Archamoebae: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
nowy artykuł Znacznik: usuwanie kategorii (filtr nadużyć) |
m MalarzBOT: WPCHECK#3: wstawiam brakujący szablon {{Przypisy}} |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Grupa Archamoebae została odkryta przez [[Thomas Cavalier-Smith|Thomasa Cavalier-Smitha]] w 1998 r.<ref>{{Cytuj |autor = T. Cavalier-Smith |tytuł = Archamoebae: the ancestral eukaryotes? |czasopismo = Biosystems |data = 1991-01-01 |data dostępu = 2019-06-03 |issn = 0303-2647 |wolumin = 25 |numer = 1 |opis = Papers presented at the 8th Biennial Conference of the International Society for Evolutionary Protistology |s = 25–38 |doi = 10.1016/0303-2647(91)90010-I |url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/030326479190010I}}</ref> jako część Archezoa nowo zaproponowanej grupy obejmującej eukarioty, które istnialy przed nabyciem mitochondriów i innych wspólnych cech komórek eukariotycznych. Wczesne drzewa molekularne oparte na rRNA wspierały tę hipotezę, umieszczając kilka rodzajów Archamoebae jako oddzielne grupy, które bardzo wcześnie oddzieliły się od innych eukariontów, co sugeruje, że brak mitochondriów był prymitywnym warunkiem. Jednak wkrótce potem odkryto genetyczne pozostałości mitochondriów w różnych Archamoebae, co sugeruje, że organizmy te rozeszły się po ewolucji mitochondriów, ale z czasem straciły mitochondria i są ściślej związane z różnymi amebami i śluzowcami. |
Grupa Archamoebae została odkryta przez [[Thomas Cavalier-Smith|Thomasa Cavalier-Smitha]] w 1998 r.<ref>{{Cytuj |autor = T. Cavalier-Smith |tytuł = Archamoebae: the ancestral eukaryotes? |czasopismo = Biosystems |data = 1991-01-01 |data dostępu = 2019-06-03 |issn = 0303-2647 |wolumin = 25 |numer = 1 |opis = Papers presented at the 8th Biennial Conference of the International Society for Evolutionary Protistology |s = 25–38 |doi = 10.1016/0303-2647(91)90010-I |url = http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/030326479190010I}}</ref> jako część Archezoa nowo zaproponowanej grupy obejmującej eukarioty, które istnialy przed nabyciem mitochondriów i innych wspólnych cech komórek eukariotycznych. Wczesne drzewa molekularne oparte na rRNA wspierały tę hipotezę, umieszczając kilka rodzajów Archamoebae jako oddzielne grupy, które bardzo wcześnie oddzieliły się od innych eukariontów, co sugeruje, że brak mitochondriów był prymitywnym warunkiem. Jednak wkrótce potem odkryto genetyczne pozostałości mitochondriów w różnych Archamoebae, co sugeruje, że organizmy te rozeszły się po ewolucji mitochondriów, ale z czasem straciły mitochondria i są ściślej związane z różnymi amebami i śluzowcami. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
Wersja z 14:18, 4 cze 2019
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Supergrupa | |
| Podtyp | |
| Klad |
Archamoebae |
| Nazwa systematyczna | |
| {{{nazwa łacińska}}} Cavalier-Smith, 1983 {{{cytat}}} | |
Archamoebae to grupa protistów, którą wyróżnia brak mitochondriów. Uważa się, że archamoebae wyewoluowały przed nabyciem mitochondriów przez eukarionty.
Można wyróżnić dwie grupy archemoebae:
- Entamoebidy - amebowana, bezwiciowa, przeważnie endobiotyczna ameba, która do niedawna była klasyfikowana wśród innych ameb i taksonomicznie oddzielana od holobiontów. Przeważnie są to pasożyty wewnętrzne lub komensale zwierząt (kilka gatunków to ludzkie patogeny, powodujące choroby, takie jak czerwonka amebowa)[1]
- Pelobionty - zamieszkują słodką wodę i są niezwykłe wśród ameb ponieważ posiadają rzęski (zdarza się, iż mają jedno jądro i rzęskę, wyjątek stanowi Pelomyxa mogąca mieć wiele z nich)[2]
Liczby jąder są jedną z głównych cech odróżniających Archamoebae „pelomyxid” od „mastigamoebid” lub „entamoebid”. W wielu pelomyksydach zwykłym stanem są komórki z dziesiątkami lub setkami jąder, podczas gdy w innych Archamoebach zwykłym stanem jest jedno lub kilka jąder, chociaż mogą istnieć stadia z dziesiątkami jąder (Pelomyxa)[3]
Opis
Archamoebae to zróżnicowana grupa ameb. Wiele z nich posiada wić za pomocą której się porusza, podczas gdy inne nie. Funkcjonują głównie w srodowiskach beztlenowyvh, choć niektóre mogą tolerować jego niewielkie ilości. Archamoebae są rozpoznawane przez bycie wyraźnie agonistami amebowymi lub amebowatymi, ale różnią się od innych, podobnych taksonów (np. Myxomycete lub protostelid swarmers, breviates, cercozoans, lobose amoebae) przez posiadanie szklistej (przejrzystej) cytoplazmy, która powoduje „erupcję” lub „Wybrzuszone” pseudopodia półkuliste, zwykle na przednim końcu ruchomej komórki.
W niektórych archamoebach cytoplazma jest ułożona w wyraźny rozdział między „endoplazmą” (wnętrzem ciała komórki, w którym znajdują się organelle) a „ektoplazmą” lub „glikokaliksem” - wyraźną obwodową warstwą cytoplazmy, bezpośrednio pod błoną plazmatyczną , który pozostaje odmienny od aglomeracji jąder, wakuoli i systemu endomembranowego w centrum komórki. Jest to warstwa, z której wyrastają erupcyjne pseudopodia, do których następnie wnika zawartość komórek centralnych.
Większość opisanych gatunków Archamoebae albo nie ma mitochondriów, albo opisano, że mają zmniejszone mitosomy.
Zaznaczyć należy, że większość opisanych endobiotycznych Archamoebae jest słabo znana, a ich związki z gospodarzami nie zostały określone. Niemniej jednak większość gatunków to prawdopodobnie nieszkodliwe komensale.
Sytuacja jest znacznie wyraźniejsza w przypadku niewielu ludzkich symbiontów. Opisana kilka gatunków zyjących w ludzkim jelicie (Entamoeba histolytica, E. coli, E. dispar, E. polecki, E. hartmanni, E. moshkovskii, Endolimax nana i Iodamoeba buetschlii) i jamie ustnej (Entamoeba gingivalis). Chociaż większość z nich uważa się za niepatogenne, Entamoeba histolytica jest ważnym ludzkim patogenem, który odpowiada za 500 milionów zakażonych i 100 000 zgonów rocznie
Występowanie
Wolne żywe pelobionty i ryzomastiksy znajdują się w górnych warstwach błota lub piasku, przeważnie w rzekach, jeziorach, torfowiskach, orpitach, a także zwykle wśród wód stojących i niezmiennych, co tworzy środowisko o niskiej zawartości tlenu. Idealnym miejscem do ich znalezienia jest niezakłócony wzrost glonów na styku woda-osad, w płytkich stawach o niskiej zawartości tlenu.
Historia
Grupa Archamoebae została odkryta przez Thomasa Cavalier-Smitha w 1998 r.[4] jako część Archezoa nowo zaproponowanej grupy obejmującej eukarioty, które istnialy przed nabyciem mitochondriów i innych wspólnych cech komórek eukariotycznych. Wczesne drzewa molekularne oparte na rRNA wspierały tę hipotezę, umieszczając kilka rodzajów Archamoebae jako oddzielne grupy, które bardzo wcześnie oddzieliły się od innych eukariontów, co sugeruje, że brak mitochondriów był prymitywnym warunkiem. Jednak wkrótce potem odkryto genetyczne pozostałości mitochondriów w różnych Archamoebae, co sugeruje, że organizmy te rozeszły się po ewolucji mitochondriów, ale z czasem straciły mitochondria i są ściślej związane z różnymi amebami i śluzowcami.
Przypisy
- ↑ Giselle Walker, Eliška Zadrobílková, Ivan Čepička, Archamoebae, John M. Archibald i inni red., Cham: Springer International Publishing, 2017, s. 1–55, DOI: 10.1007/978-3-319-32669-6_11-1, ISBN 978-3-319-32669-6 [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ Giselle Walker, Eliška Zadrobílková, Ivan Čepička, Archamoebae, John M. Archibald i inni red., Cham: Springer International Publishing, 2017, s. 1–55, DOI: 10.1007/978-3-319-32669-6_11-1, ISBN 978-3-319-32669-6 [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ Giselle Walker, Eliška Zadrobílková, Ivan Čepička, Archamoebae, John M. Archibald i inni red., Cham: Springer International Publishing, 2017, s. 1–55, DOI: 10.1007/978-3-319-32669-6_11-1,, ISBN 978-3-319-32669-6 [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ T. Cavalier-Smith, Archamoebae: the ancestral eukaryotes?, „Biosystems”, 25 (1), Papers presented at the 8th Biennial Conference of the International Society for Evolutionary Protistology, 1991, s. 25–38, DOI: 10.1016/0303-2647(91)90010-I, ISSN 0303-2647 [dostęp 2019-06-03].