Wikipedysta:Mafo/1 in 12: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
Mafo (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Mafo (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 41: Linia 41:


== Funkcjonowanie ==
== Funkcjonowanie ==
Na 1 in 12 Club składają się dwie odrębne rzeczy: po pierwsze jest to grupa ludzi, którzy wspólnie działają na rzecz określonych ideałów politycznych i zmian społecznych, po drugie jest to budynek, w którym mieści się centrum społeczne. Grupa powstała w 1981, a obecny budynek został zajęty w 1988.
Na 1 in 12 Club składają się dwa odrębne elementy: po pierwsze jest to grupa ludzi, którzy wspólnie działają na rzecz określonych ideałów politycznych i zmian społecznych, po drugie jest to budynek, w którym mieści się centrum społeczne. Grupa powstała w 1981, a obecny budynek został zajęty w 1988<ref>{{Cytuj |autor = Anita N. Lacey |tytuł = Networked Communities: Social Centers and Activist Spaces in Contemporary Britain |czasopismo = Space and Culture |data = 2005 |wolumin = 8 |numer = 3 |s = 286-301 |doi = 10.1177/1206331205277350 |url = https://www.researchgate.net/publication/249669908_Networked_Communities_Social_Centers_and_Activist_Spaces_in_Contemporary_Britain |język = pl}}</ref>.


Suwerennym organem decyzyjnym kolektywu jest odbywające się co dwa miesiące Niedzielne Spotkanie, które jest otwarte dla wszystkich członków. Odpowiadają przed nim wszystkie inne komitety i kolektywy. Stworzyło to jednak oczywisty konflikt obowiązków w ramach Komitetu Generalnego. Postanowiono na zebraniu przez wybranych delegatów Komitetu Generalnego, że wszyscy członkowie mogą uczestniczyć i przyczynić się w pełni do wszelkich podejmowanych decyzji. W ten sposób niedzielne zebranie pełni skutecznie funkcję Komitetu Generalnego.
Suwerennym organem decyzyjnym kolektywu jest odbywające się co dwa miesiące Niedzielne Spotkanie, które jest otwarte dla wszystkich członków. Odpowiadają przed nim wszystkie inne komitety i kolektywy. Stworzyło to jednak oczywisty konflikt obowiązków w ramach Komitetu Generalnego. Postanowiono na zebraniu przez wybranych delegatów Komitetu Generalnego, że wszyscy członkowie mogą uczestniczyć i przyczynić się w pełni do wszelkich podejmowanych decyzji. W ten sposób niedzielne zebranie pełni skutecznie funkcję Komitetu Generalnego.

Wersja z 22:10, 6 paź 2021

1 in 12 Club
Ilustracja
Mural widniejący na ścianie skłotu
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Bradford

Adres

21-23 Albion St
Bradford

Typ budynku

kamienica

Położenie na mapie West Yorkshire
Mapa konturowa West Yorkshire, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „1 in 12 Club”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „1 in 12 Club”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „1 in 12 Club”
Ziemia53°47′40,39″N 1°45′29,39″W/53,794553 -1,758164
Strona internetowa

1 in 12 Club – nazwa kolektywu, jak i budynku, w którym rezydują jego członkowie. Znajduje się w Bradford. Przestrzeń zarządzana jest przez członków na zasadach anarchistycznych. Działalność grupy to kampanie społeczne i polityczne – organizowanie wydarzeń pierwszomajowych[1] – oraz wykorzystanie budynku jako centrum społeczne[2] i miejsce dla sztuk performatywnych. W latach 80. był jednym z głównych miejsc brytyjskiej sceny crust i anarcho-punkowej[3], a w latach 90. gościł dużą część krajowej sceny straight edge metalcore[4].

Tło

Kolektyw został założony przez członków anarchistycznie zorientowanej organizacji Claimants Union z Bradford w 1981. Bezpośrednim ich celem było stworzenie i podtrzymanie sceny społecznej, dostępnej i przystępnej zarówno dla osób o niskich zarobkach, jak i bezrobotnych. Oczekiwano i liczono, że to z kolei zachęci ich do anarchistycznych wartości samozarządzania, współpracy i wzajemnej pomocy. Pod koniec lat 70-tych i na początku 80-tych w całej Wielkiej Brytanii dochodziło do masowej utraty miejsc pracy, a Bradford nie było wyjątkiem – GEC i International Harvester zamykały zakłady w mieście. W tej sytuacji wyłonił się szczególnie silny i aktywny Claimants Union, który prowadził energiczną kampanię na rzecz poprawy sytuacji osób bezrobotnych i nisko opłacanych w Bradford. W 1981 rządowe dochodzenie w sprawie oszustw dotyczących zasiłków wykazało, że 1 na 12 wnioskodawców aktywnie „oszukiwał państwo”[5]. Kolektyw przyjął tę statystykę jako swoją nazwę.

