Stanisław Kondek
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: bibliologia, historia książki, wydawnictw i bibliotek, historia kultury | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
29 stycznia 1992 – historia |
| Habilitacja |
19 lutego 2002 – bibliologia |
| Bibliotekarz, bibliolog, wykładowca | |
| pracodawca |
Biblioteka Narodowa w Warszawie, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach |
Stanisław Adam Kondek (ur. 1949, zm. 24 lipca 2008[1]) – polski bibliolog i historyk książki, długoletni pracownik Biblioteki Narodowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia z zakresu bibliotekoznawstwa w Instytucie Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego[2]. Rozprawę doktorską pt. Polityka wobec wydawców. Warunki produkcji książek w Polsce w latach 1944–1949, której promotorem był Bartłomiej Szyndler, obronił w 1992 na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii-Curie Skłodowskiej w Lublinie. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie bibliologii został mu nadany 19 lutego 2002 przez Wydział Filologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego[3], w oparciu o rozprawę Papierowa rewolucja. Oficjalny obieg książek w Polsce w latach 1948–1955[4].
Od 1972 do 1979 zatrudniony był w Zakładzie Bibliotekoznawstwa Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. W 1980 podjął pracę w Bibliotece Narodowej, początkowo w Zakładzie Teorii i Organizacji Bibliografii Instytutu Bibliograficznego, a później, od 1987, w Zakładzie Badań Czytelnictwa Instytutu Książki i Czytelnictwa. W latach 2001–2004 pracował w Katedrze Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Łódzkiego. Od 2005 był zatrudniony na Akademii Świętokrzyskiej (przekształconej następnie w Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego w Kielcach), gdzie kierował Instytutem Bibliotekoznawstwa i Dziennikarstwa na Wydziale Humanistycznym.
Należał do Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego, którego w 2008 został wybrany prezesem[1]. Zajmował się przede wszystkim problemami związanymi z produkcją, rozpowszechnianiem i czytelnictwem książek w okresie tzw. „odwilży” (1953–1957). Jego zainteresowania badawcze obejmowały politykę kulturalną tego okresu.
Pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 186-5-20,21)[5].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Władza i wydawcy. Polityczne uwarunkowania produkcji książek w Polsce w latach 1944–1949, Warszawa: Biblioteka Narodowa. Instytut Książki i Czytelnictwa, 1993.
- Papierowa rewolucja. Oficjalny obieg książek w Polsce w latach 1948–1955, Warszawa: Biblioteka Narodowa. Instytut Książki i Czytelnictwa, 1999. ISBN 83-7009-369-8.
- Strategia agitatora : wokół polskiego wydania „Odwilży” Ilji Erenburga, Acta Universitatis Lodziensis. Folia Librorum 13, 2006, s. 123–143.
Pracował nad projektem pt. Repertuar wydawniczy oficyn państwowych a zachowania lekturowe polskich czytelników w latach 1954–1964, którego – ze względu na śmierć – nie ukończył.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Magdalena Rzadkowolska. Towarzystwa naukowe. Polskie Towarzystwo Bibliologiczne. „Forum Bibliotek Medycznych”. nr 1 (3), s. 79, 2009. Łódź: Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Biuro Promocji i Wydawnictw UM. ISSN 1899-5829.
- ↑ Zmarł Stanisław Kondek – Rynek książki [online], rynek-ksiazki.pl [dostęp 2020-05-17].
- ↑ Wykaz nadanych stopni naukowych doktora habilitowanego. [online], Dz.Urz.MENiS.2003.2.9, Komunikat Ministra Edukacji Narodowej i Sportu, 1 kwietnia 2003 [dostęp 2020-05-17] (pol.).
- ↑ Dr hab. Stanisław Adam Kondek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-02-22].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JAN ZIÓŁKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-17].