ich pochylenia |
** kąt ich pochylenia |
||
** grubość poszczególnych linii związana z |
** grubość poszczególnych linii związana z |
||
*** tempem pisania |
*** tempem pisania |
||
*** naciskiem narzędzia pisarskiego |
*** naciskiem narzędzia pisarskiego |
||
Linia 23: | Linia 22: | ||
== Metody pracy eksperta-pismoznawcy == |
== Metody pracy eksperta-pismoznawcy == |
||
Ekspert zajmujący się analizą pismoznawczą studiuje tekst pod kątem wymienionych cech a w niektórych przypadkach przeprowadza dodatkowe analizy. Na przykład bada rodzaj pasty długopisowej, [[Tusz (farba)|tuszu]] czy [[atrament]]u, gdy zachodzi przypuszczenie przerobienia oryginalnego dokumentu poprzez dopisanie czegoś. Może badać również materiał (np. [[papier]]), na którym napisano badany tekst, ustalając czy nie usunięto zeń czegoś mechanicznie lub chemicznie, bądź czy papier ten jest autentyczny. np. dokument, co do którego zachodzi podejrzenie fałszerstwa. |
Ekspert zajmujący się analizą pismoznawczą studiuje tekst pod kątem wymienionych cech, a w niektórych przypadkach przeprowadza dodatkowe analizy. Na przykład bada rodzaj pasty długopisowej, [[Tusz (farba)|tuszu]] czy [[atrament]]u, gdy zachodzi przypuszczenie przerobienia oryginalnego dokumentu poprzez dopisanie czegoś. Może badać również materiał (np. [[papier]]), na którym napisano badany tekst, ustalając czy nie usunięto zeń czegoś mechanicznie lub chemicznie, bądź czy papier ten jest autentyczny. np. dokument, co do którego zachodzi podejrzenie fałszerstwa. |
||
Przy badaniach grafologicznych podejrzany musi napisać prawą i lewą ręką kilka razy (wymogi są różne) tekst, co do którego istnieje podejrzenie, że on jest jego autorem. Tego rodzaju ekspertyzy bywają także stosowane w wypadku anonimowych listów, [[szantaż]]y czy więziennych [[gryps]]ów. |
Przy badaniach grafologicznych podejrzany musi napisać prawą i lewą ręką kilka razy (wymogi są różne) tekst, co do którego istnieje podejrzenie, że on jest jego autorem. Tego rodzaju ekspertyzy bywają także stosowane w wypadku anonimowych listów, [[szantaż]]y czy więziennych [[gryps]]ów. |
||
Często badania grafologiczne są potrzebne przy [[samobójstwo|samobójstwach]], kiedy denat zostawił list pożegnalny – w sytuacji, gdy zachodzi podejrzenie upozorowania samobójstwa. Wówczas list porównywany jest z innymi zachowanymi zapiskami. |
Często badania grafologiczne są potrzebne przy [[samobójstwo|samobójstwach]], kiedy denat zostawił list pożegnalny – w sytuacji, gdy zachodzi podejrzenie upozorowania samobójstwa. Wówczas list porównywany jest z innymi zachowanymi zapiskami. |
||
Linia 32: | Linia 31: | ||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{Cytuj stronę |
* {{Cytuj stronę | nazwisko = Halicki | imię = Krzysztof | tytuł = Polska i zagraniczna literatura oraz czasopisma z kryminalistyki, kryminologii, medycyny sądowej oraz opracowania dotyczące metod walki z przestępczością w okresie dwudziestolecia międzywojennego, „Problemy Kryminalistyki”, 278/2012, s. 69-83 | Krzysztof Halicki – Academia.edu | url = http://www.academia.edu/3993795/Polska_i_zagraniczna_literatura_oraz_czasopisma_z_kryminalistyki_kryminologii_medycyny_sadowej_oraz_opracowania_dotyczące_metod_walki_z_przestępczością_w_okresie_dwudziestolecia_międzywojennego_Problemy_Kryminalistyki_278_2012_s._69-83 | opublikowany = | data = | data dostępu = 2013-07-17}} |
||
[[Kategoria:Kryminalistyka]] |
[[Kategoria:Kryminalistyka]] |
Wersja z 22:33, 17 sie 2013
Szablon:Źródła Grafologia w kryminalistyce – technika śledcza zwana ekspertyzą pismoznawczą polegająca na badaniu autentyczności pisma i ustalania tożsamości jego autora, bądź potwierdzenia lub wykluczenia osoby z kręgu podejrzanych.
