Stanisław Żytkowski
Stanisław Żytkowski z Tadeuszem Mazowieckim w Pałacu Prezydenckim w Warszawie (2011) | |
Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 września 2022 |
Senator I kadencji | |
Okres |
od 18 czerwca 1989 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Stanisław Żytkowski (ur. 1 stycznia 1948 w Gorzowie Wielkopolskim, zm. 16 września 2022[1] tamże[2]) – polski działacz społeczny, adwokat, senator I kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Michała i Jarosławy[2]. W 1970 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W następnych latach uzyskiwał uprawnienia sędziego, radcy prawnego i adwokata. Był uczestnikiem wieców studenckich i manifestacji w czasie wydarzeń Marca 1968. Od 1980 należał do „Solidarności”. Był wśród założycieli działającej w 1981 (od lipca do grudnia) Polskiej Partii Demokratycznej. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W latach 80. pracował jako specjalista ds. organizacyjno-prawnych w Wojewódzkim Zakładzie Usług Wodnych w Gorzowie. W dalszym ciągu działał w opozycji demokratycznej, wchodził w skład podziemnej Regionalnej Komisji Wojewódzkiej związku, współorganizował druk i kolportaż niezależnych pism. W 1984 był więziony przez sześć miesięcy, został zwolniony na mocy amnestii. W latach 1989–1990 kierował regionalnym zarządem NSZZ „Solidarność”.
Z ramienia Komitetu Obywatelskiego w latach 1989–1991 pełnił funkcję senatora I kadencji. Był współzałożycielem gorzowskiego koła Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta, któremu przewodniczył od 1998. W latach 90. sprawował mandat radnego rady miejskiej w Gorzowie Wielkopolskim. Od 1990 prowadził prywatną kancelarię adwokacką.
Należał do Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Wycofał się z życia partyjnego w sprzeciwie wobec planów powołania Partii Demokratycznej.
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim[3].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2011, za wybitne zasługi dla przemian demokratycznych w Polsce, za znaczące osiągnięcia w działalności publicznej i społecznej, został przez prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Ponadto otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności (2018)[5] i Srebrny Krzyż Zasługi (2001)[6]. W 2010 wyróżniony tytułem honorowego obywatela Gorzowa Wielkopolskiego[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jarosław Miłkowski: Gorzów. Zmarł Stanisław Żytkowski. Miał 74 lata. gazetalubuska.pl, 16 września 2022. [dostęp 2022-09-17].
- ↑ a b Stanisław Żytkowski. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2022-11-01].
- ↑ Pogrzeb Stanisława Żytkowskiego. Serwis Informacyjny NSZZ „Solidarność” Enea Gorzów Wielkopolski, 22 września 2022. [dostęp 2024-09-14].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 98, poz. 994
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 895
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 33, poz. 544
- ↑ Honorowi Obywatele Miasta. gorzow.pl. [dostęp 2016-06-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2011-12-09].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Członkowie podziemnych struktur Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”
- Członkowie władz regionalnych Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Honorowi obywatele Gorzowa Wielkopolskiego
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Politycy Unii Demokratycznej
- Politycy Unii Wolności
- Polscy adwokaci
- Radni Gorzowa Wielkopolskiego
- Senatorowie III Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wydarzeń Marca 1968
- Więźniowie polityczni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1957–1989
- Ludzie urodzeni w Gorzowie Wielkopolskim
- Urodzeni w 1948
- Zmarli w 2022
- Pochowani na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim