Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne, przypis |
||
Linia 38: | Linia 38: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
'''Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej''' – [[Prawosławie|prawosławny]] męski [[klasztor]] na Wyspie Kamiennej na [[Jezioro Kubieńskie|Jeziorze Kubieńskim]], w jurysdykcji [[Eparchia wołogodzka|eparchii wołogodzkiej]] [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]]. |
'''Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej''' – [[Prawosławie|prawosławny]] męski [[klasztor]] na Wyspie Kamiennej na [[Jezioro Kubieńskie|Jeziorze Kubieńskim]], w jurysdykcji [[Eparchia wołogodzka|eparchii wołogodzkiej]] [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.patriarchia.ru/db/text/31114.html |autor = |tytuł = Вологодская епархия |opublikowany = patriarchia.ru |data = |język = ru |data dostępu = 2019-08-09}}</ref>. |
||
== Historia == |
|||
Według tradycji klasztor został założony w połowie XIII stulecia przez księcia Gleba Biełozierskiego, który pragnął w ten sposób upamiętnić swoje ocalenie – na Wyspie Kamiennej schronił się przed burzą, jaka zaskoczyła go na jeziorze. Między XV a XVII wiekiem do monasteru niejednokrotnie trafiały osoby popadające w niełaskę u władców Rosji<ref name="temp1">[http://www.temples.ru/card.php?ID=7585 Спасо-Каменный монастырь].</ref>. W tych okolicznościach w klasztorze został uwięziony były metropolita moskiewski [[Warłaam (metropolita moskiewski)|Warłaam]]<ref>[http://www.pravenc.ru/text/171216.html ДАНИИЛ]</ref> oraz ks. [[Joann Nieronow]], jaki znalazł się w konflikcie z patriarchą [[Nikon (patriarcha Moskwy)|Nikonem]]<ref>Łobaczew S.: ''Patriarch Nikon''. Petersburg: Isskustwo SPB, 2003, ss. 119–121 i 123. {{ISBN|5-210-01561-0}}.</ref>. W 1481 powstał główny [[Sobór (świątynia)|sobór]] monasterski pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, z trzema ołtarzami: Wszystkich Świętych Wołogodzkich i św. Jana Chrzciciela w części górnej oraz Trzech Świętych Hierarchów (urządzony w 1850) w dolnej<ref name="temp2">[http://www.temples.ru/card.php?ID=7586 Собор Преображения Господня в Спасо-Каменном монастыре].</ref>. Kolejna [[Cerkiew (budynek)|cerkiew]] klasztorna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” powstała w 1543. Znajdowała się ona na niższej kondygnacji dzwonnicy przylegającej do refektarza klasztornego<ref>[http://www.temples.ru/card.php?ID=7588 Церковь Иконы Божией Матери Утоли Моя Печали в Спасо-Каменном монастыре].</ref>. |
Według tradycji klasztor został założony w połowie XIII stulecia przez księcia Gleba Biełozierskiego, który pragnął w ten sposób upamiętnić swoje ocalenie – na Wyspie Kamiennej schronił się przed burzą, jaka zaskoczyła go na jeziorze. Między XV a XVII wiekiem do monasteru niejednokrotnie trafiały osoby popadające w niełaskę u władców Rosji<ref name="temp1">[http://www.temples.ru/card.php?ID=7585 Спасо-Каменный монастырь].</ref>. W tych okolicznościach w klasztorze został uwięziony były metropolita moskiewski [[Warłaam (metropolita moskiewski)|Warłaam]]<ref>[http://www.pravenc.ru/text/171216.html ДАНИИЛ]</ref> oraz ks. [[Joann Nieronow]], jaki znalazł się w konflikcie z patriarchą [[Nikon (patriarcha Moskwy)|Nikonem]]<ref>Łobaczew S.: ''Patriarch Nikon''. Petersburg: Isskustwo SPB, 2003, ss. 119–121 i 123. {{ISBN|5-210-01561-0}}.</ref>. W 1481 powstał główny [[Sobór (świątynia)|sobór]] monasterski pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, z trzema ołtarzami: Wszystkich Świętych Wołogodzkich i św. Jana Chrzciciela w części górnej oraz Trzech Świętych Hierarchów (urządzony w 1850) w dolnej<ref name="temp2">[http://www.temples.ru/card.php?ID=7586 Собор Преображения Господня в Спасо-Каменном монастыре].</ref>. Kolejna [[Cerkiew (budynek)|cerkiew]] klasztorna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” powstała w 1543. Znajdowała się ona na niższej kondygnacji dzwonnicy przylegającej do refektarza klasztornego<ref>[http://www.temples.ru/card.php?ID=7588 Церковь Иконы Божией Матери Утоли Моя Печали в Спасо-Каменном монастыре].</ref>. |
||
Wersja z 21:01, 9 sie 2019
nr rej. 3510174000[1] z 1960 | |
Widok monasteru w 1909. Po prawej stronie sobór Przemienienia Pańskiego | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Miejscowość |
Wyspa Kamienna |
Kościół | |
Eparchia | |
Ihumen |
Dionizy (Wozdwiżenski) |
Klauzura |
nie |
Typ monasteru |
męski |
Obiekty sakralne | |
Sobór |
Przemienienia Pańskiego |
Cerkiew |
Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” |
Styl |
ruski |
Data budowy |
poł. XIII w. |
Data zamknięcia |
1925 |
Data zburzenia |
po 1925 |
Data reaktywacji |
2017 |
Położenie na mapie brak Brak mapy: Obwód wołogodzki | |
Położenie na mapie świata | |
59°42′00″N 39°30′00″E/59,700000 39,500000 |
Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej – prawosławny męski klasztor na Wyspie Kamiennej na Jeziorze Kubieńskim, w jurysdykcji eparchii wołogodzkiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2].
Historia
Według tradycji klasztor został założony w połowie XIII stulecia przez księcia Gleba Biełozierskiego, który pragnął w ten sposób upamiętnić swoje ocalenie – na Wyspie Kamiennej schronił się przed burzą, jaka zaskoczyła go na jeziorze. Między XV a XVII wiekiem do monasteru niejednokrotnie trafiały osoby popadające w niełaskę u władców Rosji[3]. W tych okolicznościach w klasztorze został uwięziony były metropolita moskiewski Warłaam[4] oraz ks. Joann Nieronow, jaki znalazł się w konflikcie z patriarchą Nikonem[5]. W 1481 powstał główny sobór monasterski pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, z trzema ołtarzami: Wszystkich Świętych Wołogodzkich i św. Jana Chrzciciela w części górnej oraz Trzech Świętych Hierarchów (urządzony w 1850) w dolnej[6]. Kolejna cerkiew klasztorna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” powstała w 1543. Znajdowała się ona na niższej kondygnacji dzwonnicy przylegającej do refektarza klasztornego[7].
W 1774 monaster został zamknięty, jednak w 1801 car Paweł I polecił jego reaktywację pod zmienioną nazwą Bieławińskiej Pustelni Przemienienia Pańskiego. Do pierwotnej nazwy wspólnota wróciła w 1892[3]. Klasztor został zlikwidowany w 1925 i zaadaptowany na kolonię dla niepełnoletnich, następnie uległ zniszczeniu w czasie pożaru[3]. W 1930 wysadzono w powietrze sobór Przemienienia Pańskiego w celu pozyskania cegieł[6].
Po upadku ZSRR zainicjowana została odbudowa monasteru[3]. W 1998 na jego terenie wzniesiono drewnianą kaplicę Wszystkich Świętych Wołogodzkich[8].
Postanowieniem Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, 6 października 2017 r. monaster został reaktywowany. Przełożonym wspólnoty mianowano ihumena Dionizego (Wozdwiżenskiego)[9].
Przypisy
- ↑ Strona rejestru.
- ↑ Вологодская епархия. patriarchia.ru. [dostęp 2019-08-09]. (ros.).
- ↑ a b c d Спасо-Каменный монастырь.
- ↑ ДАНИИЛ
- ↑ Łobaczew S.: Patriarch Nikon. Petersburg: Isskustwo SPB, 2003, ss. 119–121 i 123. ISBN 5-210-01561-0.
- ↑ a b Собор Преображения Господня в Спасо-Каменном монастыре.
- ↑ Церковь Иконы Божией Матери Утоли Моя Печали в Спасо-Каменном монастыре.
- ↑ Часовня Всех Святых Вологодских в Спасо-Каменном монастыре.
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 6 октября 2017 года (ЖУРНАЛ № 96). patriarchia.ru, 6 października 2017. [dostęp 2019-08-09]. (ros.).