Zbigniew Horodyński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa ujedn., int. |
m MalarzBOT: kategoria Absolwenci i studenci École Spéciale Militaire de Saint-Cyr została przeniesiona do Absolwenci i studenci École spéciale militaire de Saint-Cyr |
||
Linia 51: | Linia 51: | ||
{{SORTUJ:Horodyński, Zbigniew Leon}} |
{{SORTUJ:Horodyński, Zbigniew Leon}} |
||
[[Kategoria:Absolwenci i studenci École |
[[Kategoria:Absolwenci i studenci École spéciale militaire de Saint-Cyr]] |
||
[[Kategoria:Horodyńscy herbu Korczak|Zbigniew, Leon]] |
[[Kategoria:Horodyńscy herbu Korczak|Zbigniew, Leon]] |
||
[[Kategoria:Ludzie związani z Tarnobrzegiem]] |
[[Kategoria:Ludzie związani z Tarnobrzegiem]] |
Wersja z 09:14, 5 mar 2019
Korczak | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Tekla z Wierzbickich |
Żona |
Maria z Podleskich |
Dzieci |
Zofia Skibniewska |
Zbigniew Leon Horodyński herbu Korczak (ur. 19 lutego 1851 w Zbydniowie, zm. 19 czerwca 1930 w Krakowie) – ziemianin, wojskowy, marszałek powiatu tarnobrzeskiego.
Życiorys
Syn Bogusława (1802–1866), powstańca i spiskowca i Zofii Tekli z Wierzbickich (1825–1900). Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie i odbyciu stażu na Politechnice w Pradze studiował we Francji, gdzie ukończył uczelnię wojskową Saint-Cyr. Potem był oficerem kolejno w 10. i 4. pułku ułanów; prowadził także kursy jazdy konnej dla kawalerii w austriackich szkołach kadeckich.
Po ojcu odziedziczył majątek ziemski Zbydniów w zaborze austriackim. Był także właścicielem majątku Kotowa Wola. Oprócz gospodarstwa prowadził działalność społeczną. Był marszałkiem (prezesem Rady powiatowej) powiatu tarnobrzeskiego (przez 30 lat) i wójtem honorowym w gminie Zbydniów.
Jak pisał Jan Słomka w "Pamiętnikach włościanina": „Dla powiatu szczególnie zasłużony jest Zbigniew Horodyński ze Zbydniowa, długoletni marszałek, który przyczynił się wybitnie do lepszego zagospodarowania i podniesienia powiatu, a nadto odznaczał się wielką szlachetnością i godnością w postępowaniu”.
Przyczynił się do założenia w 1899 r. Powiatowej Kasa Oszczędności, udzielającej długoterminowych pożyczek na inwestycje. Był Horodyński również prezesem i założycielem Okręgowego Towarzystwa Rolniczego. Do końca życia był prezesem rady wyższej Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Krakowie (jego następcą został Edmund Makowski)[1].
Z małżeństwa z Marią Podleską (1861–1933), córką Wincentego, pułkownika w wojsku austriackim, miał dzieci: Zofię (1884–1949) za Aleksandrem Skibniewskim, Marię (1885–1943) za Stanisławem Kowerskim, Zbigniewa Bogusława (1887-1943) oż. z Zofią Gieczewicz (zob.: Zbigniew Maria Horodyński) i Dominika Antoniego (1889–1915).
Na jego grobie w Zaleszanach, widnieje napis: „Żyłem – Bo chciałeś. Umarłem – Bo musiałem. Zbaw mnie – Bo możesz.”
Przypisy
- ↑ Maciej Mączyński. Ś. p. Edmund Makowski. „Dzwon Niedzielny”, s. 246, Nr 16 z 19 kwietnia 1931.
Bibliografia
- Jan Słomka, "Pamiętniki włościanina", Warszawa 1983, s. 195