Molenna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
aktualizacja zdjęcia |
m poprawiam przekierowania |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
== Opis == |
== Opis == |
||
Molenna przypomina wyglądem budynek [[cerkiew (budynek)|cerkwi prawosławnej]]. Nie jest jednak miejscem sprawowania [[Msza|eucharystii]]. [[Nabożeństwo|Nabożeństwa]] w niej odprawiane nie mają charakteru [[Boska Liturgia|liturgicznego]], gdyż bezpopowcy nie mają [[ |
Molenna przypomina wyglądem budynek [[cerkiew (budynek)|cerkwi prawosławnej]]. Nie jest jednak miejscem sprawowania [[Msza|eucharystii]]. [[Nabożeństwo|Nabożeństwa]] w niej odprawiane nie mają charakteru [[Boska Liturgia|liturgicznego]], gdyż bezpopowcy nie mają [[Sakrament święceń|konsekrowanych]] osób duchownych. |
||
Molenna zbudowana jest zawsze na osi [[wschód]]-[[zachód]]. Wchodzi się do niej przez [[Narteks|przedsionek]], który zazwyczaj znajduje się pod ośmioboczną [[dzwonnica|dzwonnicą]] zwieńczoną ośmiokończastym krzyżem. We wnętrzu obiektu w nawie głównej, na ścianie wschodniej znajduje się [[ikonostas]]. W odróżnieniu jednak od cerkwi nie ma za nim [[prezbiterium]] i [[ołtarz]]a, a umieszczone na nim [[ikona|ikony]] nie są wbudowane i przymocowane do bramy lecz stoją na specjalnych półkach. |
Molenna zbudowana jest zawsze na osi [[wschód]]-[[zachód]]. Wchodzi się do niej przez [[Narteks|przedsionek]], który zazwyczaj znajduje się pod ośmioboczną [[dzwonnica|dzwonnicą]] zwieńczoną ośmiokończastym krzyżem. We wnętrzu obiektu w nawie głównej, na ścianie wschodniej znajduje się [[ikonostas]]. W odróżnieniu jednak od cerkwi nie ma za nim [[prezbiterium]] i [[ołtarz]]a, a umieszczone na nim [[ikona|ikony]] nie są wbudowane i przymocowane do bramy lecz stoją na specjalnych półkach. |
||
Wersja z 10:23, 9 maj 2017
Molenna – dom modlitwy bezpopowców.
Opis
Molenna przypomina wyglądem budynek cerkwi prawosławnej. Nie jest jednak miejscem sprawowania eucharystii. Nabożeństwa w niej odprawiane nie mają charakteru liturgicznego, gdyż bezpopowcy nie mają konsekrowanych osób duchownych.
Molenna zbudowana jest zawsze na osi wschód-zachód. Wchodzi się do niej przez przedsionek, który zazwyczaj znajduje się pod ośmioboczną dzwonnicą zwieńczoną ośmiokończastym krzyżem. We wnętrzu obiektu w nawie głównej, na ścianie wschodniej znajduje się ikonostas. W odróżnieniu jednak od cerkwi nie ma za nim prezbiterium i ołtarza, a umieszczone na nim ikony nie są wbudowane i przymocowane do bramy lecz stoją na specjalnych półkach.
W molennie przed ikonostasem wyróżnione jest miejsce dla nastawnika i pomagających mu lektorów zwane kliros lub swiataja swiatych. Jest to podwyższenie z krzyżem, ikonami i kilkoma pulpitami oddzielone przegrodą od miejsca dla wiernych, z którego odczytywane są teksty religijne i z którego prowadzone jest nabożeństwo.
Molenny w Polsce
Molenna w Gabowych Grądach pochodzi z 1948 roku. Została wzniesiona w miejscu wcześniejszej zniszczonej podczas II wojny światowej. Jest drewniana, oszalowana, wzniesiona na rzucie prostokąta z dobudowaną od strony zachodniej na planie kwadratu trójkondygnacyjną dzwonnicą o konstrukcji szkieletowej.
Molenna w Suwałkach pochodzi z lat 1909-1912. Jest największym staroobrzędowym domem modlitwy w Polsce. Zbudowana z drewna, dwuwieżowa. Przy suwalskiej molennie znajduje się siedziba władz zwierzchnich Staroprawosławnej Cerkwi Pomorskiej Rzeczypospolitej Polskiej.
Molenna w Wodziłkach pochodzi z 1921 roku. Jest drewniana, wzniesiona na rzucie prostokąta z dobudowaną w 1928 roku od strony zachodniej ośmioboczną dzwonnicą zwieńczoną spadzistym dachem, kulą i ośmiokańczastym krzyżem.
Molenna w Wojnowie jest jedyną tego typu budowlą ceglaną w Polsce. Została zbudowana w latach 1923-1927 na wzór kościołów ewangelickich w modnym na Mazurach stylu neogotyckim.
Dawne molenny w Polsce
Pierwotnie molenna bezpopowców wzniesiona w 1912 roku w miejscowości Pogorzelec. W latach 1913-1941 roku służyła jako dom modlitwy staroobrzędowców. Od 1982 roku po przeniesieniu na obecne miejsce i dostosowaniu do funkcji sakralnych pełni funkcję rzymskokatolickiego kościoła parafialnego.
Pierwotnie założony w 1847 roku klasztor stanowił własność mnichów bezpopowców. W 1885 roku budynek stał się ponownie własnością bezpopowców. Urządzono w nim monaster żeński, molennę i do 2006 roku mieszkały w nim mniszki tego wyznania. Od 1968 roku właścicielem zabudowań klasztornych jest rodzina Ludwikowskich, która po śmierci ostatniej mniszki urządziła w zabudowaniach poklasztornych muzeum i gospodarstwo agroturystyczne.