British Windward Islands

Brytyjskie Wyspy Zawietrzne

British Windward Islands

1833-1958
Flaga Godło
Dewiza: (Łacina) I pede fausto (Idź szczęśliwą stopą)
Hymn: God Save the Queen
Język urzędowy	Angielski
Stolica	Bridgetown, Barbados (1871–1885) St. George's, Grenada (1885–1958)
Ustrój polityczny	Monarchia konstytucyjna
Status terytorium	kolonia Wielkiej Brytanii
Powierzchnia  • całkowita	2,100 km²
Waluta	Funt szterling Dolar hiszpański Peso meksykańskie
Ustanowienie	1833
Utworzenie Federacji Indii Zachodnich	1958
Religia dominująca	Chrześcijaństwo

Brytyjskie Wyspy Zawietrzne były brytyjską kolonią istniejącą w latach 1833–1960 i składającą się z wysp Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Grenadyny, Barbados (siedziba gubernatora do 1885 roku, kiedy to powróciła do dawnego statusu oddzielnej kolonii) Tobago (do 1889 r., kiedy to dołączyło do Trinidadu), i (od 1940 r.) Dominika. Kolonia znana była jako Federalna Kolonia Wysp Zawietrznych od 1871 roku do czerwca 1956 roku, a następnie jako Terytorium Wysp Zawietrznych, aż do jej rozwiązania w 1960 roku.

Historia

Stolicą było miasto Bridgetown a Barbadosie, od 1871 do 1885 roku, a następnie St. George's na Grenadzie. Wyspy nie były pojedynczą kolonią, ale konfederacją oddzielnych kolonii ze wspólnym gubernatorem, podczas gdy każda wyspa zachowała własne instytucje. Wyspy Zawietrzne nie miały wspólnego prawa, praw ani dochodów. Był jednak wspólny sąd apelacyjny zarówno dla grupy, jak i dla Barbadosu, złożony z głównych sędziów poszczególnych wysp, a także istniał wspólny system kontroli, podczas gdy wyspy zjednoczyły się w utrzymaniu pewnych instytucji użyteczności publicznej. 3 stycznia 1958 Brytyjskie Wyspy Zawietrzne weszły w skład Federacji Indii Zachodnich.