Stawa Młyny

Stawa Młyny – stawa (znak nawigacyjny) w kształcie wiatraka, usytuowana na końcu Falochronu Zachodniego w Świnoujściu, przy ujściu Świny do Bałtyku.

Charakterystyka

Stawa Młyny wraz ze stawą Galeriową leżąca 522 m od niej na południe wyznaczają nabieżnik 170°12′ prowadzący torem wodnym do portu w Świnoujściu. Na szczycie stawy Młyny znajduje się przednie światło nabieżnika: białe, przerywane o okresie świecenia 10 s. (światło 7,5 s. przerwa 2,5 s.), widoczne w sektorze 166°12′-174°12′, wysokość światła ponad wodą 11 m, zasięg światła 17 Mm^[1].

Opis

Stawa ma 10 m wysokości^[2], pomalowana jest na biało i ma czarny dach. Powstała w latach 1873-1874 podczas modernizacji toru wodnego^[3].

Stawa Młyny jest jednym z symboli Świnoujścia, stanowiąc część oficjalnego logo miasta. Zdjęcia z „wiatrakiem” wykorzystywane są powszechnie w materiałach promocyjnych^[4], na pocztówkach ze Świnoujścia, okładkach przewodników itp^[5].

Legenda

Ze Stawą Młyny związana jest legenda. Gdy Świnoujście stało się miastem portowym, jego mieszkańcy zaczęli pracować na statkach, wypływając na długie rejsy. Żony czekały na marynarzy, którzy wracali wyczerpani i postarzali. Jedna z nich, Alicja, zrozpaczona wyglądem swojego ukochanego Krzysztofa poszła w nocy nad brzeg morza i płakała. Tajemniczy głos kazał jej szukać ratunku w stojącym za nią wiatraku, z którego wyszedł stary młynarz. Kazał on przyjść Alicji następnego dnia wraz z mężem; wówczas polecił okładać go błotem, zażywać kąpieli w morzu i spacerować. Tydzień później zabrał go do wiatraka. Po pewnym czasie mąż Alicji wyszedł z wnętrza odmłodniały. Wiatrak szybko zaczęli odwiedzać także i inni marynarze. Gdy jednak umarł stary młynarz, okazało się, że nikt nie zna sekretów jego zabiegów, a mechanizm wiatraka stanął. Mimo to spragnieni odmłodzenia ludzie nadal przybywali – i przybywają także dziś – do Świnoujścia, by okładać się błotem, pływać i spacerować^[6].

Stawa Młyny w kulturze

W 1976 stawa była wykorzystana w filmie Latarnik w reżyserii Zygmunta Skoniecznego^[7]. Dobudowano niewielki budynek oraz balkon, które po ukończeniu zdjęć rozebrano.

Przypisy

↑ Pub. 116 List of lights radio aids and fog signals Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound and Gulf of Bothnia. Springfield, VA: NATIONAL GEOSPATIAL-INTELLIGENCE AGENCY, 2022, s. 111. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
↑ Sławomir Orlik, Symbol Świnoujścia do remontu, 22.09.2008, radio.szczecin.pl.
↑ Świnoujście - Stawa Młyny. Atrakcje turystyczne Świnoujścia. Ciekawe miejsca Świnoujścia, http://www.polskaniezwykla.pl.
↑ Jego zdjęcie znajduje się np. na okładce publikacji Atrakcje Turystyczne Pomorza Zachodniego, wyd. Forum Turystyki Regionów, Szczecin 2004/2007, ISBN 978-83-920552-9-7, na stronie tytułowej planu Świnoujścia, wyd. Urząd Miasta Świnoujścia, Świnoujście 2008, ISBN 978-83-60838-09.
↑ Np. na okładce przewodnika Edyty Tomczyk i Piotra Ostrowskiego Wybrzeże część zachodnia oraz Bornholm, Bielsko-Biała: Pascal, 2002, ISBN 83-7304-080-3.
↑ Adam Suwart, Gdzie Świna leniwie uchodzi, "Przewodnik Katolicki" nr 29/2011
↑ LATARNIK [online], filmpolski.pl [dostęp 2021-10-10] .

Linki zewnętrzne

Opis i legenda na stronie miasta. swinoujscie.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-22)].

[Pub116-1] Pub. 116 List of lights radio aids and fog signals Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound and Gulf of Bothnia. Springfield, VA: NATIONAL GEOSPATIAL-INTELLIGENCE AGENCY, 2022, s. 111. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).

[2] Sławomir Orlik, Symbol Świnoujścia do remontu, 22.09.2008, radio.szczecin.pl.

[3] Świnoujście - Stawa Młyny. Atrakcje turystyczne Świnoujścia. Ciekawe miejsca Świnoujścia, http://www.polskaniezwykla.pl.

[4] Jego zdjęcie znajduje się np. na okładce publikacji Atrakcje Turystyczne Pomorza Zachodniego, wyd. Forum Turystyki Regionów, Szczecin 2004/2007, ISBN 978-83-920552-9-7, na stronie tytułowej planu Świnoujścia, wyd. Urząd Miasta Świnoujścia, Świnoujście 2008, ISBN 978-83-60838-09.

[5] Np. na okładce przewodnika Edyty Tomczyk i Piotra Ostrowskiego Wybrzeże część zachodnia oraz Bornholm, Bielsko-Biała: Pascal, 2002, ISBN 83-7304-080-3.

[6] Adam Suwart, Gdzie Świna leniwie uchodzi, "Przewodnik Katolicki" nr 29/2011

[7] LATARNIK [online], filmpolski.pl [dostęp 2021-10-10] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]