Piramida Sahure: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
+ zm. w grafikach + Commons
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Abusir.jpg|thumb|300px|Piramidy w Abusir - Sahurego po stronie lewej]]
[[Grafika:Pyramide de Sahourê Abousir.JPG|thumb|250px|Piramida Sahurego]]
[[Grafika:Pyramide de Sahourê Abousir.JPG|thumb|300px|Piramida Sahure]]
[[Grafika:Pyramides d'Abousir.JPG|thumb|250px|Pozostałości świątyni grobowej Sahure - w tle piramidy Niuserre i Neferirkare]]
[[Grafika:Pyramides d'Abousir.JPG|thumb|300px|Pozostałości świątyni grobowej Sahure - w tle piramidy Niuserre i Neferirkare]]


'''Piramida Sahure''' – [[piramida (architektura)|piramida]] władcy [[Starożytny Egipt|starożytnego Egiptu]] z [[V dynastia|V dynastii]], [[Sahure]]go, położona na [[nekropola|nekropoli]] w [[Abusir]].
'''Piramida Sahure''' – [[piramida (architektura)|piramida]] władcy [[Starożytny Egipt|starożytnego Egiptu]] z [[V dynastia|V dynastii]], [[Sahure]]go, położona na [[nekropola|nekropoli]] w [[Abusir]].
Linia 10: Linia 9:


==Piramida==
==Piramida==
[[Grafika:Plan-complexe-sahoure.jpg|thumb|150px|left|Plan kompleksu grobowego Sahurego]]


Piramida pierwotnie miała 48 m wysokości, długość jej boku wynosiła 78,5 m, a kąt nachylenia ścian – 50°, 30'. Rdzeń jej stanowiły pionowe warstwy kamienne z miejscowego [[wapień|wapienia]]. Okładzina wewnętrzna komory grobowej i ściany pokryte reliefami są z wapienia z [[Tura|Tury]]. Również okładzina zewnętrzna jest zbudowana z tego materiału, choć do czasów współczesnych zachowało się tylko kilka jej fragmentów. Od wejścia prowadzi korytarz, który zawalony jest niemal całkowicie blokami oderwanymi od stropu. Pierwszy odcinek korytarza prowadzi skośnie pod kątem 27 stopni w dół, a następnie przechodzi w część poziomą zakończoną [[granit]]ową przegrodą. Za nią znowu zaczyna łagodnie schodzić w dół i kończy się w podłużnej komorze grobowej. Słaba jakość wykonania piramidy, ukryta pierwotnie za zewnętrzną okładziną, oraz potraktowanie piramidy w późniejszych czasach jako źródła materiału budowlanego spowodowały, że obecnie piramida jest bardzo zniszczona.
Piramida pierwotnie miała 48 m wysokości, długość jej boku wynosiła 78,5 m, a kąt nachylenia ścian – 50°, 30'. Rdzeń jej stanowiły pionowe warstwy kamienne z miejscowego [[wapień|wapienia]]. Okładzina wewnętrzna komory grobowej i ściany pokryte reliefami są z wapienia z [[Tura|Tury]]. Również okładzina zewnętrzna jest zbudowana z tego materiału, choć do czasów współczesnych zachowało się tylko kilka jej fragmentów. Od wejścia prowadzi korytarz, który zawalony jest niemal całkowicie blokami oderwanymi od stropu. Pierwszy odcinek korytarza prowadzi skośnie pod kątem 27 stopni w dół, a następnie przechodzi w część poziomą zakończoną [[granit]]ową przegrodą. Za nią znowu zaczyna łagodnie schodzić w dół i kończy się w podłużnej komorze grobowej. Słaba jakość wykonania piramidy, ukryta pierwotnie za zewnętrzną okładziną, oraz potraktowanie piramidy w późniejszych czasach jako źródła materiału budowlanego spowodowały, że obecnie piramida jest bardzo zniszczona.


==Świątynia grobowa==
==Świątynia grobowa==
[[Grafika:Complex-sahoure.jpg|thumb|250px|Rekonstrukcja widoku kompleksu grobowego Sahurego]]


Od niedbale zbudowanej piramidy znacznie różni się bogato zdobiona świątynia grobowa. Obejmuje ona:
Od niedbale zbudowanej piramidy znacznie różni się bogato zdobiona świątynia grobowa. Obejmuje ona:
Linia 31: Linia 32:


Na wschód biegnie [[rampa]] łącząca kompleks ze świątynią dolną, będącą najlepiej zachowaną świątynią tego rodzaju po świątyni [[Chefren]]a. Była zbudowana na osi północ – południe. Do wnętrza prowadzą dwa wejścia: południowe i wschodnie. Wschodnie wejście ozdobione jest ośmioma kolumnami z różowego granitu, podczas gdy południowy portyk świątyni ma ich jeszcze cztery. Świątynia ma bazaltową posadzkę, dekorowane reliefami ściany i pokryty gwiazdami sufit. Oba wejścia prowadzą do głównego pomieszczenia, w którego zachodniej ścianie znajduje się wyjście na rampę.
Na wschód biegnie [[rampa]] łącząca kompleks ze świątynią dolną, będącą najlepiej zachowaną świątynią tego rodzaju po świątyni [[Chefren]]a. Była zbudowana na osi północ – południe. Do wnętrza prowadzą dwa wejścia: południowe i wschodnie. Wschodnie wejście ozdobione jest ośmioma kolumnami z różowego granitu, podczas gdy południowy portyk świątyni ma ich jeszcze cztery. Świątynia ma bazaltową posadzkę, dekorowane reliefami ściany i pokryty gwiazdami sufit. Oba wejścia prowadzą do głównego pomieszczenia, w którego zachodniej ścianie znajduje się wyjście na rampę.

