Poliacetylen: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Przekształcanie Szablon:Polimer infobox w Szablon:Związek chemiczny infobox |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
|2. grafika = |
|2. grafika = |
||
|opis 2. grafiki = |
|opis 2. grafiki = |
||
|3. grafika = |
|3. grafika = Poliacetileno cis y trans.png |
||
|opis 3. grafiki = Porównanie trans i cis poliacetylenu |
|opis 3. grafiki = Porównanie trans i cis poliacetylenu |
||
|nazwa systematyczna = |
|nazwa systematyczna = |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
|commons = Category:Polyacetylene |
|commons = Category:Polyacetylene |
||
}} |
}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
Poliacetylen powstaje podczas [[polimeryzacja|polimeryzacji]] [[acetylen]]u (CH≡CH), podczas której [[wiązanie wielokrotne|wiązania potrójne]] przekształcają się w wiązania podwójne wytwarzając jednocześnie wiązania pomiędzy kolejnymi cząsteczkami: |
Poliacetylen powstaje podczas [[polimeryzacja|polimeryzacji]] [[acetylen]]u (CH≡CH), podczas której [[wiązanie wielokrotne|wiązania potrójne]] przekształcają się w wiązania podwójne wytwarzając jednocześnie wiązania pomiędzy kolejnymi cząsteczkami: |
||
:n CH≡CH → -[-CH=CH-]<sub>n</sub>- |
: n CH≡CH → -[-CH=CH-]<sub>n</sub>- |
||
W praktyce proces ten jest trudno kontrolować i poliacetylen otrzymuje się raczej w procesie [[Metateza|polimeryzacji z metatetycznym otwarciem pierścienia]], np. [[cyklooktatetraen]]u lub jego podstawionych pochodnych<ref>{{cytuj pismo|autor=Jozefiak, T. H.; Ginsburg, E. J.; Gorman, C. B.; Grubbs, R. H.; Lewis, N. S.|tytuł=Voltammetric Characterization of Soluble Polyacetylene Derivatives Obtained from the Ring-Opening Metathesis Polymerization (ROMP) of Substituted Cyclooctatetraenes|czasopismo=J. Am. Chem. Soc.|wolumin=115|strony=4705-4713|data=1993|doi=10.1021/ja00064a035}}</ref>. |
W praktyce proces ten jest trudno kontrolować i poliacetylen otrzymuje się raczej w procesie [[Metateza|polimeryzacji z metatetycznym otwarciem pierścienia]], np. [[cyklooktatetraen]]u lub jego podstawionych pochodnych<ref>{{cytuj pismo|autor=Jozefiak, T. H.; Ginsburg, E. J.; Gorman, C. B.; Grubbs, R. H.; Lewis, N. S.|tytuł=Voltammetric Characterization of Soluble Polyacetylene Derivatives Obtained from the Ring-Opening Metathesis Polymerization (ROMP) of Substituted Cyclooctatetraenes|czasopismo=J. Am. Chem. Soc.|wolumin=115|strony=4705-4713|data=1993|doi=10.1021/ja00064a035}}</ref>. |
||
Poliacetylen zbudowany jest z długich łańcuchów, w których wiązania pomiędzy atomami węgla są formalnie na przemian podwójne i pojedyncze (tzw. [[rezonans chemiczny|wiązania sprzężone]]). W rzeczywistości wiązania sprzężone są uśrednione, a elektrony tworzące [[Wiązanie pi|wiązania π]] ulegają delokalizacji<ref>{{Cytuj książkę |
Poliacetylen zbudowany jest z długich łańcuchów, w których wiązania pomiędzy atomami węgla są formalnie na przemian podwójne i pojedyncze (tzw. [[rezonans chemiczny|wiązania sprzężone]]). W rzeczywistości wiązania sprzężone są uśrednione, a elektrony tworzące [[Wiązanie pi|wiązania π]] ulegają delokalizacji<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = McMurry | imię = John |autor link = John McMurry | tytuł = Chemia organiczna. Tom 3. | data = 2007 | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | isbn = 83-01-14403-3 | strony = 467-469}}</ref> wzdłuż całej cząsteczki polimeru, co umożliwia im łatwe przemieszczanie się i przewodzenie prądu elektrycznego. |
||
Czysty poliacetylen ma barwę od ciemnoniebieskiej do czerwonej. Każda para [[mer (chemia)|merów]] w poliacetylenie może przyjmować [[izomeria geometryczna|konfigurację]] ''cis'' lub ''trans''. Polimer, w którym wszystkie pary merów układają się konfiguracji trans ma barwę ciemnoniebieską (niemal czarną) i dobrze przewodzi prąd. Wynika to faktu, że łańcuchy polimeru w konfiguracji ''tylko trans'' układają się wzdłuż linii prostej. Poliacetylen ''tylko cis'' |
