S-Bahn w Berlinie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
poprawa linków |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
[[Plik:S-Bahn Berlin Baureihe 481.jpg|thumb|Skład berlińskiej S-Bahn typu 481]] |
[[Plik:S-Bahn Berlin Baureihe 481.jpg|thumb|Skład berlińskiej S-Bahn typu 481]] |
||
[[Plik:Berlin Brandenburger Tor (Unter den Linden) SBahn.jpg|thumb|Tablica informacyjna na berlińskiej stacji S-Bahn [[Unter den Linden]] (obecna nazwa stacji: [[Brandenburger Tor (metro |
[[Plik:Berlin Brandenburger Tor (Unter den Linden) SBahn.jpg|thumb|Tablica informacyjna na berlińskiej stacji S-Bahn [[Unter den Linden]] (obecna nazwa stacji: [[Brandenburger Tor (metro w Berlinie)|Brandenburger Tor]])]] |
||
'''Berlińska S-Bahn''' - [[szybka kolej miejska]], najstarsza w [[Niemcy|Niemczech]] i pierwowzór klasycznej SKM na całym świecie. Linie [[Szybka kolej miejska#Niemcy|S-Bahn]] obsługiwane są przez firmę ''S-Bahn Berlin GmbH'', spółkę-córkę [[Deutsche Bahn]]. Obecnie w [[Berlin]]ie kursuje 15 linii S-Bahn, większość z nich wyjeżdża poza granice miasta. Wraz z liniami [[Metro w Berlinie|U-Bahn]] tworzą kręgosłup komunikacji miejskiej aglomeracji Berlina, zintegrowanej w [[Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg]]. |
'''Berlińska S-Bahn''' - [[szybka kolej miejska]], najstarsza w [[Niemcy|Niemczech]] i pierwowzór klasycznej SKM na całym świecie. Linie [[Szybka kolej miejska#Niemcy|S-Bahn]] obsługiwane są przez firmę ''S-Bahn Berlin GmbH'', spółkę-córkę [[Deutsche Bahn]]. Obecnie w [[Berlin]]ie kursuje 15 linii S-Bahn, większość z nich wyjeżdża poza granice miasta. Wraz z liniami [[Metro w Berlinie|U-Bahn]] tworzą kręgosłup komunikacji miejskiej aglomeracji Berlina, zintegrowanej w [[Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg]]. |
||
Linia 82: | Linia 82: | ||
{{commons|Berlin S-Bahn}} |
{{commons|Berlin S-Bahn}} |
||
* [[Transport kolejowy w Berlinie]] |
* [[Transport kolejowy w Berlinie]] |
||
* [[Metro w Berlinie |
* [[Metro w Berlinie]] |
||
* [[Szybka kolej miejska|Kolej miejska]] |
* [[Szybka kolej miejska|Kolej miejska]] |
||
Wersja z 20:34, 22 lut 2014
[[{{{typ systemu}}}]] | |
UWAGA: Błąd parametru {{{typ systemu}}}={{{typ systemu}}} Ten parametr może przyjmować jedynie wartości:
| |
[[Plik:{{{logo}}}|150x150px|alt=Logotyp|]] {{{opis logo}}} | |
Państwo | {{{państwo}}} |
---|---|
Lokalizacja | |
Organizator |
{{{organizator}}} |
Operator |
S-Bahn Berlin GmbH |
Liczba linii |
{{{liczba linii}}} |
Lata funkcjonowania |
{{{lata funkcjonowania}}} |
Dzienna liczba pasażerów |
{{{dzienna liczba pasażerów}}} |
Roczna liczba pasażerów |
{{{roczna liczba pasażerów}}} |
Infrastruktura | |
[[Plik:{{{schemat}}}|240x240px|alt=Schemat sieci|]] {{{opis schematu}}} | |
Długość sieci |
{{{długość sieci}}} |
Rozstaw szyn |
{{{rozstaw szyn}}} |
Napięcie zasilania |
{{{napięcie zasilania}}} |
Liczba stacji |
{{{liczba stacji}}} |
Liczba zajezdni |
{{{liczba zajezdni}}} |
Liczba przystanków |
{{{liczba przystanków}}} |
Tabor | |
Liczba pojazdów |
{{{liczba pojazdów}}} |
[{{{www}}} Strona internetowa] |
Berlińska S-Bahn - szybka kolej miejska, najstarsza w Niemczech i pierwowzór klasycznej SKM na całym świecie. Linie S-Bahn obsługiwane są przez firmę S-Bahn Berlin GmbH, spółkę-córkę Deutsche Bahn. Obecnie w Berlinie kursuje 15 linii S-Bahn, większość z nich wyjeżdża poza granice miasta. Wraz z liniami U-Bahn tworzą kręgosłup komunikacji miejskiej aglomeracji Berlina, zintegrowanej w Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg.
