Piroforyczność: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 00:58, 5 wrz 2007

Piroforyczność - własność pierwiastków i związków chemicznych, powodująca samozapłon w kontakcie z tlenem z powietrza.

Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej, składu powietrza (procentowa zawartość tlenu, wilgotność) oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są pyły i aerozole. Np. węgiel kamienny w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi już nawet w temperaturze 60°C.

Do pierwiastków wykazujących silne własności piroforyczne w temperaturze pokojowej należą m.in. metale alkaliczne (zwłaszcza potas, cez i frans) a także fosfor w postaci białej. Przykładami związków piroforycznych są np. glinowodorek litu (LiAlH₄) , wodorek sodu (NaH) metylolit (CH₃Li) i liczne związki metaloorganiczne.

Wersja z 17:14, 23 maj 2007 edytuj Patrol110 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 26 182 edycje polskie znaki ← poprzednia edycja		Wersja z 00:58, 5 wrz 2007 edytuj anuluj edycję 83.11.56.24 (dyskusja) asd następna edycja →
Linia 1:		Linia 1:
	'''Piroforyczność''' - własność [[pierwiastek chemiczny\|pierwiastków]] i [[związek chemiczny\|związków chemicznych]] do ~~samozapłonu~~ w kontakcie z [[tlen\|tlenem]] z [[powietrze\|powietrza]].		'''Piroforyczność''' - własność [[pierwiastek chemiczny\|pierwiastków]] i [[związek chemiczny\|związków chemicznych]], powodująca samozapłon w kontakcie z [[tlen\|tlenem]] z [[powietrze\|powietrza]].

	Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej, składu powietrza (procentowa zawartość tlenu, wilgotność) oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są [[pył\|pyły]] i [[aerozol\|aerozole]]. Np. [[węgiel kamienny]] w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi już nawet w temperaturze 60°C.		Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej, składu powietrza (procentowa zawartość tlenu, wilgotność) oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są [[pył\|pyły]] i [[aerozol\|aerozole]]. Np. [[węgiel kamienny]] w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi już nawet w temperaturze 60°C.