Czysty poliacetylen ma barwę od ciemnoniebieskiej do czerwonej. Każda para [[mer (chemia)|merów]] w poliacetylenie może przyjmować [[izomeria geometryczna|konfigurację]] ''cis'' lub ''trans''. Polimer, w którym wszystkie pary merów układają się konfiguracji trans ma barwę ciemnoniebieską (niemal czarną) i dobrze przewodzi prąd. Wynika to faktu, że łańcuchy polimeru w konfiguracji ''tylko trans'' układają się wzdłuż linii prostej. Poliacetylen ''tylko cis'' – ma barwę miedzianą i nieco gorsze przewodnictwo, a jego łańcuchy układają się w zygzak. Forma izomeryczna cis-poliacetylenu jest niestabilna termodynamicznie i w trakcie ogrzewania i naświetlania samorzutnie przechodzi stopniowo w bardziej stabilną formę trans. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
*[http://www.nanonet.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=233&Itemid=71 Polimery elektroprzewodzące, materiały XXI wieku |
* [http://www.nanonet.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=233&Itemid=71 Polimery elektroprzewodzące, materiały XXI wieku – przegląd, synteza i zastosowanie] {{lang|pl}} |
||
*[https://polymer.nims.go.jp/polyinfo_top_eng.htm NIMS PolyInfo Database] |
* [https://polymer.nims.go.jp/polyinfo_top_eng.htm NIMS PolyInfo Database] |
||
{{Polimery przewodzące}} |
{{Polimery przewodzące}} |
Wersja z 15:19, 20 sty 2017
| |||||||||||||||||
Porównanie trans i cis poliacetylenu | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||
Monomery |
CH≡CH (acetylen) | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Struktura meru |
-[-CH=CH-]- | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Poliacetylen (inaczej: polietyn, skróty: PA, PAC, -[-C2H2-]n-) – polimer przewodzący prąd elektryczny.
Poliacetylen powstaje podczas polimeryzacji acetylenu (CH≡CH), podczas której wiązania potrójne przekształcają się w wiązania podwójne wytwarzając jednocześnie wiązania pomiędzy kolejnymi cząsteczkami:
- n CH≡CH → -[-CH=CH-]n-
W praktyce proces ten jest trudno kontrolować i poliacetylen otrzymuje się raczej w procesie polimeryzacji z metatetycznym otwarciem pierścienia, np. cyklooktatetraenu lub jego podstawionych pochodnych[1].
Poliacetylen zbudowany jest z długich łańcuchów, w których wiązania pomiędzy atomami węgla są formalnie na przemian podwójne i pojedyncze (tzw. wiązania sprzężone). W rzeczywistości wiązania sprzężone są uśrednione, a elektrony tworzące wiązania π ulegają delokalizacji[2] wzdłuż całej cząsteczki polimeru, co umożliwia im łatwe przemieszczanie się i przewodzenie prądu elektrycznego.
Czysty poliacetylen ma barwę od ciemnoniebieskiej do czerwonej. Każda para merów w poliacetylenie może przyjmować konfigurację cis lub trans. Polimer, w którym wszystkie pary merów układają się konfiguracji trans ma barwę ciemnoniebieską (niemal czarną) i dobrze przewodzi prąd. Wynika to faktu, że łańcuchy polimeru w konfiguracji tylko trans układają się wzdłuż linii prostej. Poliacetylen tylko cis – ma barwę miedzianą i nieco gorsze przewodnictwo, a jego łańcuchy układają się w zygzak. Forma izomeryczna cis-poliacetylenu jest niestabilna termodynamicznie i w trakcie ogrzewania i naświetlania samorzutnie przechodzi stopniowo w bardziej stabilną formę trans.
- ↑ Jozefiak, T. H.; Ginsburg, E. J.; Gorman, C. B.; Grubbs, R. H.; Lewis, N. S.. Voltammetric Characterization of Soluble Polyacetylene Derivatives Obtained from the Ring-Opening Metathesis Polymerization (ROMP) of Substituted Cyclooctatetraenes. „J. Am. Chem. Soc.”. 115, s. 4705-4713, 1993. DOI: 10.1021/ja00064a035.
- ↑ John McMurry: Chemia organiczna. Tom 3.. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 467-469. ISBN 83-01-14403-3.