Nazwa S-Bahn wywodzi się z określenia Stadt-Schnell-Bahn (szybka kolej miejska).
Linie S-Bahn rozmieszczone są w trzech grupach:
- linie wschód-zachód, przebiegające na centralnym odcinku przez kolej wiaduktową (Stadtbahn)
- linie północ-południe, na centralnym odcinku w tunelu (Nord-Süd S-Bahn)
- linie okólne (die Ringbahn)
Linia Ringbahn na mapie przypomina kształtem głowę psa, dlatego kolokwialnie berlińczycy nazywają ją, jak również centralny obszar przez nią otoczony właśnie Psim łbem (niem. Hundekopf).
Linie
Linia | Przebieg trasy | Liczba stacji | Szlaki kolejowe |
---|---|---|---|
S1 | Wannsee ↔ Oranienburg | 35 | Wannseebahn, Nord-Süd-Tunnel, Preußische Nordbahn |
S2 | Blankenfelde↔ Bernau | 28 | Dresdener Bahn, Nord-Süd-Tunnel, Stettiner Bahn |
S25 | Teltow Stadt ↔Hennigsdorf | 27 | Anhalter Bahn, Nord-Süd-Tunnel, Kremmener Bahn |
S3 | Spandau ↔ Erkner | 30 | Schlesische Bahn |
S41 | Gesundbrunnen - Südkreuz - Gesundbrunnen | 28 | Berliner Ringbahn (zgodnie z ruchem wskazówek zegara) |
S42 | Gesundbrunnen - Südkreuz - Gesundbrunnen | 28 | Berliner Ringbahn (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) |
S45 | Südkreuz ↔ Port lotniczy Berlin-Schönefeld | 12 | zewnętrzny pierścień towarowy, Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn |
S46 | Westend ↔ Königs Wusterhausen | 23 | Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn |
S47 | Hermannstraße ↔ Spindlersfeld | 7 | Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn |
S5 | Westkreuz ↔ Strausberg Nord | 30 | Berliner Stadtbahn, Preußische Ostbahn |
S7 | Potsdam Hauptbahnhof ↔ Ahrensfelde | 29 | Wetzlarer Bahn, Berliner Stadtbahn, Wriezener Bahn |
S75 | Spandau ↔ Wartenberg | 27 | Olympiabahn, Berliner Stadtbahn, zewnętrzny pierścień towarowy |
S8 | Birkenwerder ↔ Zeuthen | 24 | Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn, Stettiner Bahn |
S85 | Waidmannslust ↔ Berlin-Grünau | 20 | Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn, Stettiner Bahn |
S9 | Blankenburg ↔ Port lotniczy Berlin-Schönefeld | 20 | zewnętrzny pierścień towarowy, Görlitzer Bahn, Berliner Stadtbahn, Olympiabahn |
Historia
Historia S-Bahn rozpoczęła się wraz z uruchomieniem pociągów lokalnych na kolei estakadowej (Stadtbahn) w 1882. Następnie rozwinęły się również koleje podmiejskie (Vorortbahn) i okrężna (Ringbahn). Od 1924 zaczęto elektryfikację tych kolei, zaś 1 grudnia 1930 połączono je w system S-Bahn. Jeszcze kilkadziesiąt lat po II wojnie światowej część linii obsługiwana była przez pociągi elektryczne, część zaś przez parowe. Zasięg sieci S-Bahn był wówczas większy niż dzisiaj (pociągi dojeżdżały m.in. do Falkensee, Rangsdorf, Velten). Większość linii niezelektryfikowanych do lat sześćdziesiątych w późniejszym okresie została wyłączona z sieci S-Bahn i przejęta przez koleje regionalne.
W czasie ponad 80 lat eksploatacji elektrycznych kolei miejskich w Berlinie zdarzyło się kilka wypadków (pożary, wykolejenia), jednak nikt w nich nie zginął.