Stanisław Sawiczewski
 Autoportret 1935 | |
| Data i miejsce urodzenia |
31 marca 1866 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 maja 1943 |
| Dziedzina sztuki | |
Stanisław Florian Sawiczewski (ur. 31 marca 1866 w Krakowie, zm. 6 maja 1943 w Warszawie) – polski malarz i ilustrator.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 31 marca 1866 w Krakowie, w rodzinie Władysława (ur. 1840) i Marii z Grottgerów (zm. 1905). Ukończył Gimnazjum św. Anny w Krakowie[1]. Studiował malarstwo u Leopolda Löfflera w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w latach 1890–1893 u Otto Seitza w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a także w Wiedniu oraz w latach 1893–1896 w szkole artystycznej we Wrocławiu. W latach 1896–1903 ilustratorem Tygodnika Ilustrowanego[1].
Malował głównie akty i krajobrazy. Wśród jego dzieł wyróżnia się cykl ołówkowych studiów aktu. W czasie wojny 1920 roku tworzył plakaty mobilizujące do wysiłku wojennego. W latach 1920–1939 ilustrował książki ukazujące się nakładem Księgarni św. Wojciecha w Poznaniu np. Gasnące słońce Teodora Jeske-Choińskiego, Wydawnictwa Gebethnera i Wolffa oraz wielu innych wydawnictw. Swoje prace wystawiał w warszawskiej Zachęcie oraz z ugrupowaniem artystycznym Pro Arte.
W 1921 został profesorem Szkoły Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona w Warszawie.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 71-4-4)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 271. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: EDMUND WIERUSZ-KOWALSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-07].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kolekcja Stanisława Sawiczewskiego w bibliotece Polona
- Stanisław Sawiczewski, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-10].