Przejdź do zawartości

Stanisław Brzostowski (poseł)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Brzostowski
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1880
Teresówka

Data i miejsce śmierci

12 maja 1952
Warszawa

Poseł na Sejm Litwy Środkowej
Okres

od 1922
do 1922

Przynależność polityczna

Zespół Stronnictw i Ugrupowań Narodowych

Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP)
Okres

od 1922
do 1922

Przynależność polityczna

Narodowe Zjednoczenie Ludowe

Stanisław Brzostowski herbu Strzemię (ur. 25 listopada 1880 w Teresówce, zm. 12 maja 1952 w Warszawie[1]) – polski inżynier, przedsiębiorca, działacz społeczny i polityczny, poseł na Sejm Litwy Środkowej i na Sejm Ustawodawczy w II RP[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w gimnazjum w Żytomierzu i w Warszawie. W latach 1904-1905 studiował na politechnice w Warszawie. W 1907 roku przeniósł się na Politechnikę Lwowską, gdzie w 1910 roku obronił dyplom inżyniera[2].

W czasie studiów działał w organizacji studenckiej „Zjednoczeniu”. Za udział w strajku szkolnym w 1905 roku został uwięziony na Pawiaku. Po wyjściu z więzienia udał się do Lwowa, gdzie działał rozpoczął działalność w Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. Współorganizował Związek Młodzieży Polskiej „Przyszłość” w Rosji i w Wilnie, gdzie zaczął pracę po skończeniu studiów. W 1915 roku został ewakuowany do Moskwy. W 1918 roku aresztowany przez bolszewików i uwięziony na Łubiance. Został zwolniony z więzienia, lecz niedługo później aresztowany ponownie. W końcu zbiegł i powrócił do Wilna[2].

W 1922 roku został wybrany posłem na Sejm Litwy Środkowej z listy Polskiego Centralnego Komitetu Wyborczego w okręgu IX (Wilno - miasto). Był członkiem i wiceprezesem klubu Zespołu Stronnictw i Ugrupowań Narodowych, gdzie reprezentował Narodowe Zjednoczenie Ludowe. Był członkiem komisji: głównej, regulaminowej, politycznej i interpelacyjnej. W wyborach w 1922 roku startował z listy nr 12 - Polskie Centrum, jednak nie zdobył mandatu[2].

Od 1925 roku prowadził w Wilnie własne przedsiębiorstwo. Był m.in. współwłaścicielem spółki akcyjnej „Dziennik”, która wydawała „Dziennik Wileński[2].

Po II wojnie światowej repatriowany z ZSRR. Zmarł w Warszawie w 1952 roku. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Andrzeja Ksawerego Brzostowskiego i Marii z Wielobyckich. Ożenił się z hrabianką Janiną z Brzostowskich, z którą miał syna Tadeusza i trzy córki: Barbarę, Krystynę i Marię[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b https://www.sejm-wielki.pl/b/sw.13888 - Baza M. Minakowskiego
  2. a b c d e Parlamentarzyści - Stanisław Brzostowski [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2024-06-02].
  3. https://brodnowski.grobonet.com/ - wyszukiwarka cmentarna Cmentarza Bródnowskiego