Stanisław Brzostowski (poseł)
Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1880 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 maja 1952 |
Poseł na Sejm Litwy Środkowej | |
Okres |
od 1922 |
Przynależność polityczna | |
Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |
Okres |
od 1922 |
Przynależność polityczna |
Stanisław Brzostowski herbu Strzemię (ur. 25 listopada 1880 w Teresówce, zm. 12 maja 1952 w Warszawie[1]) – polski inżynier, przedsiębiorca, działacz społeczny i polityczny, poseł na Sejm Litwy Środkowej i na Sejm Ustawodawczy w II RP[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się w gimnazjum w Żytomierzu i w Warszawie. W latach 1904-1905 studiował na politechnice w Warszawie. W 1907 roku przeniósł się na Politechnikę Lwowską, gdzie w 1910 roku obronił dyplom inżyniera[2].
W czasie studiów działał w organizacji studenckiej „Zjednoczeniu”. Za udział w strajku szkolnym w 1905 roku został uwięziony na Pawiaku. Po wyjściu z więzienia udał się do Lwowa, gdzie działał rozpoczął działalność w Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. Współorganizował Związek Młodzieży Polskiej „Przyszłość” w Rosji i w Wilnie, gdzie zaczął pracę po skończeniu studiów. W 1915 roku został ewakuowany do Moskwy. W 1918 roku aresztowany przez bolszewików i uwięziony na Łubiance. Został zwolniony z więzienia, lecz niedługo później aresztowany ponownie. W końcu zbiegł i powrócił do Wilna[2].
W 1922 roku został wybrany posłem na Sejm Litwy Środkowej z listy Polskiego Centralnego Komitetu Wyborczego w okręgu IX (Wilno - miasto). Był członkiem i wiceprezesem klubu Zespołu Stronnictw i Ugrupowań Narodowych, gdzie reprezentował Narodowe Zjednoczenie Ludowe. Był członkiem komisji: głównej, regulaminowej, politycznej i interpelacyjnej. W wyborach w 1922 roku startował z listy nr 12 - Polskie Centrum, jednak nie zdobył mandatu[2].
Od 1925 roku prowadził w Wilnie własne przedsiębiorstwo. Był m.in. współwłaścicielem spółki akcyjnej „Dziennik”, która wydawała „Dziennik Wileński”[2].
Po II wojnie światowej repatriowany z ZSRR. Zmarł w Warszawie w 1952 roku. Został pochowany na Cmentarzu Bródnowskim[3].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Był synem Andrzeja Ksawerego Brzostowskiego i Marii z Wielobyckich. Ożenił się z hrabianką Janiną z Brzostowskich, z którą miał syna Tadeusza i trzy córki: Barbarę, Krystynę i Marię[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b https://www.sejm-wielki.pl/b/sw.13888 - Baza M. Minakowskiego
- ↑ a b c d e Parlamentarzyści - Stanisław Brzostowski [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2024-06-02] .
- ↑ https://brodnowski.grobonet.com/ - wyszukiwarka cmentarna Cmentarza Bródnowskiego
- Polscy inżynierowie
- Przedsiębiorcy II Rzeczypospolitej
- Polscy politycy
- Polscy działacze społeczni
- Absolwenci Politechniki Lwowskiej
- Członkowie Związku Młodzieży Polskiej „Zet”
- Członkowie Związku Młodzieży Polskiej „Przyszłość”
- Polscy bieżeńcy
- Polacy i obywatele polscy – więźniowie Łubianki
- Posłowie na Sejm Litwy Środkowej
- Posłowie na Sejm Ustawodawczy (1919–1922)
- Członkowie Narodowego Zjednoczenia Ludowego
- Polacy wysiedleni z Kresów Wschodnich 1944–1946
- Pochowani na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie
- Urodzeni w 1880
- Zmarli w 1952