Kiełbasa wyborcza: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu fakt na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kie%C5%82basa%20wyborcza&diff=prev&oldid=19076895 |
drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Dopracować|źródła=2015-10}} |
|||
'''Kiełbasa wyborcza''' – zbiorczy termin określający [[populizm|populistyczne]] formy zdobywania poparcia w [[wybory|wyborach]]. |
'''Kiełbasa wyborcza''' – zbiorczy termin określający [[populizm|populistyczne]] formy zdobywania poparcia w [[wybory|wyborach]]. |
||
Wyrażenie powstało w [[Galicja (Europa Wschodnia)|Galicji]] przełomu XIX i XX wieku, w okresie demokratyzacji praw wyborczych do [[Rada Państwa (Austria)|Rady Państwa]] i [[Sejm Krajowy (Galicja)|Sejmu Krajowego]] |
Wyrażenie powstało w [[Galicja (Europa Wschodnia)|Galicji]] przełomu XIX i XX wieku<ref>To nie przypadek, że właśnie w Galicji narodził się termin „kiełbasa wyborcza”, choć bardziej odpowiednie byłoby wyrażenie „wódka wyborcza” (Bartkowski 2003: 162) w: Michał Łuczewski. Odwieczny naród: Polak i katolik w Żmiącej. UMK Toruń, 2012</ref>, w okresie demokratyzacji praw wyborczych do [[Rada Państwa (Austria)|Rady Państwa]] i [[Sejm Krajowy (Galicja)|Sejmu Krajowego]], kiedy na wniosek kół konserwatywnych do ordynacji wyborczej wprowadzono zasadę jawności głosowania<ref>„jawności" uważa się, „ażeby wyborcy mogli widzieć postępowanie przy oddawaniu głosów" 184 , a więc kontrolę wyborców nad sposobem postępowania komisji wyborczej" Konstanty Grzybowski. Galicja 1848-1914: historia ustroju politycznego na tle ustroju politycznego Austrii, 1959 str. 226</ref>. Wówczas to kandydaci na posłów w celu zdobycia poparcia mas społecznych organizowali [[piknik]]i z darmowym jedzeniem i piciem (głównie kiełbasą i wódką). |
||
Zjawisko serwowania jedzenia na spotkaniach przedwyborczych, choć w mniejszym zakresie, występowało też w okresie [[II Rzeczpospolita|II RP]] i w pierwszych latach [[III Rzeczpospolita|III Rzeczypospolitej]]. |
Zjawisko serwowania jedzenia na spotkaniach przedwyborczych, choć w mniejszym zakresie, występowało też w okresie [[II Rzeczpospolita|II RP]] i w pierwszych latach [[III Rzeczpospolita|III Rzeczypospolitej]]. |
Wersja z 09:25, 10 maj 2016
Kiełbasa wyborcza – zbiorczy termin określający populistyczne formy zdobywania poparcia w wyborach.
Wyrażenie powstało w Galicji przełomu XIX i XX wieku[1], w okresie demokratyzacji praw wyborczych do Rady Państwa i Sejmu Krajowego, kiedy na wniosek kół konserwatywnych do ordynacji wyborczej wprowadzono zasadę jawności głosowania[2]. Wówczas to kandydaci na posłów w celu zdobycia poparcia mas społecznych organizowali pikniki z darmowym jedzeniem i piciem (głównie kiełbasą i wódką).
Zjawisko serwowania jedzenia na spotkaniach przedwyborczych, choć w mniejszym zakresie, występowało też w okresie II RP i w pierwszych latach III Rzeczypospolitej.
Obecnie wyrażenie używane w znaczeniu przenośnym, jako określenie atrakcyjnych, lecz zazwyczaj niemożliwych do spełnienia obietnic przedwyborczych.
Typowe przykłady:
- zmniejszenie podatków przy zwiększaniu świadczeń socjalnych
- ograniczanie biurokracji
- likwidacja korupcji
- poprawa efektywności służby zdrowia
Kiełbasa wyborcza skierowana jest przede wszystkim do wyborców nieposiadających ostrych poglądów politycznych lub niemających wiedzy o działaniu mechanizmów gospodarczych. Przykładem kiełbasy wyborczej kierowanej do takich osób jest obietnica zmniejszenia podatków przy równoczesnym zintensyfikowaniu polityki socjalnej państwa.
Zobacz też
- ↑ To nie przypadek, że właśnie w Galicji narodził się termin „kiełbasa wyborcza”, choć bardziej odpowiednie byłoby wyrażenie „wódka wyborcza” (Bartkowski 2003: 162) w: Michał Łuczewski. Odwieczny naród: Polak i katolik w Żmiącej. UMK Toruń, 2012
- ↑ „jawności" uważa się, „ażeby wyborcy mogli widzieć postępowanie przy oddawaniu głosów" 184 , a więc kontrolę wyborców nad sposobem postępowania komisji wyborczej" Konstanty Grzybowski. Galicja 1848-1914: historia ustroju politycznego na tle ustroju politycznego Austrii, 1959 str. 226