Stawa Młyny
Stawa Młyny – stawa (znak nawigacyjny, niem. Mühlenbake) w kształcie wiatraka, usytuowana na końcu Falochronu Zachodniego w Świnoujściu, przy ujściu Świny do Bałtyku.
Charakterystyka
Na jej szczycie znajduje się pulsujące światło, służące celom nawigacyjnym. Ma 10 m wysokości[1], pomalowana jest na biało i ma czarny dach. Powstała w latach 1873-1874 podczas modernizacji toru wodnego. [2]
Stawa Młyny jest jednym z symboli Świnoujścia, stanowiąc część oficjalnego logo miasta. Zdjęcia z "wiatrakiem" wykorzystywane są powszechnie w materiałach promocyjnych[3], na pocztówkach ze Świnoujścia, okładkach przewodników itp.[4]
Ze Stawą Młyny związana jest legenda. Gdy Świnoujście stało się miastem portowym, jego mieszkańcy zaczęli pracować na statkach, wypływając na długie rejsy. Żony czekały na marynarzy, którzy wracali wyczerpani i postarzali. Jedna z nich, Alicja, zrozpaczona wyglądem swojego ukochanego Krzysztofa poszła w nocy nad brzeg morza i płakała. Tajemniczy głos kazał jej szukać ratunku w stojącym za nią wiatraku, z którego wyszedł stary młynarz. Kazał on przyjść Alicji następnego dnia wraz z mężem; wówczas polecił okładać go błotem, zażywać kąpieli w morzu i spacerować. Tydzień później zabrał go do wiatraka. Po pewnym czasie mąż Alicji wyszedł z wnętrza odmłodniały. Wiatrak szybko zaczęli odwiedzać także i inni marynarze. Gdy jednak umarł stary młynarz, okazało się, że nikt nie zna sekretów jego zabiegów, a mechanizm wiatraka stanął. Mimo to spragnieni odmłodzenia ludzie nadal przybywali – i przybywają także dziś – do Świnoujścia, by okładać się błotem, pływać i spacerować[5]. W 1976 roku była wykorzystana w filmie Latarnik w reżyserii Zygmunta Skoniecznego. Dobudowano niewielki budynek oraz balkon które po ukończeniu zdjęć rozebrano.
- ↑ Sławomir Orlik, Symbol Świnoujścia do remontu, 22.09.2008, radio.szczecin.pl.
- ↑ Świnoujście - Stawa Młyny. Atrakcje turystyczne Świnoujścia. Ciekawe miejsca Świnoujścia, http://www.polskaniezwykla.pl.
- ↑ Jego zdjęcie znajduje się np. na okładce publikacji Atrakcje Turystyczne Pomorza Zachodniego, wyd. Forum Turystyki Regionów, Szczecin 2004/2007, ISBN 978-83-920552-9-7, na stronie tytułowej planu Świnoujścia, wyd. Urząd Miasta Świnoujścia, Świnoujście 2008, ISBN 978-83-60838-09.
- ↑ Np. na okładce przewodnika Edyty Tomczyk i Piotra Ostrowskiego Wybrzeże część zachodnia oraz Bornholm, Bielsko-Biała: Pascal, 2002, ISBN 83-7304-080-3.
- ↑ Na podstawie legendy na stronie miasta Świnoujście