Blanki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kelvin (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne, źródła/przypisy
drobne redakcyjne
Linia 6: Linia 6:
{{Commonscat|Battlements}}
{{Commonscat|Battlements}}


'''Blanki''' ('''krenelaż''') – element [[architektura|architektoniczny]] w postaci zwieńczenia [[mur obronny|murów obronnych]] i [[baszta|baszt]] (tzw. zębami – merlonami{{r|sztuka}}), pomiędzy którymi znajduje się wolna przestrzeń (tzw. miedza{{r|sztuka}}), co miało ułatwić obronę w czasie [[oblężenie|oblężenia]]. Blanki stanowiły [[przedpiersie (fortyfikacja)|przedpiersie]] wieńczące mur, jednocześnie chroniąc biegnący za nimi chodnik strzelecki. W czasie walk w prześwitach pomiędzy zębami byli rozlokowani [[łucznik (żołnierz)|łucznicy]].
'''Blanki''' ('''krenelaż''') – element [[architektura|architektoniczny]] w postaci zwieńczenia [[mur obronny|murów obronnych]] i [[baszta|baszt]] (tzw. zębami – merlonami{{r|sztuka}}), pomiędzy którymi znajduje się wolna przestrzeń (tzw. miedza{{r|sztuka}}), co miało ułatwić obronę w czasie [[oblężenie|oblężenia]]. Blanki stanowiły [[przedpiersie (fortyfikacja)|przedpiersie]] wieńczące mur, jednocześnie chroniąc biegnący za nimi chodnik strzelecki. W czasie walk w prześwitach pomiędzy zębami byli rozlokowani [[łucznik (żołnierz)|łucznicy]]. Miejsce strzelnicze zamku.


W miarę rozpowszechniania się broni palnej w zębach przebijano wąskie strzelnice, likwidując z czasem prześwity pomiędzy merlonami.
W miarę rozpowszechniania się broni palnej w zębach przebijano wąskie strzelnice, likwidując z czasem prześwity pomiędzy merlonami.

Wersja z 20:23, 5 gru 2017

Blanki, XV wiek (rysunek z Dictionnaire raisonné de l'architecture française du XIe au XVIe siècle, Eugène Viollet-le-Duc, 1856)
Blanki muru otaczającego Lenzburg
Blanki Bramy Wodnej w Bystrzycy Kłodzkiej

Blanki (krenelaż) – element architektoniczny w postaci zwieńczenia murów obronnych i baszt (tzw. zębami – merlonami[1]), pomiędzy którymi znajduje się wolna przestrzeń (tzw. miedza[1]), co miało ułatwić obronę w czasie oblężenia. Blanki stanowiły przedpiersie wieńczące mur, jednocześnie chroniąc biegnący za nimi chodnik strzelecki. W czasie walk w prześwitach pomiędzy zębami byli rozlokowani łucznicy. Miejsce strzelnicze zamku.

W miarę rozpowszechniania się broni palnej w zębach przebijano wąskie strzelnice, likwidując z czasem prześwity pomiędzy merlonami.

Wyróżnia się dwa typy krenelażu:

  • blanki gibelińskie – typ krenelażu dekoracyjnego, który rozpowszechnił się w XIV-XV w., zwłaszcza we Włoszech. Merlony miały kształt „jaskółczego ogona”. Stosowane nie tylko w budowlach militarnych, ale także na budowlach nieobronnych (wówczas bez wyciętych strzelnic)[2].
  • blanki gwelfowskie – z merlonami prostokątnymi[2].

Blanki wykorzystywano w budownictwie obronnym, głównie w średniowieczu. W okresie późniejszym, w stylach nawiązujących do średniowiecza, stały się elementem dekoracyjnym, wieńczącym budowle nieobronne. Szczególnie często wykorzystywano je w architekturze neogotyku.

Jedną z bydgoskich ulic w południowej części Starego Miasta nazwano Pod Blankami.

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Bibliografia

  1. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie sztuka
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Bochenek 1990
    BŁĄD PRZYPISÓW