Grafologia w II Rzeczypospolitej
W Polsce oraz innych krajach w latach 20. i 30. XX wieku, kiedy w pełni rozwinęły się wspomniane nauki, ukazywało się kilka czasopism, w których publikowano wyniki najnowszych badań naukowych zawierających wiele cennych materiałów, wskazówek i zasad określających sposoby postępowania w kierunku zdemaskowania sprawcy. Osobną grupą były monografie, studia i podręczniki dla pracowników wymiaru sprawiedliwości oraz służb strzegących bezpieczeństwa wewnętrznego. Publikacje tego typu miały wskazywać właściwe metody działania w walce z przestępczością, wdrażać najnowsze osiągnięcia nauki do praktyki i codziennej pracy oraz stale edukować wspomniane służby w imię maksymy, że funkcjonariusz powinien być zawsze krok do przodu w rywalizacji z przestępcą.
Do najważniejszych prac z dziedziny grafologii w dwudziestoleciu międzywojennym należała praca Henryka Kwiecińskiego Grafologia sądowa (Warszawa 1933). W książce tej autor daje ogólny pogląd na pracę biegłego sądowego w dziedzinie badań porównawczych pisma ręcznego i maszynowego oraz w wypadkach badań sfałszowanych dokumentów. Książka przeznaczona była przede wszystkim dla użytku organów śledczych, palestry itp. Monografia wydana została bardzo starannie, zawiera szereg dobrych ilustracji z praktyki autora, wykazujących, że praca biegłego sądowego nie tylko wymaga właściwej umiejętności, ale również odpowiedniej aparatury. Zarzuty, jakie można postawić omawianej książce, to niezbyt szczęśliwie dobrany tytuł. Należy, bowiem zaznaczyć, że pod miano „grafologii” nawet z przymiotnikiem „sądowej” nie można podciągnąć ekspertyz ani fałszerstw pieczęci, ani pisma maszynowego.
Cechy różnicujące pismo
Pewne cechy charakteryzują pismo każdego człowieka, a także okoliczności powstania zapisu i stan emocjonalny autora. Do cech tych należą
- kształt nakreślonych znaków pisarskich
- wielkość
- kąt ich pochylenia
- grubość poszczególnych linii związana z
- tempem pisania
- naciskiem narzędzia pisarskiego
- rodzajem narzędzia
- inne cechy pisma
- wielkość odstępów między słowami i znakami
- stosowane skróty
Metody pracy eksperta-pismoznawcy
Ekspert zajmujący się analizą pismoznawczą studiuje tekst pod kątem wymienionych cech, a w niektórych przypadkach przeprowadza dodatkowe analizy. Na przykład bada rodzaj pasty długopisowej, tuszu czy atramentu, gdy zachodzi przypuszczenie przerobienia oryginalnego dokumentu poprzez dopisanie czegoś. Może badać również materiał (np. papier), na którym napisano badany tekst, ustalając czy nie usunięto zeń czegoś mechanicznie lub chemicznie, bądź czy papier ten jest autentyczny. np. dokument, co do którego zachodzi podejrzenie fałszerstwa.
Przy badaniach grafologicznych podejrzany musi napisać prawą i lewą ręką kilka razy (wymogi są różne) tekst, co do którego istnieje podejrzenie, że on jest jego autorem. Tego rodzaju ekspertyzy bywają także stosowane w wypadku anonimowych listów, szantaży czy więziennych grypsów.
Często badania grafologiczne są potrzebne przy samobójstwach, kiedy denat zostawił list pożegnalny – w sytuacji, gdy zachodzi podejrzenie upozorowania samobójstwa. Wówczas list porównywany jest z innymi zachowanymi zapiskami.
Istnieje możliwość zdobycia wiedzy i umiejętności w zakresie ekspertyzy pismoznawczej w toku studiów (specjalizacja lub nawet samodzielne kierunki) lub w firmach prowadzących tego rodzaju specjalistyczne szkolenia.