Stanisław Palczewski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
działacz antykomunistyczny |
| Odznaczenia | |
  
| |
Stanisław Palczewski, ps. Harigan (ur. 21 czerwca 1935 w Jordanowie, zm. 30 września 2014) – polski działacz antykomunistyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Szkołę Podstawową nr 2 im. św. Wojciecha w Krakowie, następnie uczęszczał do II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego. W 1950 roku wstąpił do konspiracyjnej organizacji antykomunistycznej Związek Walczącej Młodzieży Polskiej, pełniąc w niej funkcję szefa sztabu. Został aresztowany 2 października 1952 roku po zdemaskowaniu organizacji przez prowokatora z Urzędu Bezpieczeństwa, podającego się za członka nieistniejącej organizacji Związek Wolnej Europy. Więziony był w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie, Nowym Wiśniczu, Strzelcach Opolskich i Jaworznie. Odzyskał wolność na mocy amnestii w 1956 roku[1]. Podjął wówczas nieukończone studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przez następne lata imał się różnych zajęć.
W 1976 roku ponownie włączył się w działalność opozycyjną[1]. Był współtwórcą krakowskich oddziałów Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela i Konfederacji Polski Niepodległej. Współtworzył i redagował podziemne pismo „Opinia Krakowska”, uczestniczył w kolportażu pism drugiego obiegu. W 1980 roku wstąpił do NSZZ „Solidarność”[1]. Po ogłoszeniu stanu wojennego był internowany w ośrodkach w Nowym Wiśniczu, Załężu i Kielcach, zwolniony został 20 lipca 1982 roku[1].
Sprawował funkcje prezesa krakowskiego oddziału Związku Młodocianych Więźniów Politycznych lat 1944-1956 Jaworzniacy oraz sekretarza Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych w Krakowie oraz członka Wojewódzkiej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych przy Wojewodzie Małopolskim[1]. W wyborach w 1989 bezskutecznie kandydował do Senatu, otrzymał 2161 głosów[2].
Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. E-LXII-3-16)[3].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 2021 roku imieniem Stanisława Palczewskiego nazwano skwer u zbiegu ulic Lubelskiej i Wrocławskiej w Krakowie[4][5].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2007)[1][6]
- Krzyż Niezłomnych (1999)[7]
- Krzyż Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość (1996)[7]
- Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny” (1995)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Stanisław Palczewski. Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939–1956. [dostęp 2021-06-23].
- ↑ Wyniki głosowania
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych. zck-krakow.pl. [dostęp 2021-07-16].
- ↑ Działacze opozycyjni patronami skwerów w Krakowie. portalkomunalny.pl, 2021-05-27.
- ↑ a b Działacze opozycyjni patronami skwerów w Krakowie. krakow.pl. [dostęp 2023-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-21)].
- ↑ Nie żyje Stanisław Palczewski. dziennikpolski24.pl, 2014-10-02.
- ↑ a b Nie żyje Stanisław Palczewski. muzeum-ak.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-21)].
- Ludzie urodzeni w Jordanowie
- Ludzie związani z Krakowem
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niezłomnych
- Odznaczeni Odznaką „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”
- Pochowani na cmentarzu Prądnik Czerwony w Krakowie
- Politycy Konfederacji Polski Niepodległej
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Urodzeni w 1935
- Zmarli w 2014