Przejdź do zawartości

Sprzężenie jj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sprzężenie jj – model sprzężenia stosowany w spektroskopii. Opisuje on sprzężenie spinowego i orbitalnego momentu pędu poszczególnych elektronów, dające wartości j, z których wynika wypadkowa wartość liczby J.

Istota sprzężenia

[edytuj | edytuj kod]

W przypadku atomów lekkich można z powodzeniem stosować sprzężenie LS, jednak w atomach ciężkich model ten może zawodzić, ponieważ całkowity moment pędu kwantowany liczbą J ulega zmianie. Dzieje się tak, gdy oddziaływanie elektrostatyczne pomiędzy elektronami jest słabsze niż oddziaływanie spinowo-spinowe oraz gdy sprzężenie spinowo-orbitalne jest duże. W takich wypadkach traktuje się elektrony jako poszczególne osobne cząstki opisane liczbami j, a możliwe wartości wektora (od którego zależy liczba J) otrzymuje się przez zsumowanie wektorów

Całkowity wypadkowy moment pędu wszystkich elektronów J, wyrażający sprzężenie jj, przedstawia się wzorem:

Liczby L i S nie są brane pod uwagę w sprzężeniu jj, gdyż nie dochodzi do powstania wypadkowych momentów pędu kwantowanych tymi liczbami. Sprzężenie jj jest głównie używane do opisu widm ciężkich atomów oraz atomów wielokrotnie zjonizowanych. W pozostałych przypadkach można używać modelu sprzężenia LS, gdyż nie odbiega on tak bardzo energetycznie. Istnieją także przypadki pośrednie, w których do opisania stanu energetycznego, trzeba używać jeszcze bardziej przybliżonych modeli.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]