Od samego początku 1 in 12 Club utożsamia się z anarchistycznymi zasadami samorządności, wzajemnej pomocy i współpracy. W związku z tym logo kolektywu zawsze było umieszczane na czerwono-czarnej fladze, historycznych kolorach międzynarodowego ruchu anarchistycznego.

Jeden z członków powiedział w 2003: „Chodzi o to, by mieć przestrzeń społeczną, która jest dostępna dla ludzi z klasy robotniczej. Chcemy również przestrzeni, przestrzeni dziennikarskiej, jeśli chcesz, gdzie możemy przedstawić nasze pomysły. Chodzi o odzyskanie tego, co jest nasze. Nie mamy prawa do odzyskania Filipin, mamy prawo do odzyskania Bradford, bo jest nasze. To zawsze było naprawdę silne uczucie, że Bradford jest nasze – nic więcej. Z tego płynie cała reszta – wszystko, co kolektyw zrobił”[6].

Funkcjonowanie

Na 1 in 12 Club składają się dwa odrębne elementy: po pierwsze jest to grupa ludzi, którzy wspólnie działają na rzecz określonych ideałów politycznych i zmian społecznych, po drugie jest to budynek, w którym mieści się centrum społeczne. Grupa powstała w 1981, a obecny budynek został zajęty w 1988[7].

Suwerennym organem decyzyjnym kolektywu jest odbywające się co dwa miesiące Niedzielne Spotkanie, które jest otwarte dla wszystkich członków. Odpowiadają przed nim wszystkie inne komitety i kolektywy. Stworzyło to jednak oczywisty konflikt obowiązków w ramach Komitetu Generalnego. Postanowiono na zebraniu przez wybranych delegatów Komitetu Generalnego, że wszyscy członkowie mogą uczestniczyć i przyczynić się w pełni do wszelkich podejmowanych decyzji. W ten sposób niedzielne zebranie pełni skutecznie funkcję Komitetu Generalnego.

W październiku każdego roku kolektyw organizuje Zebranie Generalne, na którym członkowie wybierają osoby na różne stanowiska w kolektywie. Zebranie jest również ważną okazją dla członków do przeglądu finansowego i ogólnego postępu kolektywu i różnych grup działających w jego ramach. Ponadto Nadzwyczajne Zgromadzenie, które ma takie same uprawnienia jak Generalne, może być zwołane przez dowolnych dziesięciu członków w dowolnym momencie w ciągu roku.

Cele

Pierwotnym celem kolektywu było rozwijanie i szerzenie anarchistycznych wartości samorządności, współpracy i wzajemnej pomocy. Poprzez koncerty, książki, płyty i akcje bezpośrednie, członkowie i członkinie starają się rozszerzyć wpływ tych idei na całe Bradford i nie tylko.

Działania

W 2005 odnotowano, że w centrum znajduje się infoshop, kawiarnia, plac zabaw dla dzieci, bar, duże przestrzenie do spotkań i występów.

Wraz z innymi grupami, takimi jak Bristol's Easton Cowboys, 1 in 12 posiada antykapitalistyczny klub piłkarski. Kolektyw posiada bibliotekę, którą w 1996 uroczyście otworzył anarchista Albert Meltzer. Z baru finansowana jest pozostała działalność centrum społecznego.

Centrum jest uczestnikiem UK Social Centre Network i gospodarzem corocznego festiwalu punk/hardcore Means to an End.

  1. Sally Bolton, May Day events around the UK [online], The Guardian, 1 maja 2002 [dostęp 2021-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-23] (ang.).
  2. UK Social Centres Network [online], UK Social Centres Network [dostęp 2021-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-23] (ang.).
  3. Ian Glasper, Trapped in a Scene: UK Hardcore 1985–1989: Frontline Reports from the Hardcore Punk Underground, Cherry Red Books, 2010, ISBN 978-1-901447-61-3.
  4. Ian Glasper, Armed with Anger: How UK Punk Survived the Nineties, Cherry Red Books, 2012, ISBN 978-1-901447-72-9.
  5. Social Security Fraud (Rayner Review), hansard.parliament.uk, 1981 [dostęp 2021-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-26] (ang.).
  6. Tony Harcup, `The Unspoken - Said': The Journalism of Alternative Media, „Journalism”, 4 (3), 2003, s. 356–376, DOI10.1177/14648849030043006, ISSN 1464-8849 [dostęp 2021-10-06] (ang.).
  7. Anita N. Lacey, Networked Communities: Social Centers and Activist Spaces in Contemporary Britain, „Space and Culture”, 8 (3), 2005, s. 286-301, DOI10.1177/1206331205277350 (pol.).