Stanisław Malinowski (chemik)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor doktor inżynier nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia organiczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1950 – chemia organiczna |
| Profesura | |
Stanisław Malinowski (ur. 30 czerwca 1909 w Druskienikach, zm. 12 października 2001 w Warszawie[1]) – polski chemik, profesor zwyczajny doktor inżynier nauk chemicznych technologii organicznej na Wydziale Chemicznym. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn ziemianina Michała Malinowskiego i Józefy z Dokalskich, jego ojciec był dzierżawcą uzdrowiska. Studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, w 1937 uzyskał tytuł zawodowy inżyniera chemika. 7 czerwca 1950 obronił na Wydziale Chemicznym PW pracę doktorską „Reakcje nitrometanu z formaldehydem i aminami”, której promotorem był profesor Tadeusz Urbański. W 1954 został docentem, a w dniu 27 listopada 1958 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, od 1971 był profesorem zwyczajnym. Od 1972 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, od 1980 członek rzeczywisty[2].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3] (kwatera pod Temlerem-77/78)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego
- ↑ prof. dr inż. Stanisław Malinowski, Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. Jerzego Habera, Polska Akademia Nauk
- ↑ Wykaz profesorów i docentów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 2000-2010, Adam Majewski
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WALERYA ZNATOWICZOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-26].