Jakub Hertz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Biogram infobox}}
poprawa przek., WP:SK+mSK+ToS, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 14: Linia 14:
|www =
|www =
}}
}}
[[Plik:Pałac Jakuba Hertza w Łodzi.jpg|right|thumb|240px|[[Pałac Jakuba Hertza|Pałac Hertza]], obecnie rektorat [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytetu Medycznego]]]]
[[Plik:Pałac Jakuba Hertza w Łodzi.jpg|thumb|240px|[[Pałac Jakuba Hertza|Pałac Hertza]], obecnie rektorat [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytetu Medycznego]]]]
'''Jakub Hertz''' (ur. [[8 sierpnia]] [[1846]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[10 lutego]] [[1929]] w [[Łódź|Łodzi]]) – [[Fabrykant|przemysłowiec]], [[społecznik]] i [[Filantropia|filantrop]]. Syn Mojżesza, [[Księgowy|księgowego]], i Sury. Żonaty z córką [[Izrael Poznański|Izraela Poznańskiego]], Anną (Ajdlą Chudesą).
'''Jakub Hertz''' (ur. [[8 sierpnia]] [[1846]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[10 lutego]] [[1929]] w [[Łódź|Łodzi]]) – [[Fabrykant|przemysłowiec]], [[Działacz społeczny|społecznik]] i [[Filantropia|filantrop]].


Był synem Mojżesza ([[Księgowy|księgowego]]) i Sury, żonaty z córką [[Izrael Poznański|Izraela Poznańskiego]], Anną (Ajdlą Chudesą)<ref name=Skrzydlo>{{Cytuj książkę | nazwisko = Skrzydło| imię = Leszek| autor link = | tytuł = Rody fabrykanckie| wydawca = Oficyna Bibliofilów| miejsce = Łódź| rok = 1999 | strony = 57-61| isbn = 83-87522-23-6}}</ref>.
W [[1908]] roku, po śmierci syna Poznańskiego, przejął stanowisko prezesa rady nadzorczej [[Fabryka Izraela Poznańskiego w Łodzi|Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych I. K. Poznańskiego]]. Odbudował zakłady po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. Po jego śmierci, zakład przeszedł w ręce przedstawicieli włoskiego Banca Commerciale Italiana i Poznańscy już nigdy nie odzyskali dominującej roli w spółce.

W 1908 roku, po śmierci syna Poznańskiego [[Ignacy Poznański|Ignacego Poznańskiego]], przejął stanowisko prezesa rady nadzorczej [[Fabryka Izraela Poznańskiego w Łodzi|Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych I. K. Poznańskiego]]<ref name=Skrzydlo/>. Odbudował zakłady po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. Po jego śmierci, zadłużony zakład został przejęty przez włoski Banca Commerciale Italiana i Poznańscy już nigdy nie odzyskali dominującej roli w spółce.


Miał synów [[Leon Hertz|Leona]], [[Maurycy Hertz|Maurycego]] (Moryca) i [[Karol Hertz (syn Jakuba)|Karola]], oraz córkę Michalinę, żonę [[Alfred Poznański|Alfreda Poznańskiego]].
Miał synów [[Leon Hertz|Leona]], [[Maurycy Hertz|Maurycego]] (Moryca) i [[Karol Hertz (syn Jakuba)|Karola]], oraz córkę Michalinę, żonę [[Alfred Poznański|Alfreda Poznańskiego]].


Był właścicielem [[Pałac Jakuba Hertza|pałacu]] fabrykanckiego zbudowanego na placu, który został wniesiony jako posag przez Annę<ref name=Skrzydlo/>.
{{DEFAULTSORT:Hertz, Jakub}}

{{Przypisy}}

{{SORTUJ:Hertz, Jakub}}
[[Kategoria:Polscy przedsiębiorcy XIX wieku]]
[[Kategoria:Polscy przedsiębiorcy XIX wieku]]
[[Kategoria:Polscy przedsiębiorcy XX wieku]]
[[Kategoria:Polscy przedsiębiorcy XX wieku]]

Wersja z 21:31, 8 maj 2016

Jakub Hertz
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1846
Warszawa

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1929
Łódź

Zawód, zajęcie

fabrykant

Pałac Hertza, obecnie rektorat Uniwersytetu Medycznego

Jakub Hertz (ur. 8 sierpnia 1846 w Warszawie, zm. 10 lutego 1929 w Łodzi) – przemysłowiec, społecznik i filantrop.

Był synem Mojżesza (księgowego) i Sury, żonaty z córką Izraela Poznańskiego, Anną (Ajdlą Chudesą)[1].

W 1908 roku, po śmierci syna Poznańskiego Ignacego Poznańskiego, przejął stanowisko prezesa rady nadzorczej Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych I. K. Poznańskiego[1]. Odbudował zakłady po I wojnie światowej. Po jego śmierci, zadłużony zakład został przejęty przez włoski Banca Commerciale Italiana i Poznańscy już nigdy nie odzyskali dominującej roli w spółce.

Miał synów Leona, Maurycego (Moryca) i Karola, oraz córkę Michalinę, żonę Alfreda Poznańskiego.

Był właścicielem pałacu fabrykanckiego zbudowanego na placu, który został wniesiony jako posag przez Annę[1].

  1. a b c Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 57-61. ISBN 83-87522-23-6.