{{commons|Category:Pyramid of Sahure}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 15:37, 16 cze 2007

Piramida Sahurego
Pozostałości świątyni grobowej Sahure - w tle piramidy Niuserre i Neferirkare

Piramida Sahurepiramida władcy starożytnego Egiptu z V dynastii, Sahurego, położona na nekropoli w Abusir.

Znaczenie

Była prawdopodobnie pierwszą piramidą wybudowaną w Abusir. Ze wszystkich piramid władców V dynastii jest najdalej na północ położoną piramidą (oprócz jednej niedokończonej). Znaczenie kompleksu grobowego Sahure jest tym większa, że zachowały się w nim nim liczne znakomite reliefy pozwalające odtworzyć różne aspekty panowania tego władcy i życia Egipcjan w tamtych czasach.

Piramida

Plan kompleksu grobowego Sahurego

Piramida pierwotnie miała 48 m wysokości, długość jej boku wynosiła 78,5 m, a kąt nachylenia ścian – 50°, 30'. Rdzeń jej stanowiły pionowe warstwy kamienne z miejscowego wapienia. Okładzina wewnętrzna komory grobowej i ściany pokryte reliefami są z wapienia z Tury. Również okładzina zewnętrzna jest zbudowana z tego materiału, choć do czasów współczesnych zachowało się tylko kilka jej fragmentów. Od wejścia prowadzi korytarz, który zawalony jest niemal całkowicie blokami oderwanymi od stropu. Pierwszy odcinek korytarza prowadzi skośnie pod kątem 27 stopni w dół, a następnie przechodzi w część poziomą zakończoną granitową przegrodą. Za nią znowu zaczyna łagodnie schodzić w dół i kończy się w podłużnej komorze grobowej. Słaba jakość wykonania piramidy, ukryta pierwotnie za zewnętrzną okładziną, oraz potraktowanie piramidy w późniejszych czasach jako źródła materiału budowlanego spowodowały, że obecnie piramida jest bardzo zniszczona.

Świątynia grobowa

Rekonstrukcja widoku kompleksu grobowego Sahurego

Od niedbale zbudowanej piramidy znacznie różni się bogato zdobiona świątynia grobowa. Obejmuje ona:

  • przedsionek,
  • obejście z reliefem przedstawiającym polowanie, łowienie ptaków i ryb, prowadzenie zwierząt ofiarnych,
  • dziedziniec ofiarny z alabastrowym ołtarzem i bazaltową posadzką,
  • obejście dziedzińca ze stropem ozdobionym gwiazdami, reliefami na ścianach przedstawiającymi następcę Sahurego, Neferirkare I, oraz zwycięstwa Sahurego nad Azjatami i Libijczykami, o kolumnach zwieńczonych kapitelami ozdobionymi liśćmi palmowymi,
  • poprzeczny korytarz, na której wschodniej ścianie zachowały się przedstawienia wyprawy morskiej i statków pełnomorskich Egipcjan, a na zachodniej – przedstawienia bogów,
  • sala z pięcioma niszami, w których stały posągi, które się jednak do naszych czasów nie zachowały,
  • sanktuarium o rozmiarach 5,2 m x 3,6 m.

Piramida kultowa

W kompleksie grobowym znajduje się również mniejsza piramida kultowa, pierwotnie o wysokości 11,6 m, długości boku 15,7 m i kącie nachylenia ścian 56 stopni.

Świątynia dolna

Na wschód biegnie rampa łącząca kompleks ze świątynią dolną, będącą najlepiej zachowaną świątynią tego rodzaju po świątyni Chefrena. Była zbudowana na osi północ – południe. Do wnętrza prowadzą dwa wejścia: południowe i wschodnie. Wschodnie wejście ozdobione jest ośmioma kolumnami z różowego granitu, podczas gdy południowy portyk świątyni ma ich jeszcze cztery. Świątynia ma bazaltową posadzkę, dekorowane reliefami ściany i pokryty gwiazdami sufit. Oba wejścia prowadzą do głównego pomieszczenia, w którego zachodniej ścianie znajduje się wyjście na rampę.


Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Kwiatkowski B. - „Poczet faraonów”, Iskry, Warszawa 2002, s. 163–164, ISBN 83-207-1677-2
  • Schneider Th. - „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 279, ISBN 83-01-13479-8