Janusz Wedow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków, kat. |
kat. |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
{{DEFAULTSORT:Wedow, Janusz}} |
{{DEFAULTSORT:Wedow, Janusz}} |
||
[[Kategoria:Jeńcy polscy obozu NKWD w Kozielsku (1939-1940)]] |
|||
[[Kategoria:Pracownicy sekcji polskiej Radia Wolna Europa]] |
[[Kategoria:Pracownicy sekcji polskiej Radia Wolna Europa]] |
||
[[Kategoria:Uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945]] |
[[Kategoria:Uczestnicy kampanii włoskiej 1943-1945]] |
||
Wersja z 17:13, 14 kwi 2015
Janusz Wedow, właśc. Jan Jerzy Wedow (ur. 29 stycznia 1920, zm. 28 maja 1982 w Monachium) – polski poeta, więzień obozu w Kozielsku, pracownik Rozgłośni Polska Radia Wolna Europa
Biografia
Po wybuchu II wojny światowej, w czasie kampanii wrześniowej był przydzielony do 2 Pułku Ułanów Grochowskich, w stopniu kaprala podchorążego. Po agresji ZSRR na Polskę został aresztowany w Grodnie przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku[1]. W 1940 przeniesiony do obozu jenieckiego NKWD w Griazowcu. Związek Radziecki opuścił z Armią Andersa. Służył w 2 Korpusie Polskim.
Od 1952 był pracownikiem monachijskiego oddziału rozgłośni polskiej Głosu Ameryki, a po jego likwidacji został w 1960 zatrudniony w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, gdzie był m.in. kierownikiem działu realizacji programu. W latach 70. należał do redakcji pisma "Nowy Dziennik".
Opublikował tomy wierszy W drodze do ojczyzny. Wiersze wybrane (1942), Wracające żagle (1944), Czterolistna koniczyna (1957)
- ↑ Zdzisław Peszkowski: Wspomnienia jeńca z Kozielska. Warszawa: Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, 1989, s. 30. ISBN 83-85015-66-3.
Bibliografia
- Bolesław Klimaszewski, Ewa R. Nowakowska, Wojciech Wyskiel Mały słownik pisarzy polskich na obczyźnie, 1939–1980, wyd. Warszawa 1992
- Janusz Wedow w Indeksie Represjonowanych (pod imieniem Jan)