Języki samojedzkie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
ilustracja z linkami |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Samoyedic map XVII-XX.png|thumb|300px|Problem zanikania języków samojedzkich – obszar zakreskowany to przybliżony zasięg występowania w |
[[Plik:Samoyedic map XVII-XX.png|thumb|300px|Problem zanikania języków samojedzkich – obszar zakreskowany to przybliżony zasięg występowania w 17. wieku, obszar jednolity to zasięg w 20. wieku]] |
||
[[Plik:Uralic-Yukaghir.png|thumb|300px|Rozmieszczenie geograficzne języków [[języki uralskie|rodziny uralskiej]]: |
|||
{{legenda|#64A5F8|[[języki fińskie]]}} |
|||
{{legenda|#3E921F|[[języki ugryjskie]]}} |
|||
{{legenda|#F6CC30|[[języki samojedzkie]]}} |
|||
{{legenda|#E02FE8|[[język jukagirski]]}} |
|||
]] |
|||
'''Języki samojedzkie''', rzadziej nazywane także '''językami samodyjskimi''' – [[rodzina językowa]], przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie [[języki uralskie|rodziny uralskiej]]. Są też próby kwestionowania tej klasyfikacji, polegające na uznawaniu języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie [[języki uralo-ałtajskie|ligi uralo-ałtajskiej]]. |
'''Języki samojedzkie''', rzadziej nazywane także '''językami samodyjskimi''' – [[rodzina językowa]], przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie [[języki uralskie|rodziny uralskiej]]. Są też próby kwestionowania tej klasyfikacji, polegające na uznawaniu języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie [[języki uralo-ałtajskie|ligi uralo-ałtajskiej]]. |
||
Wersja z 09:52, 3 wrz 2013
Języki samojedzkie, rzadziej nazywane także językami samodyjskimi – rodzina językowa, przez zdecydowaną większość specjalistów klasyfikowana w obrębie rodziny uralskiej. Są też próby kwestionowania tej klasyfikacji, polegające na uznawaniu języków samojedzkich za osobną rodzinę w obrębie ligi uralo-ałtajskiej.
Języki samojedzkie występują w północnej Rosji (północno-wschodni skrawek Europy i północno-zachodnia Azja). Posługuje się nimi ok. 25-30 tys. ludzi, określanych jako Samojedzi lub Nieńcy. Obecnie w użyciu znajdują się 4 języki samojedzkie, są to:
- język nieniecki (juracki) (ok. 23-27 tys. mówiących)
- język nganasański (tawgi-samojedzki) (tawgijski) (ok. 500-1000 mówiących)
- język eniecki (jenisej-samojedzki) (mniej niż 300 mówiących)
- język selkupski (ostiak-samojedzki) (ok. 1,5-3 tys. mówiących)
Spośród kilku wymarłych najbardziej znanym był język kamasyjski (sajan-samojedzki).
Języki samojedzkie dzieli się na dwa zespoły: północnosamojedzki i południowosamojedzki. Spośród używanych obecnie języków samojedzkich wszystkie poza selkupskim (ostiak-samojedzkim) należą do zespołu północnego. Wymarłe języki samojedzkie należały do zespołu południowego.