Stanisław Mielniczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Mielniczek
Ilustracja
Fotografia nagrobna Stanisława Mielniczka
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1933
Sambor, Polska

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1988
Sanok

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca, napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1946–1953 Odra Opole 18 (6)
1953–1954 Legia Warszawa 1 (0)
1954–1955 Zawisza Bydgoszcz
1955–1957 Odra Opole 39 (9)
1958 Legia Krosno
1959–1962 Pogoń Szczecin 35 (7)
1962–1963 Motor Lublin
1964–1971 Stal Sanok
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Mielniczek (ur. 2 stycznia 1933 w Samborze, zm. 15 lipca 1988 w Sanoku) – polski piłkarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w Odrze Opole, z którą najpierw w 1950 roku awansował do II ligi, potem w sezonie 1952 awansował do ekstraklasy, w której zadebiutował 15 marca 1953 roku w przegranym 1:2 meczu z Gwardią Warszawa. W sezonie 1953 wraz z Franciszkiem Klikiem został najlepszym strzelcem drużyny (po 6 goli), ale mimo tego opolska drużyna spadła z ekstraklasy.

W ramach odbycia służby wojskowej trafił do Legii Warszawa, gdzie mimo posiadania wielu walorów piłkarskich (m.in. drybling i szybkość, silne i skutecznie rzuty wolne) nie przebił się po podstawowego składu drużyny Wojskowych i rozegrał w niej tylko jeden mecz: 14 marca 1954 roku z Cracovią[1].

Następnie przeszedł do Zawiszy Bydgoszcz, skąd w 1955 roku wrócił do Odry Opole, w której występował do 1957 roku. Potem przez krótki czas grał w Legii Krosno, skąd następnie w 1959 roku przeszedł do Pogoni Szczecin, w której występował do 1962 roku. W tym okresie dla Portowców rozegrał 35 meczów i strzelił 7 goli w ekstraklasie[2] (strzelił pierwszą bramkę dla Pogoni w historii jej występów w ekstraklasie)[3].

Później reprezentował barwy Motoru Lublin i Stali Sanok, w barwach której rozgrywał ostatnie sezony jako piłkarz. W edycji 1965/1966 klasy A wraz z drużyną wygrał rozgrywki, uzyskując awans awans do ligi okręgowej, zaś do sukcesu przyczynił się strzelając w 26 meczach 25 goli z wszystkich 83 bramek drużyny, a także kreując wiele sytuacji bramkowych[4][5]. Sukces ten uwiecznił rocznicę 20-lecia powstania sanockiego klubu[6]. W ówczesnych latach był jednym z najpopularniejszych piłkarzy Stali[7]. W 1971 zakończył piłkarską karierę. W czasie gry nosił pseudonim „Lompas”.

Nagrobek Stanisława Mielniczka

Zmarł 15 lipca 1988[8]. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 21 lipca 1988[8].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]